30 กรกฎาคม 2545 11:11 น.
ณธีร์
ทำไมถึง ต้องมีวัน ภาษาไทย
แล้วทุกวัน ที่ใช้ มิไช่หรือ
ภาษาไทย ใกล้สูญสิ้น แผ่นดินฤา
จึงต้องรื้อ ปลุกระดม ให้สมควร
พูดไทยคำ ฝรั่งคำ ทำได้ใหม
ฤาทำให้ ใครวินาศ ศาสตร์ผันผวน
ภาษาไทย ใกล้วิบัติ ปัดแปรปรวน
จึงต้องชวน กันรักษา ภาษาไทย?
Excuse me, could you speak English?
30 กรกฎาคม 2545 09:57 น.
ณธีร์
ฆ่า - สัตว์ตัดชีพล้วน ... ละเมิด
เมีย - ต่ำศักดิ์ฤาเลิศ ..... กว่านั้น
ไม่ - รักเลิกร้างเถิด ...... ไปหย่า
บาป - หนักจักมิกั้น ....... เกี่ยวข้องสองเรา
ฆ่าเมีย - เอาเลือดล้าง ... โทโส
เมียไม่ - ดี, โมโห ......... ดั่งบ้า
ไม่บาป - ไม่เฮโล .......... เรื่องใหญ่
บาปฆ่า - สามารถค้า .... หักล้างหมดไป
ฆ่าเมียไม่ - ผิดเพี้ยง ...... ดุจทาส
เมียไม่บาป - ก็อาจ ........ โทษได้
ไม่บาปฆ่า - รองบาท ..... ต่ำศักดิ์
บาปฆ่าเมีย - นั้นไซร้ ..... ท่านเว้นไว้เสีย
ฆ่าเมียไม่บาป - นั้น ....... พึงจำ
เมียไม่บาปฆ่า - ยำ ........ ไป่ร้อง
ไม่บาปฆ่าเมีย - ทำ ........ เป็นเล่น
บาปฆ่าเมียไม่ - ต้อง ...... โทษร้ายรุนแรง ฯ
28 กรกฎาคม 2545 21:32 น.
ณธีร์
มิไช่เพียง บางสิ่ง ที่ผ่านไป
แต่เป็นความ เข้าใจ ระหว่างเรา
อบอุ่น ลึกลึก ในความเหงา
อาจเจ็บเศร้า ปวดร้าวบ้าง ในบางครา
บางครั้ง ผ่านมา แล้วเลยลับ
ดูราวกับ หมดใจ ไร้ค่า
ไม่ได้คิด ถึงกัน ตลอดเวลา
แต่ไช่ว่า หัวใจ จะลืมเลือน
ถึงอยู่ใกล้ ใจก็ อาจเหินห่าง
อาจจะดู แตกต่าง ในความเหมือน
ฤดูกาล ผ่านไป กี่ปีเดือน
ยังเป็นเพื่อน เพราะเรา เข้าใจกัน ฯ
18 กรกฎาคม 2545 10:23 น.
ณธีร์
กุหลาบมอญ ซ่อนรัก หักใจไว้
หากกรายใกล้ หวั่นช้ำ ระกำเหลือ
ด้วยพิษรัก หนักหนา น้ำตาเครือ
เคยตัดเยื่อ เบื่อทิ้ง วิ่งกล่าวลา
ดอกไม้งาม หนามคม ชมห่างห่าง
แอบมองบ้าง ยามเผลอ ละเมอหา
ชมพูอ่อน ซ่อนหวาน บานโรยรา
ดุจรักมา จางจาก พรากอกตรม
กุหลาบมอญ ซ่อนรัก หักใจเศร้า
เคยคลอเคล้า กลับคืนใจ ให้ขื่นขม
คำใครลวง หน่วงหนัก รักระทม
หวานกลายขม ดุจคมหนาม ยามกอบกำ
กุหลาบงาม หนามแหลม แซมผสม
หากเด็ดดม ไม่ระวัง พลั้งถลำ
ฉาบชมพู ดูหวานชื่น รื่นลำนำ
ถูกหนามตำ ช้ำชอกใจ ไร้คนแล ฯ
15 กรกฎาคม 2545 16:08 น.
ณธีร์
หนาว กายยังห่มผ้า................ภูษา ดับหนาว
หนาว ทั่วผิวกายา..................ห่มเนื้อ
หนาว ใจใคร่อยากหา.............คนห่ม รักเอย
หนาว มากหากพี่เอื้อ...............ห่มน้องอุ่นรัก ฯ
หนาว กายคลายด้วยผ้า
หนาว กายาคราหน้าหนาว
หนาว จิตให้เจ็บร้าว
หนาว ใจสาวราวขาดใจ ฯ
หนาว หนักหนาวนักน้อง.........หรือนั่น
หนาว รักห่มรักกัน..................อุ่นแท้
หนาว ใจห่มใจพลัน................เป็นสุข
หนาว มากหากสาวแส้............ห่มเนื้อพึงครวญ ฯ
หนาว หนักนักหรือน้อง
หนาว จนต้องร้องหาใคร
หนาว รักห่มรักให้
หนาว เนื้อไซร้พึงใคร่ครวญ ฯ