2 สิงหาคม 2545 11:52 น.
ณธีร์
แรงเอ๋ย แรงใจ
บันดาลให้ มีแรง แกร่งกล้า
บินร่อน ว่อนไปทั่ว พสุธา
ผืนฟ้า เป็นม่าน กั้นกาง
แม้นปีก ขาดวิ่น ยังบินไป
ด้วยแรงใจ ไม่มี หมองหมาง
คืออิสรภาพ แห่งปีกบาง
กระพือกาง อย่างช้อยช้า ลาวัณย์เอย ฯ
2 สิงหาคม 2545 09:45 น.
ณธีร์
ฉันและเธอ เจอกัน ฉันยังจำ
วันฝนพรำ ฉ่ำฟ้า มหาศาล
สบตาซึ้ง ตรึงใน ใจเนิ่นนาน
ส่งสัญญาณ ผ่านสายตา ว่าสนใจ
ฉันและเธอ รักกัน ฉันยังจำ
วันฝนพรำ ฉ่ำชื่น คืนสดใส
สัมผัสหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงติดใน
เป็นสายใย โยงยึดย้ำ สายสัมพันธ์
ฉันและเธอ เลิกกัน ฉันยังจำ
วันฝนพรำ ฉ่ำล้น ฟ้าหม่นฝัน
โลกทั้งใบ ไร้สิ้นแรง แสงตะวัน
ทั้งแสงจันทร์ แสงดารา ล้วนพร่าไป
ฉันและเธอ จากกัน ฉันยังจำ
วันฝนพรำ ฉ่ำหน้า น้ำตาไหล
จบลงแล้ว ไม่แคล้วพราก จำจากไกล
แต่หัวใจ ยังยืนยัน ฉันรักเธอ ฯ
2 สิงหาคม 2545 09:37 น.
ณธีร์
จง........ ก้าวเดิน ตามความฝัน ณ วันนี้
ถึง........ แม้มี อุปสรรค มาดักขวัญ
ที่......... ท้อแท้ แต่จงมุ่ง จะฝ่าฟัน
หมาย... สักวัน โลกจะเห็น ค่าของเรา
จง........ เติมฝัน ปันสุข ทิ้งทุกข์หม่น
ถึง........ สายฝน หล่นมา อย่าหงอยเหงา
ที่.......... เสียขวัญ ฝันร้าย คลายบรรเทา
หมาย... มุ่งเอา หลักชัย ได้ครอบครอง ฯ