9 เมษายน 2547 10:25 น.
ซินดี้
กลัวจังเลย กลัวใจเธอเปลี่ยนแปลง
ความหวั่นไหวที่อาจจะทำให้ความเข้มแข็งของเธอมันจางหาย
กลัวเธอพบคนใหม่ คนที่เธอเคยมองหา..คนที่เธอคิดว่าใช่
กลัวจังเลย ฉันกลัวใจ..ของเธอไม่รักกัน
ความอ่อนแรงความห่างไกล ของกาลเวลา
กลัวจะมาทำให้เธอโหยหาและอ่อนล้า คว้าเอาคนที่ไม่ใช่ฉัน
ร้อยล้านนาทีที่ดี..ที่เราสองคนเคยร่วมสร้างร่วมความผูกพันธ์
เธออาจจะทำให้มันขาดลงสะบั้น..เพียงไม่ทันข้ามวันของหัวใจ
กลัวจังเลย กลัวเธอไม่มีใจให้ฉันเหมือนวันเก่าๆ
ความอ่อนไหวเมื่อเธอใกล้ใครเค้าจะทำให้เธอพบคนใหม่
เสียงของฉันที่พร่ำขอร้อง อ้อนวอนว่าเธออย่ามีใครๆ
มันก็คือเสียงที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจฉันเช่นกัน
ใจทั้งใจที่ฉันมอบไปให้เธอทั้งหมด
แม้ห่างไกล แต่รักไม่เคยลด ก็ยังคงรักเธออยู่อย่างนั้น
รักเธอมากมาย รักจนล้นใจนานเท่าไรก็จะไม่เคยจืดจาง
ทั้งชีวิตนี้มอบให้เธอไปแล้วทุกอย่าง...เป็นของเธอ
กลัวจังเลย กลัวเธอไม่ใส่ใจดูแลฉัน
จากเมื่อก่อนเคยจูงมือกันก้าวเดินไปทุกแห่งเสมอ
ยามที่ฉันห่างไกลแบบนี้ เธอจะจูงมือใครมั้ยนะเออ
รอฉันนะ รอวันที่สองเราจะมาเจอ.....
+++ขอให้เธอมั่นคงเสมอ แล้วรักของเราจะยิ่งใหญ่...นิรันดร์+++
9 เมษายน 2547 09:26 น.
ซินดี้
และแล้ว...ความจริงที่ฉันคิดไว้ก็ปรากฏขึ้นมา
เมื่อวันนี้มีใครคนหนึ่งที่เคยจากเธอไปเข้ามาหา
และมาบอกกับฉันต่อหน้าว่า..มาขอเธอคืน..
เธอก็ก้มหน้าก้มตาตอบเช่นกัน...
ว่าเธอจะไปจากฉันตั้งนานแล้วแต่กลัวว่าฉันขมขื่น
เธอรักเค้ามากมาย รักที่จริงใจเพราะเค้าคือจุดที่เธออยากยืน
ฉันกลับกลายเป็นเพียงแค่คนอื่นๆที่เธอไม่เคยจะใส่ใจ
วันนี้ฉันได้ตระหนักดีแล้วล่ะ...
ว่าสิ่งที่ฉันพยายามมุมานะทำให้เธอสักแค่ไหน
มันไม่สามารถเอาชนะใจเธอได้หรอกก็ในเมื่อใจเธอไม่เคยมีใคร
นอกจากเค้าคนที่เคยจากเธอไป...และเค้าก็คืนกลับมา
ตัวคั่นเวลาความเจ็บปวดของเธอเท่านั้น
วันเวลาที่เคยมีกันมันก็กลับกลายเป็นไม่มีค่า
พยายามสักเท่าไร รักเธอสักแค่ไหนสิ่งที่ได้มาคือน้ำตา
เธอก็ไปกับเค้าเถอะนะ..ฉันจะไม่กวนใจอีกต่อไป...
8 เมษายน 2547 10:23 น.
ซินดี้
เวลาที่ผ่านผันกับวันในแต่ละวันที่เงียบเหงา
คืนที่ฟ้ามืดมน มีเมฆฝนและไร้ดวงดาว
สิ่งรอบข้างว่างเปล่า...เหมือนมันไม่มีอะไร
@-----------------------------@
นั่งตรงนี้ ยืนตรงนี้ รอว่าวันที่เคยมีคงจะย้อนมา
รอให้คนที่เคยนั่งข้างๆกลับมาหา มาคืนวันเวลาที่หดหาย
ให้ความสุข รอยยิ้มนั้นหวนมาสู่อ้อมกอดของหัวใจ
แล้ววันแต่ละวันที่ผ่านไปมันจะไม่เงียบเหงาอีกเลย
หน้าส่วนตัว
2401
