12 พฤษภาคม 2547 01:15 น.
ซอมพลอ
....ณ ยามนี้หัวใจของฉัน
ห่อหุ้มด้วยความผูกพันที่แสนปวดร้าว
เป็นอาภรณ์ที่ประดับวับแวววาว
ทอสกาวสาดแสงแห่งความระทม
...เพียงเธอ...ยืนตรงหน้า
ยื่นมือออกมา คงหายขื่นขม
ทิ้งอาภรณ์แห่งความตรอมตรม
ล่องลอยตามสายลมคู่กันสุขใจ
...ณ ยามนี้หัวใจของฉัน
กำลังปลดเปลื้องความผูกพันที่แสนยิ่งใหญ่
ระหว่างเราสองต่างกันแสนไกล.
ความทรงจำที่เหลือไว้คืนที่ใจเคียงกัน
....~-~....
1 พฤษภาคม 2547 00:55 น.
ซอมพลอ
....มองจันทร์เสี้ยวทีไรหัวใจโศก
อยู่ในโลกเคว้งคว้างแรมร้างฝัน
ดื่มน้ำตาเดียวดาย..ใต้แสงจันทร์
สะท้อนสั่นหวั่นไหว..ในสายลม...
...~-~...
หน้าส่วนตัว
826
