20 ธันวาคม 2552 15:57 น.
ณ.คลองฉวาง
ใจเพียงหนึ่งดวงแต่แบ่งใจเป็นสองใจ
ใครจะเข้าใจ สิ่งที่ฉันไม่ต้องการให้เป็น
รักใครหนึ่งคน แต่เขาไม่เคยจะให้ใจ
มีใครอีกคน ที่เขานั้นก็ดีแสนดี
ใจคอยสั่งใจให้รักใครเพียงหนึ่งคน
ใจบอกให้ทนรักคนไม่มีใจให้
แต่เธอที่แสนดี ไม่ต้องการให้ห่างไป
วันไม่เหลือใคร อย่างน้อยฉันยังก็มีเธอ
ทนมาแสนนานเพราะรักเธอจนหมดใจ
แต่ใจยังบอกใจอยากให้ใครมาปรอบใจ
ฉันเก็บทนฝืนเพราะใจมิอาจสั่งใจ
แต่เธอที่แสนดี ฉันจะทำอย่างไร
วันเวลาผ่านไปฉันมีแต่ทุกใจ
แต่ให้ทำอย่างไร เพราะใจฉันเลือกเอง
นานเวลาผ่านไปฉันไม่อาจสมใจ
เธอที่แสนดี อย่าห่างฉันไปได้ไหม
20 ธันวาคม 2552 01:32 น.
ณ.คลองฉวาง
ตั้งแต่วันที่ฉันได้เจอ
เธอคือหนึ่งในใจเรือยมา
ไม่เคยเปลียนไปเลยสักครา
กาลเวลาจะหมุนเพียงใด
ทั้งหัวใจมั่นคงเสมอ
เพียงเธอคนเดียวนิรันดร์
นางหมื่นแสนไม่เคยต้องการ
ขอเพียงให้ฉันได้คู่กับเธอ
ขอเพียงเธอนั้นมั่นใจ
ฉันนั้นมั่นคงเสมอ
ทำทุกอย่างทำได้เพื่อเธอ
ฉันเฝ้าเพ้อเธอเพียงผู้เดียว
ใจครวญครุ่นคิดคะนึง
ยังคิดถึงแต่ใบหน้าเธอ
เพียงวันใดไม่ได้พบเจอ
นอนพร่ำเพ้อหลับตาไม่ลง
หลงใจฉันนั้นหลงเธอ
คอยเฝ้าเพ้ออยู่ทุกเวลา
รักเพียงคนเดียวเรื่อยมา
ปรารถนา เพียงเธอ เท่านั้น
ณ.คลองฉวางลูกกรุง
19 ธันวาคม 2552 03:10 น.
ณ.คลองฉวาง
ณ.คลองฉวางไม่ได้อยู่เชียงใหม่
ไม่เคยได้เห็น ไนท์ซาฟารี
กรีดยางอยู่ใต้มานานหลายปี
แต่ยังไม่คนเคียงข้างกาย
ดึกๆสงัดลมพัดลมเพ
นั่งโอละเห่คนเดียวเรือยไป
เปิดวิทยุเครื่องเก่าครั้งใด
แหกปากร้องไป ตามประสาเรา
ในวันๆหนึ่งในเช้าของวันๆนี้
ใจอยากจะมีคนว่าเราทันสมัย
ได้ยินเขาเเหลง แคมฟอก ไฮไฟร์
เฟส บุค อะไร กูไม่เคยได้ยิน
เป็นลูกจ้างกรีดยางอยู่สวนนายหัว
แต่ว่าฉันกลัวเขาว่าไม่ทันสมัย
เลยเอาเงินที่เก็บไปสามหมืนกว่า
ซื้อโน้ตบุคมา เพื่อเห็นโลกกว้างไกล
ไปถามเขาว่า ไฮไฟ ได้ไหม
เขาบอกทันใดว่าได้เลยลูกพี่
สะเปกอย่างนี้ส่องกบอย่างดี
ไอ้ตัวเรานี้ไม่เคยเข้าใจ
กลับมาถึงบ้านลูบๆคลำๆ
ไอ้เรามันต่ำเทคโนโลยี
คอนเนคหลายครั้งยังไม่เข้าที
ถึงครั้งที่สี่ เน็ตติดฉับพลัน
เป็นคนสนใจแม่ไม้ดนตรี
เพลงร็อคนั้นมีอยู่ในหัวใจ
อยากจะค้นหาวงที่ตนรัก
ฉันนั้นก็พิม x เจแปนทันใด
ได้เห็นจริงๆวงนี้มีแต่ตัวขาวๆ
ดวงตาลุกวาวหัวใจหวั่นไหว
ให้เกิดสงสารเขานั้นทันใด
ไม่มีผ้าใส่ หรือเขานั้นจน
ดึกๆฉันเปิดแคมฟอกมาดู
อุ้ อูว ๆทำไมเธอนั้นช่างกล้า
เปลือยกายเปิดโชว์มากมายสายตา
เธอนั้นช่างกล้าฉันยกนิ้วให้
นี้หรือคือผลของโนโลยี
จะมีสิงใดเอาไว้ป้องกัน
คนนั้นหวังเพียงเพื่อสิ่งอันใด
หวังเพียงเพื่อใครหรือเพียงเพื่อตน
คุณรู้จัก วง x- เจแปน ไหม 55555555555
18 ธันวาคม 2552 01:08 น.
ณ.คลองฉวาง
เธอยืนเตร็ดเตร่อยู่ริมคลองหลอด
รอคนพร่ำพรอดในคำคืนน้
เคยมีผู้ชายมากมายหลายหน้า
ก้าวเดินเข้ามาแล้วก็จากไป
เมื่อวัยเริ่มผ่านทุกอย่างก็เปลียนไป
หญิงสาวก็กลายเริ่มเข้าวัยชรา
หากินได้ยาก เมื่อวันคืนผ่าน
ใครจะต้องการ สังขารร่วงโรย
มาจากดินแดนที่แสนใกลห่าง
มาเป็นสาวอ่าง เป็นนางฟ้าราตรี
ใครๆ ก็ยกให้เธอเป็นดาว
ผ่อนคลายความเหงา ให้ชายมากมี
มีเงินใช้หาความสุขใส่ตัว
เธอหลงเมามัวปรนเปรอผู้ชาย
วันคืนที่ผ่านนั้นเหลือออะไร
ดาวร่วงหลนไป ตกที่ริมคลอง
ก่อนเคยเป็นดาวกลับกลายเป็นผี
คอยสิงอยู่ที่ข้างๆริมคลอง
ปากเธอก็เอ่ยส่งเสียงเรียกร้อง
เหมือนดั่งทำนองรำบำชีวิต
คิดถึงปากท้องที่ต้องหาเลี้ยงกาย
ขายร่างเท่าไหรยิ่งร่วงโรยทุกที่
วันนี้ ก็มี ผีเสื้อตัวใหม่
ปีกสวย ล้อไฟ กลบ ผีเสื้อราตรี
มิใช่ชีวิตที่ลำบากลำบน
หาเพียงให้ตน มีเท่าเขามี
เพียงความอับอายที่ไม่เข้าท่า
สาวน้อยต้องมา ผ่านชายมากมี
ลีลาชีวิตยังคงหมุนไป
ค่ำคืนวันใหม่ ของหญิงราตรี
มายืนเรียกชายในค่ำนี้
เพียงแค่เธอมี ข้าวกินก็พอ.....
10 ธันวาคม 2552 01:10 น.
ณ.คลองฉวาง
น้ำค้างยังจับอยู่ปลายยอดหญ้า
ธรรมชาติงามตา ที่ได้ดั้นด้นไป
ภูเขาที่สูง เกือบถึงขอบฟ้า
มาเลยเพือนมาก้าวหน้าเดินไป
ทีปลายยอดเขามีจุดหมายรออยู่
เธอจงมองดูรางวัลที่ได้
ป่าไม้อากาศเย็นฉ่ำหัวใจ
ธรรมชาติมีให้ แทนความอ่อนเพลีย
สูดลมหายใจให้เต็มเพื่อนเอ๋ย
สุขใดไหนเลยเท่าเราวันนี้
คุ้มค่าความเหนื่อยและแรงที่มี
มองดูนั้นซิ เห็นจนสุดตา
ก้อนเมฆนั้นใกล้เหมือนได้ไขวคว้า
สายลมพัดพาเย็นชื่นจิตใจ
พฤกษาข้างทางเหมีอนต้อนรับให้
ความเหนือยหมดไป จุดหมายปลายทาง