15 ธันวาคม 2544 23:02 น.
ณธีร์
เบญจมบพิตรดุสิตวน
ราชวรวิหารเอกสยาม
หนึ่งร้อยปีให้หลังยังงดงาม
รวบรวมความภูมิใจไทยจิตรกรรม
อุโบสถงดงามตามประณีต
จตุรมุขวิจิตรประดิษฐ์ขำ
หินอ่อนขาวเย็นตาเสมาธรรม
ชินราชล้ำคุณค่าพระประธานฯ
15 ธันวาคม 2544 22:48 น.
ณธีร์
กระดุมทอง สองศรี ดั่งพี่น้อง
ต่างหูคล้อง เคียงแก้ม แต้มสีสัน
สองตาเจ้า เย้ายวน ชวนรำพัน
สองแก้มนั้น คั้นใจ พี่ไม่คลาย
สองปทุม ตูมดอก ยอกอกพี่
สองชีวี เชยชิด คิดปองหมาย
ขอเก็บเจ้า กระดุมทอง น้องแนบกาย
เพียงเจ้านี้ กระดุมไหน พี่ไม่ปอง.
13 ธันวาคม 2544 13:40 น.
ณธีร์
จาก เพื่อนถึงเพื่อนร้อย ..... รำพัน
เพื่อน แวะเวียนทักกัน ...... ฝากถ้อย
ถึง แม้นมิอาจสรร ............ ตีค่า
เพื่อน โปรดรู้ไม่น้อย ........ มากล้นเกินประมาณ
จากเพื่อนถึงเพื่อนร้อย ....... ฝากคำถ้อยวาจาเหมาะ
เรียบเรียงเสียงไพเราะ ...... แสนเสนาะโสติจำนรรจ์
แม้นเพียงรอยอักษรา ......... ก็มีค่ามหาศาล
แม้นอาจเปรียบประมาณ ... ธุลีผ่านในสายลม
หยดน้ำในคงคา ................ ลำแสงจ้ามาผสม
มิอาจเปรียบคารม ............. คำชื่นชมของเพื่อนเอยฯ
13 ธันวาคม 2544 09:21 น.
ณธีร์
แฮร์รี่ ล้วนมากผู้ ......... ค้ำจุน
พ้อตเต้อร์ ต่อตระกูล ......... ชาติเชื้อ
แฮร์รี่ เร่งทำทุน .......... เรียนร่ำ
พ้อตเต้อร์ บ่ร้างเรื้อ ........... สุดสิ้นสืบตอน
แฮร์รี่มีค้ำจุน ..................... สืบสกุลสายพ้อตเต้อร์
เสาะหามาจนเจอ ............... คุณพ้อตเต้อร์มีหลายตอน
แฮร์ คัทตัดใหม่ให้ ............ สบายแฮ
รี่ เร่งรวบรัดแล ............. เร่าร้อน
พ้อต หม้อห่อกาแฟ ............ กลิ่นกรุ่น
เต้อร์ ต่อหลังติวย้อน .......... กลับนั้นติวเต้อร์
แฮร์คัทตัดผมใหม่ .............. รีบเร่งใยอย่าใจร้อน
พักกินกาแฟก่อน ................ ค่อยต่อกลอนตอนต่อไป
12 ธันวาคม 2544 11:02 น.
ณธีร์
เมื่อแรกเจอ เธอนั้น ฉันยังเฉย
ไม่นึกเลย ว่าอนงค์ จะทรงศร
หทัยฉัน ก็โผบิน ผินอัมพร
ศรรักร่อน มาปัก กลางหทัย
ได้ลิ้มรส พิษรัก สุดหักจิต
สุดจะคิด รักษา เยียวยาได้
ได้แต่คอย เฝ้ารัก สุดหักใจ
ดวงหทัย พร่ำเพ้อ ละเมอครวญ
รักครั้งแรก ยากจะลืม เลือนจากจิต
รักครั้งแรก ชวนให้คิด คะนึงหวน
รักครั้งแรก ชวนให้คิด จิตรัญจวน
รักครั้งแรก เชิญชวน ให้ลิ้มลอง
ยากจะลืม ลืมรัก อันหนักจิต
ยากจะลืม ลืมน้ำมิตร ยามหม่นหมอง
ยากจะลืม ลืมฤทัย ที่ใฝ่ปอง
ยากจะลืม ลืมน้อง พี่ปองนาน
เลือนจากจิต คิดเลือน ลืมเพื่อนขวัญ
เลือนจากจิต มิตรสัมพันธ์ อันแสนหวาน
เลือนจากจิต มิตรสัมพันธ์ อันยาวนาน
เลือนจากจิต ติดตรึงนาน โอ้กัลยา
โอ้นวลน้อง พี่ปองเธอ เฝ้าเพ้อพร่ำ
ทุกคืนค่ำ พร่ำเพ้อ ละเมอหา
ใคร่จะได้ สมหวัง ดังจินดา
ใยน้องมา แชเชือน เหมือนเฉือนใจ
โอ้ว่าอัน สายน้ำ ตัดไม่ขาด
ตัดสวาท หรือจะได้ ดังใจหมาย
ถึงว่าเธอ จะชัง ฉันอย่างไร
ฉันก็ยัง มอบใจรักให้เธอ
จะขอรัก ภักดี จนวางวาย
มอบดวงใจ ให้แด่ เธอเสมอ
ใจฉันยอม พร้อมเป็น ทาสรักเธอ
โปรดเมตตา บ้างนะเออ อย่าเฉยเมย.
หน้าส่วนตัว
1055
