13 กรกฎาคม 2551 08:00 น.
ช่ออักษราลี
จิตรกรรมกลางสรวงปวงเมฆขาว
อ่อนช้อยราวพู่กันบรรจงศิลป์
ฤๅเทวัญขวัญฟ้ามาดลจินต์
เนรมิตเมฆินทร์ถวิลปอง
ฝันของฉันงดงามสีครามฟ้า
กอปรวิญญาณ์ชีวิตจิตสนอง
พลิ้วระลอกลวดลายสายลำยอง
หมายประคองเมฆรักให้จักพราย
ลอยละล่องเวหามาลิบลิบ
เพียงเอื้อมหยิบมือคว้าก็พร่าหาย
เมฆแห่งรักเลือนลับกับลมชาย
เหลือสุดท้ายเมฆเทาเคล้าน้ำตา
นาฏลีลาไหวพลิ้วริ้วเมฆขาว
อ่อนช้อยราวอัปสรฟ้อนเวหา
ขอเพียงฝากหวังไว้ในจินตนา
ไม่ปรารถนาวาดฝันอันพิบูลย์
ชีพเวียนวนร้อยรัดวัฏสงสาร
ชั่วกัปผ่านเพลาพาสิ้นสูญ
กอปรกรรมดีให้เห็นเด่นจำรูญ
จักเทิดทูนรักนี้พลีแผ่นดิน
ขอขอบคุณ
๑. ป. มิตรรัก สำหรับเพลงบัลลังก์เมฆ
๒. เพลงบังลังก์เมฆ ขับร้องโดย มาลีวัลย์ เจมีน่า
6 กรกฎาคม 2551 16:19 น.
ช่ออักษราลี
๏ ท่ามความมืดมรรคาพร่าสลัว
ใจพรั่นกลัวเหวลึกนึกประหม่า
เพ่งดวงจิตทอดกรายสุดสายตา
โคมแห่งฟ้าสุกใสในอันธการ
๏ หากหลงทางเวียนวนดลชีวิต
ให้จมมิดมืดบอดสอดประสาน
เดินทางมาไกลแล้วแก้วอย่าลาญ
อธิษฐานสักวันฝันเป็นจริง
๏ เขียนรอยแผลลึกร้ายบนทรายขาว
บอกเรื่องราวโศกครองหมองทุกสิ่ง
ยามนทีตรลบไหลซบอิง
จึงลบทิ้งคราบน้ำตากับสาคร
๏ จารึกวันสดใสในหินแข็ง
แม้นลมแรงสะบัดพัดสิงขร
มิอาจลบคำน้อยถ้อยอาทร
อนุสรณ์ประทับอยู่กับใจ
๏ หากอยู่ท่ามราตรีที่มืดมิด
เราฝันถึงอาทิตย์วิจิตรใส
รัตติกาลทอดฟ้ามายาวไกล
แต่หทัยขจ่างเช่นกลางวัน
๏ จิตวิญญาณว่ายวนดั่งกลโลก
รำพันโศกฤๅสุขทุกเสกสรร
เราจับมือทั้งผองต้องฝ่าฟัน
จักสำเร็จยึดมั่นสามัคคี
สวัสดีบ้านวรรณกรรมไทย ๒๕๕๑
ช่ออักษราลี
๖ กรกฎาคม ๒๕๕๑
ขอขอบคุณ
เพลง If we hold on together
ขอบคุณ ป.มิตรรัก
สำหรับโค้ดเพลง และเนื้อร้อง
IF WE HOLD ON TOGETHER
---Daina Ross---
Don't lose your way
With each passing day
You've come so far
Don't throw it away
Live believing
Dreams are for weaving
Wonders are waiting to start
Live your story
Faith, hope & glory
Hold to the truth in your heart
If we hold on together
I know our dreams will never die
Dreams see us through to forever
Where clouds roll by
For you and i
Souls in the wind
Must learn how to bend
Seek out a star
Hold on to the end
Valley, mountain
There is a fountain
Washes our tears all away
Words are swaying
Somebody is praying
Please let us come home to stay
If we hold on together
I know our dreams will never die
Dreams see us through to forever
Where clouds roll by
For you and i
When we are out there in the dark
We'll dream about the sun
In the dark we'll feel the light
Warm our hearts, everyone
If we hold on together
I know our dreams will never die
Dreams see us through to forever
As high as souls can fly
The clouds roll by
For you and i
๏ ทิพย์อุษาโปรยทองล่องลานฟ้า แก้วผกาโชยหอมมาอ้อมขวัญ ซาบนาสาซ่านซึ้งถึงไกวัล สัมผัสนั้นคือรุ่งรางแห่งชีวิต ๏ แว่วบุหรงส่งเสียงเจรียงโลก ใต้อโศกคีตกานท์หวานตรึงจิต พระพิรุณกรุ่นสายอมฤต แนบสนิท ณ รัก จำหลักแล้ว ๏ อุทัยทองกรองผ่านม่านแสงธรรม แผ่วลำนำพุทธสดับในทับแก้ว วิเวกขานศานติสุขทุกทุกแนว สงบแพร้วสงัดจิตสฤษฏ์มาน ๏ บุษกรฟ้อนธาราวารีชาติ จะมุ่งมาดหมายค่าศรัทธาหวาน ใช้ธาตุน้ำดับร้อนไฟในวิญญาณ ณ สถานปัญญามหานที ๏ บุญญาเมฆเสกหยาดแก้วแผ่วสู่หล้า สุขธรรมาชโลมจิตนิมิตศรี โลกเร่าร้อนไฟรุมสุมชีวี ดับอัคคีเย็นจิตบูชิตพุทธ ๏ มณฑารพโชยหอมอ้อมสวรรค์ สัตตบรรณงามลออบริสุทธิ์ เย็นวิปัสสนามายื้อยุด เขลามนุษย์ให้แจ้งแห่งปัญญา ๏ ณ ดินแดนแห่งนี้ยังมีรัก ธรรมพิทักษ์ชีวิตจิตหรรษา ประหนึ่งทิพย์ชโลมขวัญอนันตา อ้อมกอดฟ้าอุ่นธรรมล้ำวิไล๚ะ๛
ราตรีประดับดาว
๏ ยามอาทิตย์อัสดงจะทรงลับ ข้าร้องขับเพลงวิญญาณขานกล่อมหล้า จุมพิตรุ้งเนินไศลไล้เมฆา ร่ายมนตรามหาเสน่ห์เห่ดวงดาว ๏ ดูรามหากวีทิพย์ ข้าเฝ้าหยิบดาริการะย้าหาว มาวักรินใส่ฝันอันสกาว เก็บช่อพราวปาริชาตวาดระบาย ๏ อัสสุชลจากหาวมาพราวพร่าง ข้าเพียรหยิบมุกน้ำค้างมาถวาย ก่อนฟ้าแย้มรุ่งรางจางดาวราย แทนหยดหมึกสุดท้ายปลายปากกา ๏ ผืนราตรีสกาวดาวประดับ หิ่งห้อยระยับแสงแต่งนิศา พริบพร้อยจับลำพูดูงามตา จะเก็บต่างชวาลามากำนัล ๏ พิศเถิดหนามหากวีทิพย์ ข้าจักหยิบนวลโสมมาโลมขวัญ แต่งราตรีเป็นเวหาสกระดาษจันทร์ จารรอยฝันกวินจินตกวี ๏ รวงเดือนดาววาวระย้าจะลาแล้ว ก่อนดวงแก้วสุริยงทรงรัศมี ทางช้างเผือกเผยมรรคาสุขาวดี ขับดนตรีกล่อมฟ้าแล้วลาไกล ๚ะ๛
ข้าพเจ้าใช้ใจเป็นผู้กำหนดลักษณะ ฉันทลักษณ์ในการประพันธ์ ดังนั้น บทร้อยกรองนี้ จึงอาจจะไม่ถูกต้องตามรูปแบบ หรือฉันทลักษณ์ตามที่นิยมกันมา ขอขอบคุณ คุณรัมณีย์ สำหรับคำแนะนำ ป. มิตรรัก และเพลง ตราบลมหายใจสุดท้าย บอกลากิ่งโศกเมื่อพลบค่ำ
เวิ้งเวหาขลิบทองของสางรุ่ง เพียงหมายมุ่งขอบฟ้าธาราฝัน กำจรไปรอยแพร้วแห่งแวววัน สู่คิมหันต์อบอุ่นละมุนละไม แม้นฝ่าคลื่นลมโลมโถมกระหน่ำ ปีกชอกช้ำหนาวสั่นมิหวั่นไหว เจ้าฝืนทนโบยบินสู่ถิ่นไกล พร้อมวาดฝันพิไลในปลายทาง สู่เส้นทางสุดท้ายที่หมายมุ่ง เนินเรียวรุ้งทิวทองมองฟ้าสาง มาจิบแสงอรุณอุ่นรางชาง แลน้ำค้างโปรยร่วงจากรวงดาว แล้วปีกเจ้าแดงฉานซ่านโลหิต ต้องธนูอาบพิษปวดแปลบหนาว เพียงหัวใจใฝ่ฝันอันสกาว กลับรวดร้าวยามจรถูกศรคม เจ้าบาดเจ็บเหน็บหนาวคราวอ่อนล้า หวาดผวากล้ำกลืนใจขื่นขม แม้นหม่นหมองล้มลุกทุกข์ระทม ยังซานซมกระเสือกกระสนจนถึงรัง
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟช่ออักษราลี
หน้าส่วนตัว
1777
