16 สิงหาคม 2545 10:11 น.
ณธีร์
หาก... เธอรักแล้ววาด ......... หวังใจ
หาก... รักจักตอบใด ............ ต่อบ้าง
หาก... มอบรักแด่ใคร ......... ด้วยจิต หวังผล
หาก... ผิดหวังดั่งคว้าง ....... เจ็บช้ำน้ำใจ ฯ
หากเธอรู้จักรัก
เธอมิจักทรมาน
ด้วยรักที่ร้าวราน
ในวันวารที่ผ่านไป
หากเธอรู้จักรัก
เธอรู้จักให้อภัย
รู้จักความเป็นไป
ของหัวใจ... ที่เธอรัก ฯ
16 สิงหาคม 2545 09:03 น.
ณธีร์
ดอกหญ้าค่าน้อย ชูช่อรอคอย ต่ำต้อยเพียงดิน
เพ่งพิศชิดใกล้ งามซึ้งตรึงใจ ฝันใฝ่ถวิล
แม้ไม่เด่นดัง ทั่วทั้งธานินทร์
เกลื่อนไปในถิ่น แดนดินดงดอน
ดอกเอ๋ยดอกไม้ มิว่าดอกใด วิไลอรชร
ความงามมีอยู่ ฝากให้คิดดู อย่ารู้ร้าวรอน
สุดแต่หัวใจ ชอบใครใยค่อน
อย่าทำแง่งอน ยอกย้อนอ่อนใจ ฯ
13 สิงหาคม 2545 09:59 น.
ณธีร์
แก่งเอ๋ย แก่งโสภา
ชื่นอุรา ครายลแก่ง น้ำแรงไหล
เร้นกายซ่อน นอนในดง แดนพงไพร
หมู่แมกไม้ สายธารา ในป่าฝน
เยือกและเย็น เป็นสนุก สุขที่สุด
ว่ายดำผุด ดุจระบำ ลำน้ำหล่น
แก่งโสภา คราโสภี ศรีโสภณ
เมื่อปลายฝน ต้นลมหนาว คราวเยือนเอย ฯ
13 สิงหาคม 2545 08:29 น.
ณธีร์
คือความรู้สึกดีดี ................... ที่ฉันนั้นมี
มอบให้มอบไว้แด่เธอ
เมื่อเราได้มาพบเจอ .............. น้ำใจล้นเอ่อ
บำเรอบำรุงจรุงใจ
คือรัก, รักแล้วทำไม .............. รักมีถมไป
รักแม่รักพ่อรักพี่
รักเพื่อนรักพ้องน้องมี ............ หลากหลายวิธี
รักดีกว่าโกรธเกลียดกัน
อย่าหมายว่ารักจักกั้น ............. เพียงเธอเพียงฉัน
รักกันแค่เพียงรูปกาย
สัมผัสแอบอิงหญิงชาย ........... เพียงผาดมาดหมาย
สืบสายกลายรักสมรส
รักเป็นไปได้ทั้งหมด ............... อย่าระงับงด
หมดรักแค่เพียงแค่นั้น
อย่างเช่นความรักของฉัน ........ ที่รักตะวัน
คือเธอเช่นกัน, ความรัก ฯ
8 สิงหาคม 2545 19:25 น.
ณธีร์
แจ๊กแจ๊กแค๊กแค๊ก
เสียงร้องนกแสก
ฟังดูเหมือนแปลก
แขกไม่ได้เชิญ
มาเยี่ยมมาเยือน
เป็นเพื่อนอย่าเขิน
อย่าอยู่นานเนิ่น
หมดขัยแล้วเธอ
ท่านมัจจุราช
ให้มาประกาศ
ว่าเธอถึงฆาต
อย่าทำหน้าเหลอ
เชิญไปด้วยกัน
กับฉันนะเออ
อย่าได้เยิ่นเย้อ
ได้เจอทุกคน ฯ