12 ธันวาคม 2544 11:02 น.
ณธีร์
เดือนสิบสอง น้ำนอง เต็มตลิ่ง
ทั้งชายหญิง ลอยกระทง ลงกระแส
กระทงน้อย ลอยน้ำ ไปตามแคว
ชวนให้แล พิศตาม ยามราตรี
ขอวันทา พุทธองค์ ผู้ทรงศักดิ์
ทรงปกปัก คุ้มครอง ไม่หมองศรี
ภัยทั้งหลาย ที่กรายใกล้ ทั้งไพรี
ขอจงมี อันเป็นไป ทั้งหลายเทอญฯ
12 ธันวาคม 2544 11:02 น.
ณธีร์
บ.บัว ขาวขาว
พร่างพราวสดใส
ป.ปลา ไวไว
แหวกว่ายไปมา
น.น้ำ เย็นเย็น
แลเห็นตัวปลา
อ.อ่าง หนาหนา
เก็บ ปลา น้ำ บัว.
11 ธันวาคม 2544 16:19 น.
ณธีร์
คิดเอ๋ย คิดถึง
คำนึง ถึงสุด เสน่หา
มิได้ ประสพ พบพักตรา
คิดถึง วงหน้า พาเศร้าใจ
เมื่อไรหนอ จะได้คลอ ตระกองกอด
เพ้อพลอด พร่ำรัก มิผลักไส
ยิ่งคิดแล้ว ยิ่งให้เศร้า ร้าวฤทัย
อีกเมื่อไร หนอความฝัน จะพลันจริงฯ
11 ธันวาคม 2544 16:19 น.
ณธีร์
สะพานทอง คล้องใจ เธอใกล้ฉัน
ไม่เหหัน ห่างหาย แหนงหน่ายหนี
ฝากความรัก ความห่วงหา ข้ามวารี
สะพานนี้ เชื่อมใจ ฉันใกล้เธอ
ฝากรักมา ถึงเมืองไทย ให้ทั่วทั่ว
ไกลแต่ตัว ใจคะนึง ถึงเสมอ
จากเพียงกาย ใจยังมั่น ฉันและเธอ
พลอดพร่ำเพ้อ เหม่อมองหา วาเลนไทน์ฯ
10 ธันวาคม 2544 09:50 น.
ณธีร์
เกษตรกร คือกระดูก สันหลังของชาติ
น่าอนาถ ที่ยังจน ค่นแค้นเหลือ
ขาดกำลัง เกื้อหนุน ช่วยจุนเจือ
เรื่องเหลือเชื่อ นี้เกิดได้ เพียงไทยแลนด์
บ้านเมืองอื่น เขาช่วยเหลือ กันสุดสุด
เราเมืองพุทธ สุดประเสริฐ เลิศเหลือแสน
ปล่อยชาวนา เรือกสวนไร่ อยู่แร้นแค้น
ในดินแดน ครัวของโลก ช่างโศกใจ.