กรุณายืนยันการออกจากระบบ
ซอมพลอ
......หัวใจลอยเคว้งคว้างไร้ทางทิศ รู้สึกอิดโรยอ่อนเกินซ่อนไหว สองปีที่เคยอยู่..ดูแลใจ วันปีใหม่...เธอหายลับกับสายลม ...นี่คงเป็นของขวัญเธอนั้นมอบ คนรับบอบช้ำ..สะอื้นสุดขื่นขม ได้โปรดเถอะ..โปรดอย่าหายกับสายลม เราโศกซม..เจ็บทั่วห้องหัวใจ....... .~-~.
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา