13 มีนาคม 2547 08:51 น.
ซินดี้
อย่าหันมามองกันได้ไหมคนดี
ถ้าจะจากไปเสียตอนนี้ก็ไม่ต้องมีคำอะไรไหนๆ
อย่ามาพูดว่าเสียใจ ขอโทษ หรือว่าเพราะอะไร
ฉันไม่ต้องการฟังคำใดๆจากปากของเธอ
ก็ใจหมดรักกันเท่านั้นที่ฉันรู้
เห็นเต็มตา ฉันเห็นอยู่ก็รู้ไม่ใช่เหรอ
จะมีประโยชนอะไรถ้ายังมัวมาขอร้องฉุดรัั้งเธอ
สู้ปล่อยไปไม่ดีกว่าเหรอ ไหนๆแล้วเธอก็จะไป
ฉันสัญญานะว่าจะไม่มีน้ำตาให้เธอเห็น
จะเข้มแข็ง อย่างที่เป็นและ็ก็จะไม่หวั่นไหว
รับรู้มานานแล้วล่ะ ว่าเธอไม่เคยจะมีใจ
ฉันก็เลยไม่รู้จะร้องไห้ไปทำไมให้ป่วยการ
จากวันนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องแล้วนะ
ทุกอย่างที่ข้องใจวันนี้ก็จะได้เริ่มสะสาง
อดทนมานานแล้ว เก็บไว้มาได้ตั้งนาน
วันนี้เราสองคนจบกัน..ลาก่อนเธอ
21 กรกฎาคม 2546 08:24 น.
ซินดี้
เหตุผลเพราะอะไรนั่นเหรอ
จะรู้ไปทำไมล่ะเธอไม่สำคัญ
รู้เพียงแค่ฉันมีเธอคนเดียวเท่านั้น
แค่นี้แหละที่สำคัญ....เท่านั้นจริงๆ
อาจจะเป็นเพราะรู้จักมานาน
เราต่างเข้าใจผูกพันธ์มากยิ่ง
ฉันรักเธอเพราะเป็นเธออย่างแท้จริง
ฉันจึงพูดในสิ่งที่ฉันรู้สึกออกไป
21 กรกฎาคม 2546 08:16 น.
ซินดี้
แม้ว่าฟ้าจะเปลี่ยนสักกี่สี
แม้ว่าราตรีนี้ไร้ดวงดาว สดใส
แม้ว่าน้ำในแม่น้ำจะไหลไปอย่างไร
รักฉันนี้ที่มีให้ไม่เคยไปจากเธอ
แม้ทะเลไร้คลื่นดูเงียบเหงา
แม้พระจันทร์ไร้เงา เศร้าพร่ำเพ้อ
แต่ที่ตรงนี้ของฉันก็ยังเป็นของเธอ
และจะยังคงมีเสมอ...ชั่วนิจนิรันดร์
21 กรกฎาคม 2546 08:10 น.
ซินดี้
....ดูเธอนั่งเหงาเหงา.....
...มีอะไรหรือเปล่าที่ฉันช่วยได้...
...อยากให้นั่งคุยเป็นเพื่อนหรือให้ช่วยอะไร...
...ฉันยินดีและเต็มใจทำนะเธอ...
....เป็นอะไรไปล่ะค่ะ....
... เธอถึงได้เป็นแบบนี้น่ะ เห็นนั่งเหม่อเหม่อ...
..โดนใครเค้าทำร้ายจิตใจ หรือทะเลาะกับใครมาล่ะเธอ..
..ถึงได้ดูเบลอเบลอ เฮ้อ ห่วงเธอจัง...
22 มิถุนายน 2546 08:19 น.
ซินดี้
เธอเป็นอะไรไปแล้วหรือ....
สิ่งที่เธอเป็นอยู่คือมันแบบไหน
เธอพูดว่าเธอเหงาหรือว่าเธอน้อยใจ
เธอไม่คิดหรือไงว่าใจฉันก็เช่นกัน
เธอพูดว่าเธอเริ่มท้อ...
กับการที่ต้องรอฉันอยู่อย่างนั้น
เธอบอกมาสิว่าจะให้ทำอย่างไรกับมัน
หรือปล่อยให้ความห่างกันมารุกรานใจ
ทำฉันใจหาย..นะรู้หรือเปล่า
เธอกำลังจะก้าวหนีฉันไปอีกใช่ไหม
จะปล่อยให้ฉันเป็นอย่่างนี้อยู่คนเดียวหรือไร
หรือเพราะใครคนนั้นมาใกล้ทำใจเธออ่อนเอน
หาคำพูดที่ดีดีจะดีกว่า
อย่ามาทำใจฉันอ่อนล้า อย่างที่เธอเคยเห็น
บอกฉันสิว่ารอไม่ได้ แล้วฉันจะไปเอง
และจะไม่มากวนใจให้ยากเข็ญอีกต่อไป