6 กันยายน 2548 12:13 น.

ท่าพระจันทร์ วันกลับมา

ณพ วิฤทธิ์ชัย

 ท่าพระจันทร์  วันกลับมา


		      ท่าพระจันทร์วังหลังยังฝังจิต
		หวนให้คิดคำนึงถึงเรื่องเก่า
		ภาพวันวานผ่านมาพาให้เรา
		ยืนซึมเศร้าวันนี้ไม่มีเธอ

		      ก่อนสองเราเข้ากรุงด้วยมุ่งหวัง
		ผิดพลาดพลั้งมอบใจให้เสมอ
		ไม่เคยคิดทางลบจะพบเจอ
		กลับยืนเหม่ออ้างว้างเมื่อนางจร

		      ธรรมศาสตร์มหาลัยเธอใฝ่ฝัน
		สอบแข่งขันด้วยรักในอักษร
		เข้าศึกษาพาใจไม่อาทร
		รักเริ่มกร่อนเธอเฉยไม่เคยเป็น

		      กาลผ่านผันวันนี้มาที่เก่า
		ท่าพระจันทร์ยังเศร้าเมื่อเราเห็น
		ไม่มีแล้วนางฟ้าผู้ชาเย็น
		เพียงรักเล่นเท่านั้นฉันเข้าใจ
				
5 กันยายน 2548 13:52 น.

รักแท้...แพ้การศึกษา

ณพ วิฤทธิ์ชัย

 รักแท้...แพ้การศึกษา


		      การศึกษาพาใจเราไกลห่าง
		ระยะทางแห่งรักเริ่มหักเห
		สู่โลกกว้างผันผวนเธอรวนเร
		คาดคะเนไม่ได้แล้วใจนาง

		      บัณฑิตเพียรเรียนกันฉันไม่รู้
		คำโฉมตรูเอ่ยมาพาบาดหมาง
		เราได้ฟังนั่งท้อต่อท่าทาง
		ไม่เหมือนอย่างก่อนเก่าเรามีมา

		      ครูไม่สอนรักแท้แก่เธอหรือ
		ว่ารักคือสายใยให้ห่วงหา
		ยิ่งนานวันผันผ่านกาลเวลา
		รักสูงค่ากว่าเพชรทองของที่มี

		      มองดูเธออยากจบพบรักใหม่
		หนุ่มหน้าใสการศึกษามาแทนที่
		คนเรียนต่ำรักล้นจนวิธี
		ไม่อาจที่ดึงใจนางไว้อย่างเดิมฯ
				
5 กันยายน 2548 13:51 น.

สายตาที่ชาเย็น

ณพ วิฤทธิ์ชัย

 สายตาที่ชาเย็น


		      กลับบ้านนาหาหวังรังรักเก่า
		จากนงเยาว์ห่างไกลใช่หลบหนี้
		เฝ้ารอวันฝันหาทุกนาที
		พบวันนี้สายตากลับชาเย็น

		      มีหนุ่มใหม่ใกล้เจ้าคอยเย้าหยอก
		แสดงออกนอกหน้าวันมาเห็น
		มองดูนางหมางใจให้ลำเค็ญ
		รักกระเด็นหยุดเนื่องทุกเรื่องราว

		      เธอไม่เป็นเช่นเดิมเริ่มว้าวุ่น
		ไฟรักกรุ่นมอดดับรับความหนาว
		เฝ้าฝากทรวงห่วงหามากับดาว
		เจ็บปวดร้าวฤดีไม่มีแวว

		      เคยวาดหวังพังสิ้นถิ่นแดนสรวง
		ใบไม้ร่วงระทมลมพริ้วแผ่ว
		เนตรหลับลงปลงฝันอันเพริศแพรว
		เข้าใจแล้วสายตาที่ชาเย็นฯ
				
5 กันยายน 2548 13:49 น.

หนี

ณพ วิฤทธิ์ชัย

หนี


		      ขึ้นรถทัวร์หนีช้ำค่ำคืนนี้
		ข่าวคนดีวิวาห์น้ำตาไหล
		หนุ่มบ้านนารักแท้แพ้คนไกล
		นั่งร้องไห้ไม่สนคนเหลียวมอง

		      พี่ไม่กล้าพาใจไปงานแต่ง
		สิ้นเรี่ยวแรงรู้ข่าวทนเศร้าหมอง
		ไม่กล้าอยู่รับขวัญวันกินดอง
		อวยพรน้องคนงามตามสายลม

		      เจ้าช่วยนำความช้ำใจผ่านไปบอก
		หนุ่มบ้านนอกหนีหน้ามาขื่นขม
		คืนจันทร์หมองมองดาวร้าวระทม
		รักตรอมตรมขอห่างเส้นทางใจ

		      หากนวลน้องมองจันทร์คืนวันนี้
		คงเห็นน้ำตาพี่ที่แอบไหล
		คำสัญญารักเก่าคืนเจ้าไป
		ฝากกลับในแสงจันทร์วันจากลา...
				
4 กันยายน 2548 12:00 น.

อ่านสามก๊ก

ณพ วิฤทธิ์ชัย

   อ่านสามก๊ก


		      สามก๊กมีอุทาหรณ์ไว้สอนจิต
		หนึ่งชีวิตทำสังคมล่มสลาย
		หนึ่งชีวิตทำมวลชนพ้นทุกข์กาย
		มีความหมายอ่านวนสอนตนเอง

		      ชีวิตคนอาจมีทั้งดีชั่ว
		ระวังตัวอย่าให้ใครข่มเหง
		แล้วอย่าทำฮึกฮักเหมือนนักเลง
		หากอวดเก่งเกินไปมักไม่ดี

		      ในสังคมลมปากยากเชื่อถือ
		ความสัตย์ซื่อคือหลักและศักดิ์ศรี
		จงระวังวาจาการพาที
		ทั้งชีวีอาจช้ำเพราะคำคน

		      ก้าวชีวิตผิดพลาดอาจจมดิ่ง
		ควรประวิงไว้เถิดจักเกิดผล
		หมั่นตรึกตรองกรองใจให้แยบยล
		ความอดทนคือฐานการเดินทางฯ

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงณพ วิฤทธิ์ชัย