29 ธันวาคม 2553 13:16 น.
ช่ออักษราลี
๏ ขอปีกรักถักใจให้หวานชื่น
แม้นแรมคืนกลับสกาวราวอุษา
โบยบินไปในแสงแห่งศรัทธา
หมายเก็บค่าสักดาวให้วาววรรณ
๏ เถิด,จงเก็บเหน็บหนาวซ่อนร้าวไว้
ล้วนอยู่ภายหัวใจมากใฝ่ฝัน
สยายปีกโบกไปในนิรันดร์
กล้าประจัญฝน,ลมพรมผิวกาย
๏ ท่ามสายกาลเร่งรุดหยุดสักครู่
มองเช้าตรู่รังรองขลิบทองฉาย
กลางฟ้านั่นเกิดมณีที่แพรวพราย
แผ่ประกายก่องเก็จ เพชรกวี
๏ รู้ถนอมมณีโรจน์ที่โชติช่วง
ปีกฝันร่วงใครสลักวรรควิถี
แล้วสักวันปีกนับร้อยถ้อยไมตรี
กางปีกนี้ยืดยาวขาวสะคราญ
๏ ขอปีกรักนำไปในดิถี
ณ ถิ่นที่ทางดาวพาดพราวผ่าน
ทางช้างเผือก หวังวาดอาจตระการ
ร่วมจรดจารผ่านฟ้าค่าวลี ๚ะ๛