4 มกราคม 2549 14:16 น.
ณพ วิฤทธิ์ชัย
ก่อรัก
วูบลมหนาวโชยผ่านบนลานข้าว
บอกเรื่องราวฤดูกาลที่ผ่านผัน
ข้าวเก็บเกี่ยวรอตีดั่งชีวัน
ปลุกความฝันชาวนาให้ร่าเริง
บนลานข้าวคืนนี้มีสาวหนุ่ม
ก่อไฟสุมอุ่นกายคลายยุ่งเหยิง
ก่อไฟรักด้วยแสงแห่งแรงเพลิง
มองฟ้าเวิ้งสบตาสาวเจ้าเอียงอาย
มือหยาบกร้านของพี่ตีฟ่อนข้าว
มือนงเยาว์คอยซับเหงื่อสุขเหลือหลาย
เสียงเพลงเศร้าเคล้าลมหนาวดาวพร่างพราย
แทนความหมายซึ้งกว่าภาษาคำ
ฝากสัญญาก่อนไฟฟางจางมอดดับ
เผยความลับใจนี้ที่ถลำ
ลมรำเพยช่วยหน่อยคอยจดจำ
อย่าให้ช้ำเหมือนวันวานที่ผ่านมา
4 มกราคม 2549 14:13 น.
ณพ วิฤทธิ์ชัย
รอนางที่ฝั่งโขง
ลมโชยพัดผ่านแคว้นแดนอีสาน
ดอกอ้อบานทิวแถวตามแนวโขง
สีขาวพริมริมฝั่งดังสายโยง
โตด ติ โต่ง เสียงพิณยินแว่วมา
ปุยขาวนวลล้วนงามยามลมต้อง
เพลินทำนองเพลงพิณกลิ่นบุปผา
อ้อไสวไกวกวัดลมพัดพา
ดั่งใบหน้าสาวเจ้าที่เฝ้าคอย
คำสัญญาลาไกลในวันนั้น
คล้ายหมอกควันปลิวห่างจางถดถอย
กลัวใจหญิงทิ้งผลักรักล่องลอย
เจ็บเพียงน้อยเริ่มมีทวีแรง
ยามดอกอ้อล้อลมข่มความเหงา
ทนหมองเศร้าซ้ำรอยคอยแอบแฝง
ลมพัดนำคำสัญญามาทิ่มแทง
ใจเริ่มแหว่งกลัวสาวเจ้าผันแปร