23 มกราคม 2551 22:32 น.
ณกวิน
*--โอ้แผ่นฟ้า ตัวเจ้าใหญ่ เพียงไหนหรือ?
โอ้เจ้าคือ ม่านหลัง อันโฉมฉาย
โอ้เจ้าเป็น เพียงแผ่นเปล่า ที่ไร้ลาย
โอ้เจ้าเป็น จุดหมาย ของหลายคน
*- มีบางคน อยากไปในท้องฟ้า
ชมดารา ทิวากร ในแห่งหน
จะล่องลอย พลิ้วไป ไร้ตัวตน
ให้แดดล วนเวียน เปลี่ยนฉากไป
*-เมื่อห้วงฟ้า ไร้ดาว ที่พราวพร่าง
จักเป็นทาง ที่ใฝ่ฝัน อันไสว
ฤาเป็น เพียงขอบว่าง ของทางใจ
ที่ผู้ใด ต่างมองเห็น เป็นว่างตา
**-เพราะความว่าง เป็นทาง อันสูงสุด
เพราะความว่าง ร้างหลุด จากตัณหา
เพราะความว่าง อยู่เหนือ ดวงดารา
เพราะความว่าง กระจ่างฟ้า อยู่เหนือใด
-*- หากหลงแสง จันทรา ดารากร
จักถูกศร ความโศก กรรโชกให้
หากปีนป่าย ไปเหนือดาว ที่พราวใจ
จักพบใน ความว่าง ในทางธรรม
30 มิถุนายน 2550 19:54 น.
ณกวิน
มีผู้คนมากมายหลายร้อยหมื่น
ใครคนอื่นเดินไปไม่หวนหัน
แต่พวกเรากลับเดินมาพบกัน
ล้วนผูกพันมิตรภาพตราบเท่านาน
-----------------------------------------------------------
แต่จะมีใครบ้างไหมทีเพื่อนแท้
หรือเพื่อนแค่เดินทางรวมร่วมสมาน
หรือเพื่อนกินอยู่ได้เพียงเสี้ยวกาล
หรือเพื่อนพาลพาล้มจมทุกข์ใจ
-----------------------------------------------------------
มิตรภาพเพื่อนแท้นี้แน่นัก
ช่างหน่วงหนักดุจแผ่นพื้นชื่นสมัย
อยู่เคียงข้างคอยปลอบประโลมไป
ดั่งน้ำใสหล่อเลี้ยงเพียงชีวา
---------------------------------------------------------
20 มีนาคม 2550 20:12 น.
ณกวิน
ฟ้าสูงกว่า/ดินดำ/จะกล้ำถึง
นรกลึก/ก้นบึ้ง/กว่าสวรรค์
แม้โลกล้วน/ถ้วนเดียว/กลมเกลียวกัน
ยังแฝงสุข/ทุกข์ทัณฑ์/ปนกันไป
----------------------------------------------------------
ใครคนหนึ่ง/สุดเศร้า/เฝ้าหวงแหน
ใคนคนหนึ่ง/สุดแสน/สุขสมัย
ใครคนหนึ่ง/น้ำตาร่วง/ช้ำทรวงใน
ใครคนหนึ่ง/อิ่มใจ/ในสำราญ
----------------------------------------------------------
ทั้งโลกล้วน/ถ้วนนี้/ที่เป็นหนึ่ง
ใยเป็นซึ่ง/ความแตกต่าง/ทางสมาน
ใครบางคน/พบสุขทุกข์/รุกรอนราญ
ใครบางคน/เงินล้าน/พานจุนเจือ
----------------------------------------------------------
มีเพียงบุญ/หนุนนำ/ทำมาน้อย
จึงได้ด้อย/บุญกรรม/ที่ทำเหลือ
ความแตกต่าง/เห็นทางธรรม/ดั่งเรือนเรือ
อันจุนเจือ/พาไป/ในนิพพาน
------------------------------------------------------------
จึงรีบทำ/ความดี/ให้มีอยู่
เพื่อล้างหมู่/กิเลสกรรม/ด้วยกล้าหาญ
ถึงแพ้ชัย/แพ้ให้/เสี้ยวภัยพาล
ฤาล้างผลาญเท่าแพ้ใจในตัวตน!!!!!!!!
1 กุมภาพันธ์ 2550 20:33 น.
ณกวิน
ปลูกต้นไม้ให้งอกงามตามความคิด
ต้องดูแลเนืองนิตย์พิศมัย
เฝ้ารดน้ำตามกาลให้ซ่านใบ
ชุ่มชื่นในพื้นแผ่นพสุธา
รอเวลานานเนิ่นจนเกินทน
กว่าดอกผลจะเติบใหญ่ให้ภักษา
กว่ากิ่งก้านไม้ใบจะงามตา
กว่าจะหยั่งรากกล้าสู่ธาตรี
แลเวลาผ่านไปไฉนเท่า
การรอเฝ้าความฝันอันสุขี
ฤาจะจริงยิ่งใหญ่ในทันที
ก็หามีมิได้ต้องพ่ายใจ
พลันสานสร้างทางฝันอันแช่มชื่น
ต้องลุกตื่นลงแรงแถลงไข
จักวางแผนการสร้างทางอย่างไร
จะได้ไปสู่ฝั่งฝันตามต้องการ
แล้วเริ่มต้นกระสนสร้างทางไปเรื่อย
แม้ความเมื่อยเหนื่อยล้ามาหักหาญ
แดดรอนรอนร้อนใจให้รอนราญ
แต่ใจสู้อยู่นานไม่ผลาญไป
ครั้นสิ้นสุดสิ้นแล้วแคล้วความฝัน
จากวันนั้นที่สรรค์สร้างทางสดใส
ถึงคราต้องหม่นหมองเป็นยองใย
เหนื่อยกายใจจากวันวานที่ผ่านมา
วิริยะอุสาหะชนะสู้
เพียงเราอยู่คู่ความฝันที่สรรหา
ไม่พ่ายเเพ้แค่ล้มลงจงตื่นมา
เพื่อสรรค่าสู่ความฝันอันเป็นจริง
28 มกราคม 2550 19:12 น.
ณกวิน
อันสันดานด้านดื้อถือความโง่
หยิ่งโยโสโอหังตั้งเป็นใหญ่
จิตละโมบโลภมากด้วยจัญไร
สังคมไซร้ล้วนขับไล่ไร้ใยดี
เพียงประหนึ่งดอกไม้ที่หมายมาด
ยังสะอาดงามพิสุทธ์สวยสดสี
มอบความงามยิ่งยวดอวดทวี
ชื่นฤดีแด่สังคมตามสมควร
หากชีวิตไร้ความดีเป็นที่พึ่ง
ชีวิตจึงทุกข์ใจให้โหยหวน
เกิดเป็นคนให้เป็นคนอย่าเรรวน
ให้งามยิ่งกว่าสวนหมู่มวลมาลย์
/*มือใหม่หัดแต่งคร้าบ-
หน้าส่วนตัว
814
