คมใบหน้าแห่งน้องมาต้องจิต พรหมลิขิตขีดพี่พบพานเจ้า ฝั่งน้ำกั้นไกลห่างต่างลำเนา ฝั่งฟ้าเฝ้ากำบัง...ยังพบกัน นวลแก้มขาวงามขำย้ำใจพี่ เนตรคนดี..เด่นคมจ้องข่มขวัญ คมตาเจ้ากรีดใจพี่วายพลัน จึงหลงมั่นรักสาวชาวชวา พัสตราภรณ์ห่มร่างช่างเลอหรู ประดับแต่งโฉมตรูดูงามค่า อัปสรแห่งสรวงใดแปลงกายมา ฤๅ นางฟ้าบนดิน ณ ถิ่นไกล เพียงอยากตามโบยบินถึงถิ่นเจ้า แล้วคอยเฝ้าเคียงแม่แม้มุมไหน แม้นร่างกายของพี่อยู่ที่ไทย แต่หัวใจพลัดถิ่น...อยู่อินโดฯ ณ ภาณุ