29 พฤศจิกายน 2547 18:17 น.
ณ ภาณุ
แม้เคยอยากเหยียบดาวอยู่เด่นฟ้า
ก็จำลาจากแล้วจำแคล้วฝัน
เมื่อก้าวแล้วก้าวเล่ากี่ก้าวกัน
กี่วารวันซานซมเมื่อล้มลง
ขอเลิกรอ..เลิกรา..เลิกคว้าไขว่
ด้วยหมดไฟในฝันจะสรรค์ส่ง
จะถอยกลับลับดาวมาสู่ดง
แล้วเดินตรงตามถนนของคนดิน
จะนับหนึ่งทำใจในหนสอง
จะเลิกมองดูดาวแล้วแลหิน
จะสั่งปีกความฝันมันหยุดบิน
จะจบสิ้นความหวังเคยตั้งใจ
จบการต่อเกมไต่บันไดฟ้า
หมดน้ำตาหมดวันหมดฝันใฝ่
ความพ่ายแพ้เพื่อเราใช่เขาใคร
ทั้งแพ้ใจแพ้คนจนยับเยิน
จะไปตามวิถีคนขี้แพ้
จำหลบแลเศษฝันเคยสรรเสริญ
คงภูมิใจคนดินที่เคยเดิน
ไปเผชิญหมู่ชน..เป็นคนดาว
ขอหาสุขบนถนนของคนโศก
ขอสร้างโลกดินอุ่นละมุนขาว
ขอรักดินถิ่นตนทุกหนคราว
ขอหลบร้าวเคยสบมาซบดิน
หน้าส่วนตัว
1745
