7 กันยายน 2548 20:51 น.
ซ่อนย่า
อยากให้เธอกลับไปเป็นเหมือนเก่า...
มีสองเราเคียงข้างกันเสมอ...
คอยส่งยิ้มทุกเวลาที่พบเจอ...
รักเสมอแม้ใกล้หรือไกลกัน...
แต่ตอนนี้เธอกลับไม่สนใจ...
ไม่มีความห่วงใยให้แก่ฉัน...
ความสัมพันธ์ของสองเรา...
เธอลืมไปแล้วหรือไงกัน...
ลืมความผูกพัน...ลืมฉัน...แล้วหรือเธอ
6 กันยายน 2548 19:56 น.
ซ่อนย่า
...ฉันรักเธอ รักมากกว่าสิ่งใด
เป็นความจริงมิได้คิดจะหลอกเล่น
แล้วเธอเล่า รักฉันไหม ในใจเธอ
เป็นเฉกเช่น คนรักกัน เท่านั้นพอ
ฉันก็รู้ว่าเธอคงไม่รัก
มันประจักษ์แก่ใจเมื่อไหร่หนอ
ก็เมื่อเธอมีใครใคร คอยเฝ้ารอ
นำตาคลอ เพราะฉันเศร้า และเหงาใจ
เธอไม่เคย เอ่ยวาจา คำว่ารัก
เรารู้จักกันมานานเท่าไร
เธอไม่เคยเอ่ยกล่าวคำใดใด
ระหว่างเรา ฐานะไหน ช่วยบอกที
อยากจะมีสักวันที่เธอบอก
แม้ต้องหลอกว่ารักฉันตามหน้าที่
ขอสักวันจะได้ไหมแค่นั้นพอ
ให้ฉันนี้มีความสุขเพียงสักวัน...
2 กันยายน 2548 20:54 น.
ซ่อนย่า
เขาไม่รักตัวเราเศร้านักหรือ
เราก็คือคนเขลาเฝ้าหลงใหล
เขาว่าเราไม่มีสิทธิ์ผิดหรือไร
เศร้าทำไมเมื่อเรารักเขาเอง
หน้าส่วนตัว
477
