7 ธันวาคม 2544 09:36 น.
ณธีร์
บิวเอ๋ย บิวตี้
มุมนี้ งดงาม ยามยลยิ่ง
ต่อปาก ต่อกลอน เธอเก่งจริง
แม่หญิง ยอดกวี ศรีสุนทร
คารม คมคิด ประดิษฐ์เหมาะ
ไพเราะ เกาะทรวง ดวงสมร
เคยพลอด เคล้าพร่ำ เขียนคำกลอน
บัดนี้ เจ้าจร จืดจางเอย ฯ
7 ธันวาคม 2544 09:21 น.
ณธีร์
ดอกเอ๋ย ดอกรัก
เฝ้าฟูมฟัก ปลูกไว้ กลางใจฉัน
หมั่นพรวนดิน รดน้ำ ทุกค่ำวัน
เฝ้าเพียรหมั่น ดูแล ไม่แชเชือน
ถนอมต้น รักไว้ หวังรอดอก
ยามผลิออก หาสุขใด ใครจะเหมือน
มีหน้าที่ แห่งชีวา มาย้ำเตือน
คิดถึงเพื่อน คนหนึ่ง ซึ่งเฝ้ารอฯ
7 ธันวาคม 2544 09:21 น.
ณธีร์
อาทิตย์ดับ ลับฟ้า เพลาย่ำ
เหนือบึงน้ำ แสงสุดท้าย สาดฉายฉาน
สงบเงียบ งันเศร้า เหงาดวงมาลย์
รัตติกาล มาเยี่ยมเยือน เป็นเพื่อนเรา
อาทิตย์ดับ ลับฟ้า เพลานี้
เหงาฤดี หาไหน ใดจะเท่า
คนไกลบ้าน โดดเดี่ยว เหลียวหาเงา
ไม่มีเขา เราก็หงอย คอยนับวัน...
7 ธันวาคม 2544 09:21 น.
ณธีร์
ไหล่พี่นี้เพื่อน้อง ........... นานเนา
คราที่ใจเงียบเหงา ....... ทอดท้อ
แอบอิงซบบรรเทา ....... ไออุ่น อวลเอย
แม้นเมฆทั้งฟ้าก้อ........ บ่ได้เทียมใจฯ
ไหล่พี่นี้เพื่อเจ้า ............ คราเงียบเหงาร้าวรานไหว
ท้อแท้แพ้คราใด .......... เอนอิงกายซบไออวล
ฝากฟ้าฝนลมไป .......... ว่าคนไกลคอยให้หวน
กอบเมฆมาทั้งมวล ...... มิเทียมกึ่งคิดถึงเธอ ฯ
7 ธันวาคม 2544 09:21 น.
ณธีร์
ลั่นทมหน้าเรือนไทย
เบ่งบานใจดอกใหญ่งาม
ฉ่ำชื่นรื่นเขตคาม
อำนวยชัยให้โชคดี
ขาวเหลืองเรืองนวลเนื้อ
เจ้าหอมเหลือเร้าใจพี่
แม้นใครไม่ยินดี
ตัวพี่นี้จะรับรอง
อย่าโศกเลยนะเจ้า
ระทมเศร้าเฝ้าหม่นหมอง
พี่นี้ขอเคียงครอง
ลั่นทมน้องจงคลายใจ.
หน้าส่วนตัว
841
