11 กุมภาพันธ์ 2546 03:56 น.
ณัฐ
ดูเธอสุขใจซะเหลือเกืน
เมื่อมีเขาเดินอยู่เคียงข้าง
พร้อมกันคู่ไปในทุกทาง
ไม่เคยเหินห่างกันไกล
ส่วนฉันดันเปลี่ยวเหงา
เศร้ามีเพียงเงาชิดใกล้
ตั้งแต่เธอทิ้งห่างร้างไป
ก็ทุกข์มากมายฝ่ายเดียว
11 กุมภาพันธ์ 2546 03:41 น.
ณัฐ
เพียงอยากให้เธอรู้
ในใจยังมีเธออยู่เสมอ
แม้หนึ่งวันในหนึ่งปีที่ได้เจอ
ก็ไม่เคยลืมเธอไปจากใจ
เฝ้ารอให้วันนั้นมาถึง
วันซึ่งฉันต้องทนรอไหว
วันที่ร้อมรุ่มข้างในใจ
อยากให้เวลาผ่านมาเร็ว
เพียงเพื่อจะได้พบหน้า
สบตาถามว่าสบายดีไหม
และที่ผ่านมาเป็นอย่างไร
อยากรู้ความเป็นไปในหนึ่งปี
.....
แต่หากเมื่อวันเวลาพาบางสิ่งไป
อยากให้จดจำฉันไว้ในใจเสมอ
เพราะต่อจากนี้เธอคงไม่ได้เจอ
คนที่รักและห่วงใยเธออย่างฉัน
มันคงไม่มีอะไรจะดีไปกว่า
จดจำวันเวลาที่มีค่าเอาไว้
อย่างน้อยเธอจะมีฉันตลอดไป
ในฐานะอะไรแล้วแต่ใจเธอ
11 กุมภาพันธ์ 2546 03:28 น.
ณัฐ
สักคำไหมที่ไม่ใช่เหตุผล
ที่ฉันอาจจะพอทนฟังได้
อย่าพยายามอธิบายอะไร
ให้มากมายไปกว่านี้เลย
แค่บอกออกมาตรง-ตรง
คงจะเข้าใจอะไรง่าย-ง่าย
กว่าร้อยคำที่นำมาสาธยาย
เพียงให้ฉันมั่นใจไปพักนึง
ขอร้องเธอทีจะได้ไหม
อย่าให้เวลาผ่านไปอย่างนี้
บอกความจริงฉันเถอะคนดี
ก่อนที่ทุกสิ่งจะสายเกินไป
6 กุมภาพันธ์ 2546 19:44 น.
ณัฐ
อยากให้เธอทบทวนเรื่องเก่า
ร้อยคืนหมื่นวันมีเราเก่าก่อน
ขอสักนิดอย่าคิดสลัดตัดรอน
อยากย้อนคืนวันตอนก่อนมา
เพื่อแก้ไขในสื่งที่มีพลาดผิด
เพื่อเลิกคิดปิดกั้นสัมพันธ์นั้น
เพื่อถนอมออมชอมล้อมรักกัน
เพื่อวันนี้มีเธอฉันอย่างวันวาน
6 กุมภาพันธ์ 2546 19:32 น.
ณัฐ
สิบปีที่ผ่านมา....
จะช้าจะสายไปไหม
หากจะบอกถึงซึ่งอยู่ในใจ
ให้เธอรู้ไว้ จากใจใครสักคน
...ให้เธอได้รับรู้ว่า
สิบปีกว่ามันมีค่ากับฉัน
ทำสม่ำเสมอที่เธอให้กัน
สร้างสัมพันธ์ฉันยอมใจ
...ให้เวลากับฉันอีกครั้ง
จะชดเชยความหลังให้
คุ้มกับวันเวลาที่เสียไป
พร้อมหลอมรักใหม่,
ให้เหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
1286
