3 กุมภาพันธ์ 2551 18:07 น.
ณ.คลองฉวาง
อยากเป็นอย่างเขาเป็นจะได้ไหม
อยากได้อย่างเขาได้ทำอย่างไรเล่า
อยากมีอย่างเขามีทำอย่างไรหรือตัวเรา
อยากรวยอย่างใครเขา ทำอย่างไร
สิงหา 44
3 กุมภาพันธ์ 2551 17:15 น.
ณ.คลองฉวาง
นำพากายาเดินมาตามทาง อ้างว้างเดียวดายใจสับสน
จากวิถีทางที่ทุกผู้ทุกคน ต่างดิ้นรนฝันใฝ่จะได้เดิน
คาราวานวิญญาต่างเดินทางมา ฝากชีวีวิญญากับหนทางนี้
ต้องเหน็ดเหนือยท่อแท้กับชีวี ถึงเวลาที่ทบทวนทวนทาง
วนเวียนทุกทนทรมาน เนิ่นนานที่เก็บฝังไว้
หลังไหลหลงไหลเดินเข้าไป เสน่หาลีลาไฟดังแมลง
เห็นไฟร้อนรนว่าสวยงาม คอยตามเข้าไปชิดใกล้
รุมเร้าแรงร้อนเกินทนไหว ถูกไฟเผาตายมากมี
ทางนี้มีคนฝันใฝ่ได้เดิน เผชิญทุกยากปัญหา
เหน็ดเหนื่อยท้อแท้กายา ยังพาชีวาทนเดินไป
ไกลห่างจุดหมายจนเลือนลาง เส้นทางนี้จบลงตรงไหน
เบียดเสียดยัดเยียดเดินไป เหมือนใครชี้ให้เดินตาม
มีนาคม2543
3 กุมภาพันธ์ 2551 13:27 น.
ณ.คลองฉวาง
จากกันมานานหลายปี
จากไกลผจญภัยชีวี
วันนี้ฉันกลับมาที่นี่
ที่ๆฉันเคยคุ้นเคย
กลับมาหาเธอคนนั้น
กลับมาหาความฝันของฉันนี้
กลับมาหาความทรงจำดีๆ
กลับมาหาเพื่อนที่คุนเคย
เพื่อนเอ๋ยเป็นอย่างไรบ้าง
เราไม่เจอกันหลายๆปี
เธอจ๋า เป็นอย่างไรบ้างคนดี
เคยคิดถึงฉันคนนี้บ้างไหมเธอ
จากไปจากความคุ้นเคยแสนนาน
เพราะการเวลาพาเปลี่ยนผัน
แม้เวลาเปลียนแปลงหลายปีผ่าน
ภาพวันวานปรากฎคล้ายเกิดไม่นาน
ฉันกลับมาเมือเวลามันเปลียนผัน
ห่างไกลกันเนินนานยังใฝ่หา
ไม่พบกันห่างกันเป็นเวลา
สิบปีกว่าเวลาเหมือนเมื่อวาน
โลกเปลียนคนเปลียนฉันไม่เปลียน
ยังวนเวียนอยู่ในใจเราเสมอ
ความทรงจำของฉันก็คือ
ยังอยากเจอเธอสักครั้ง หวัง............................
25/2/2549
3 กุมภาพันธ์ 2551 11:32 น.
ณ.คลองฉวาง
ในคืนเดือนหงายดาวน้อยพร่างพราย
ทอแสงแข่งขันเมื่อตะวันลับหาย
น้ำค้างร่วงหล่นฉ่ำเย็นหัวใจ
จักจั่นเรไร อ่านบทกวี
เป็นบทกวีเพลงธรรมชาติ
สวยงามสะอาดไร้เรืองราคี
เป็นบทกวีของยามราตรี
คือบทกวีแห่งความฉำเย็น
แมลงตัวน้อยเรียงร้อยประสาน
ร่วมกันขับขานเป็นเสียงดนตรี
ฟังเถอะฝังเสียงของยามราตรี
ฟังบทกวีแห่งราตรีกาล
(บ้านสวนปากงอม 7 กค 2543)
3 กุมภาพันธ์ 2551 00:47 น.
ณ.คลองฉวาง
แพ้
เหนื่อยหน่ายจากการต่อสู้
ยืนอยูท่ามกลางความผิดหวัง
ดังเรือไม้ใกล้จมก่อนถึงฝั่ง
หยุดยั้งพลังก้าวเดินต่อไป
สู้แล้วแต่สู้ไม่ได้
ปัญหามากมายคอยรุมเร้า
แสนเข็ญเหนื่อยหน่ายไม่เบา
ตัวเราจึงต้องถอดใจ
มีคนมากมายว่าไม่สู้
รู้ไหมเหนือยหน่ายแค่ไหน
หลายคนว่าเราท้อใจ
สู้ไปมีแต่อ่อนแรง
เมษายน 43
หน้าส่วนตัว
761
