26 กันยายน 2550 09:29 น.
ช่อแก้ว
ช่อแก้ว...
ยังพริ้งแพรว เพียบพร้อม ความหอมหวาน
เหตุไฉน จึงมา พบซาตาน
ทรมาณ หัวใจ ให้ตรอมตรม
กลายเป็นนก ปีกหัก ไห้รักร้าง
จึ่งอ้างว้าง ร้างฤทัย ให้ขื่นขม
ได้แต่ครอง หมองไหม้ ให้ซานซม
หอบความขม พักใจ ในบ้านกลอน
.........................นกปีกหักขอพักบ้านกลอนนกปีกหักขอพักบ้านกลอน
26 กันยายน 2550 09:12 น.
ช่อแก้ว
ฉันก็ยัง เป็นฉัน ทุกวันนี้
แม้ไม่มี หัวใจ ให้ใครหวัง
ผ่านเจ็บปวด รวดร้าว ราวภิณฑ์พัง
ต้องเซซัง โหยหา คนอาทร
มีมุมไหน ในโลก ไม่โศกเศร้า
พอได้เนา แนบใจ ไว้ถ่ายถอน
จะซบหน้า แนบลง ตรงอุทร
ฝากคำวอน วาดหวัง พลังใจ
25 กันยายน 2550 10:46 น.
ช่อแก้ว
เสียดายรัก...
ฝากเพลง เอ่ยคำลา แต่ครานี้
ด้วยฤดี เศร้าแสน แทนของขวัญ
ขอคืนคำ ที่เคย เอ่ยจำนรรจ์
ว่าซื่อตรง คงมั่น ฉันคนเดียว