22 มกราคม 2545 12:57 น.
ณธีร์
เพียงแรกสบ ก็ซึ้ง ตรึงดวงจิต
เก็บไปคิด เก็บไปฝัน รำพันหา
ร้อนรุมจิต คิดพร่ำ จำนรรจา
เฝ้าฝันว่า อีกเมื่อไร จะได้เจอ
ความรักล้น เอ่อใน ใจฉันนี่
สุดหลีกลี้ สุดหักใจ มิให้เผลอ
พบหน้าเธอ คราใด พาใจเพ้อ
ฉันรักเธอ หลงเธอ เพ้อข้างเดียว
โธ่ใจเธอ จะรู้ บ้างหรือเปล่า
ใจฉันเศร้า กลัวเธอ ไม่แลเหลียว
ปล่อยให้ฉัน รักเธอ เพ้อข้างเดียว
รักฉันคง เหี่ยวแห้ง แล้งน้ำใจ
พบเธอเดิน เคียงคู่ อยู่กับเขา
ใจฉันเศร้า ร้อนรน สุดทนไหว
รักเป็นพิษ จิตเจ็บ เหน็บทรวงใน
ต้องโทษใจ ที่อ่อนแอ พ่ายแพ้เธอ
ต่อแต่นี้ คงไม่พบ ประสบพักตร์
ต้องห้ามหัก หัวใจ มิให้เผลอ
ถึงรักล้น เพียงใด จะไม่เพ้อ
ว่ารักเธอ ถึงปวดใจ ก็ไม่คลาย.
21 มกราคม 2545 10:48 น.
ณธีร์
ที่สุดท้ายก็จบลงที่ตรงนี้
เพียงความดีเหลือไว้ให้กล่าวขาน
เถ้าสู่เถ้าดินสู่ดินสุดสิ้นกัน
เพียงลูกหลานพึงสังวรณ์ก่อนจากลา
ว่าพ่อแม่แก่เฒ่าเฝ้าพันผูก
ถนอมลูกตั้งแต่ยังไม่ประสา
จนเติบใหญ่กล้าแกร่งแรงฤทธา
จึงจากลาเจ้าไปไม่หวนคืน
เจ้าอยู่หลังจงตั้งระวังจิต
จงหมั่นคิดว่ามนุษย์สุดจะฝืน
ในภายหน้าลูกของเจ้าคงมายืน
โหยสะอื้นส่งเจ้าเข้าเตาไฟ
อนิจจาโลกมนุษย์ก็ฉะนี้
เพียรทำดีกันไว้เถิดลูกทั้งหลาย
พ่อแม่สั่งสอนเจ้าจวบชีพวาย
ต่อนี้ไปจะไม่ได้มาเยี่ยมเยือน
จะจากลาเจ้าไปแล้วนะลูกรัก
จงรู้จักรักษาตัวให้ดีเหมือน
ดั่งพ่อแม่รักษาเจ้าเฝ้าตักเตือน
อย่าลืมเลือนที่พร่ำสอนก่อนจากลาฯ
16 มกราคม 2545 11:31 น.
ณธีร์
พุทธองค์ ทรงเมตตา สรรพสัตว์
กองกิเลส ร้อยรึงรัด
เกี่ยวกระหวัด ให้เวียนว่าย ในโลกีย์
ธรรมคุณ ปกป้องภัย อย่าหน่ายหนี
ปฏิบัติ ประพฤติดี
จะสุขศรี เกษมสันต์ นิรันดร
16 มกราคม 2545 11:16 น.
ณธีร์
หอมเอยหอมกลิ่นกายสาว หอมเย็นหอมยาว
หอมพราวหอมพร่างหอมพลัน
อันมวลดอกไม้ในบรรณ พิภพจบสวรรค์
หาทันหอมเทียมหฤทัย
กาสะลองหอมแรงเพียงไร หาเทียมทันไม่
หอมกลิ่นกายเนื้อนวลนาง
16 มกราคม 2545 11:02 น.
ณธีร์
เมื่อตาพบ สบตา ฉันว้าวุ่น
เหมือนเป็นบุญ หรือกรรม นำใจเผลอ
ยามเธอส่ง ยิ้มละมัย ใจฉันเพ้อ
ฉันรักเธอ หลงเธอ เพ้อข้างเดียว
โธ่ใจเธอ จะดำ หรืออย่างไร
ถึงไม่มี เยื่อใย จะแลเหลียว
หรือจะให้ ฉันรัก อยู่ข้างเดียว
ใจจะดำ อย่างนั้นเชียว หรือดวงใจ
อดใจไว้ ไม่ไหว แล้วนะเธอ
ฉันต้องเผลอ เพ้อออก มาจนได้
หลับตาฝัน ตื่นตา ก็คลั่งไคล้
ใจฉันอยู่ เคียงใกล้ กับใจเธอ.
หน้าส่วนตัว
824
