8 กุมภาพันธ์ 2553 17:36 น.
ฐปนวุธ
ยังไม่มีใครเลยฉันเอ่ยรัก
ผูกสมัครหัวใจให้คิดถึง
ยังไม่มี ภาระ...แห่งคะนึง
ยังไม่ซึ้ง ไม่รู้จากผู้ใด
เธอเปลี่ยนเป็นคนสำคัญฉันรู้สึก
เหมือนรำลึก...รอยฝันอันหวามไหว
เหมือนเธอมาแฝงตัวตรงหัวใจ
แต่เธอมาเมื่อใดไม่รู้เลย
แม้จะคอยปิดปากก็อยากบอก
ว่าภายนอกนิ่งไว้...แต่ใจเผย
เพียงแต่เก็บไออุ่นที่คุ้นเคย
ฝากรำเพยลมพัดที่แผ่วเบา
ฝากเอาคำสารภาพ...คนบาปรัก
ความแน่นหนัก...สะกดกั้น...มันโง่เขลา
เธอทนช้ำเท่าไหร่ให้มีเรา
โปรดหยุดเศร้า...ตลอดไป...ให้สัญญา
หากเธอเจ็บจงร้องไห้ใกล้ใกล้ฉัน
จะปลอบพลัน...แม้ข้างในปวดใจกว่า
ร้องเถอะร้องไห้ช้ำทิ้งน้ำตา
เพราะภายหน้า...จะไม่มี...ที่ช้ำใจ
ดอกกุหลายช่อใหญ่สีแดงสด
มิอาจทดแทนรัก...เคยผลักไส
ยอมคุกเข่าอย่างนี้ทุกทีไป
หวังเพียงให้รักกัน...นะสัญญา
สุขสันต์วันแห่งความรักครับ
ฐปนวุธ