6 มีนาคม 2545 13:12 น.
ณธีร์
สล่าคือช่างสร้าง ............. รังสรรค์
จากธาตุหินทรายอัน ........ ค่าด้อย
ประโยชน์สู่ชนนั้น ........... เติมแต่ง ด้วยศิลป์
คุณภาพคุณธรรมร้อย ..... ร่วมเกื้อ สอดประสาน
สล่าคือผู้สร้าง ................ งานทุกอย่างอย่างมีศิลป์
จากธาตุหินทรายดิน ....... สู่อรรถะประโยชน์ชน
คุณภาพเป็นสำคัญ .......... ต้องยึดมั่นในใจตน
คุณธรรมนำสุขล้น .......... รับผิดชอบตอบผลงาน ฯ
4 มีนาคม 2545 11:02 น.
ณธีร์
โคลงตรีพิธพรรณ
สายน้ำผึ้งกลิ่นซึ้ง .... ตรึงใจ
คิดถึงใครจับจิต ...... แจ่มเจ้า
ชวนชิดชื่นพิศมัย ... ใครส่ง สารมา
รุกไล่ปลุกใจเร้า ...... รื่นด้วยนาสา
วิชชุมมาลาฉันท์แปด
โอ้สายน้ำผึ้ง ....... กลิ่นซึ้งตรึงใจ
คำนึงถึงใคร ..... ให้หวนโหยหา
ตรึงจิตติดใจ ..... ฝันใฝ่กานดา
น้องส่งสารมา ... ด้วยกลิ่นถวิลพาน
กาพย์ธนัญชยางค์
สายน้ำผึ้งหวาน ...... เจือใจเจือจาร
สารจากนงคราญ ... รำพันความนัย
ส่งกลิ่นหอมหวน .... อบอวลอุ่นไอ
รัญจวนป่วนใจ ....... ให้หวนคำนึง
กลอนแปด
สายน้ำผึ้ง ซึ้งใจ ใครคิดถึง
ส่งกลิ่นซึ้ง ถึงใจ ใครถามหา
สายน้ำผึ้ง ตรึงใจ ใครส่งมา
ซึ้งอุรา ตราใจ ใครไม่ลืม
1 มีนาคม 2545 16:33 น.
ณธีร์
แกลดิโอลัส ปัดเป่า เศร้าขมขื่น
หัวใจชื่น ระรื่นริน ได้ยินไหม
ดังตึกตัก หนักหน่วง ไม่ลวงใคร
สีหวานใส คล้ายรักเริ่ม เติมน้ำตาล
หวานอย่างนี้ นี่หรือ คือดอกไม้
ช่างจับใจ จับจิต ติดตรึงหวาน
แกลดิโอลัส มัดเข้าช่อ พอประมาณ
เจอสีหวาน พาลหลงรัก เกินหักใจ
รักเรื่อยเปื่อย เรื่อยไป ไม่จำกัด
แกลดิโอลัส แลหมดจด ดูสดใส
ดอกไม้สวย เคียงคู่สาว เร้าฤทัย
หวานจับใจ งามจับตา น่าจับจอง
มองมุมไหน ก็สวย สวยไปหมด
ช่างงามงด สดใส ไม่หม่นหมอง
หวานอย่างนี้ ที่ไหน ใครมิปอง
หลงรักน้อง แกลดิโอลัส มัดหมดใจ
1 มีนาคม 2545 10:33 น.
ณธีร์
อยากบอก ว่า เสียใจ
แต่เธอ คงไม่ ได้ยิน
ป่านฉะ นี้เธอ คงโผผิน
โบยบินไป ไกลเกิน จะเอื้อมคว้า
อยากบอก ว่า คิดถึง
แต่ไม่ กล้าพูด ซึ่งหน้า
ไม่กล้า แม้จะ สบสายตา
มันสุดแสน ทรมาณ์ ในหัวใจ
อยากบอก ว่า รัก
แต่เกรง จักถูก ผลักไส
หัวใจ เจ้าหนอ ช่างกระไร
อ่อนแอเกิน ไปที่ จะรักเธอ
อยากกุม มือ เธอไว้
แต่ได้ แค่คิด ยามเผลอ
ซ่อนไว้ มิให้ เธอหาเจอ
กลัวว่าจะ เพ้อเจ้อ อยู่โดยดาย
อยากโอบ เธอ แนบอก
แต่กลัว ตกนรก สูญสลาย
เพียงคิด ก็แทบ กลั้นใจตาย
ให้อับอาย ไปทั่ว ทั้งจักรวาล
ทำอย่างไรให้กล้าเอ่ย
ทำอย่างไรให้กล้าเผยคำหวาน
ทำอย่างไรให้กล้ากร้าน
ทำอย่างไรให้กล้าหาญกับความรัก
อยากอีกมากมาย อยากอีกหลายอย่าง
อยากเดินเคียงข้าง ทำความรู้จัก
อยากส่งยิ้มให้ เข้าไปทายทัก
อยากนอนหนุนตัก หยุดพักหัวใจ
แต่... ไม่ กล้า ทำ
แต่... เก็บ งำ เอาไว้
แต่... ปล่อย เธอลอย นวลไป
แต่... เจ็บ ในหัวใจ... จังเลย ฯ
21 กุมภาพันธ์ 2545 13:26 น.
ณธีร์
หอบความรัก ความหวง ความห่วงหา
ให้รู้ว่า พี่รักมาก มากเพียงไหน
จงรับปาก หากน้องนี้ ยังมีใจ
อย่าปล่อยให้ พี่เศร้า เหงาตรอมตรม
ก็เห็นหวง ห่วงใย ใครไปทั่ว
ฉันก็กลัว คำหวาน จะพาลขม
หากรับรัก ออกไป หัวใจตรม
ด้วยคารม รักมาก ที่ฝากมา
ก็ห่วงหวง ทวงถาม ถึงความหวัง
กลัวจะพัง ล้มครืน ยืนผวา
กลัวใครใคร ก็ไม่รัก หักอุรา
เศร้าหนักหนา ก้มหน้าตรม ขมขื่นใจ
เก็บความรัก ความหวง ห่วงนักหนา
แนบอุรา แนบทรวง ห่วงรู้ไหม
หากมิรัก มิหวง ห่วงดวงใจ
คงจากไกล แสนไกล ใช่อยู่รอ
ถึงกายใกล ใจคนึง ถึงใจเจ้า
พี่คอยเฝ้า รอฝัน วันนั้นหนอ
นอนละเมอ เพ้อผวา ตื่นตารอ
มาเถิดหนอ มาคู่กัน อย่าหวั่นเลย
ถึงจะรอ คลอคู่ อยู่ทุกเมื่อ
แต่ก็เผื่อ เหลือใจ ไม่กล้าเผย
ยังหวั่นหวั่น หวาดหวาด ขลาดอย่างเคย
คอยพี่เอ่ย รักเดียว ทุกเสี้ยวใจ
คำว่ารัก รักนั้น สำคัญนัก
ใช่ว่ารัก เรื่อยเปื่อย ไปไหนไหน
ที่ว่ารัก รักนั้น เป็นฉันใด
อยากรู้ใจ ว่ารักแน่ มิแปรปรวน
รักแค่ไหน แค่นั้น มิหวั่นไหว
รักหมดใจ รักมั่น มิผันผวน
รักและหวง ห่วงใย ให้ทั้งมวล
รักเนื้อนวล ต้องไปขอ อย่ารอรี
จะคอยคู่ ครองเจ้า เฝ้าใฝ่ฝัน
รอนับวัน จะคู่เคียง เพียงโฉมศรี
จะหอบรัก ข้ามขอบฟ้า ในราตรี
จากธานี สู่ทักษิณ ถิ่นไทยงาม
แม้จะห่าง เพียงใด ใจคิดถึง
ความซาบซึ้ง ตรึงตรา พาใจหวาม
คอยความรัก ข้ามขอบฟ้า มาทุกยาม
สู่เขตคาม นามทักษิณ แผ่นดินทอง
จากแดนไกล สุดสายตา ขอบฟ้ากั้น
ทุกคืนวัน ผันไป ไม่หม่นหมอง
ฝากความรัก ข้ามขอบฟ้า คราสีทอง
แสงเรืองรอง ส่องสว่าง ดั่งแสงใจ
ใต้แสงจันทร์ นวลผ่อง เรืองรองนัก
ร้อยใจรัก เคียงกาย ดุจสายไหม
รับความรัก ข้ามขอบฟ้า มาแสนไกล
ผูกดวงใจ เราสอง ปองนิรันดร์ฯ
หน้าส่วนตัว
679
