เคยไม่กล้าก้าวไปที่ใจฝัน เคยรำพันรำพึงตรึงกับที่ เคยมีรักแต่ขลาดหวาดฤดี เคยริบหรี่จึงไม่กล้าฝ่าพงไพร จะลองกล้าก้าวไปที่ใจฝัน จะลองหันหน้าสู้เผื่อสดใส จะเลิกหวั่นรำพันรักเพียงในใจ จะจุดไฟที่ริบหรี่แล้วรี่เดิน ไม่ว่าทางที่ย่างเดินจะเกินฝัน ไม่หวาดหวั่นทางรกระหกระเหิน ไม่ขอใจใครนำบนทางเดิน แม้ขาดเกินไม่ย่นย่อท้อจะทน