๏ ปานพิณพาทย์ขับเห่เสภาแก้ว สดับแล้วแว่วหวานสำราญจิต เพลงกล่อมลูกกังวานผ่านชีวิต ล่วงหลับใหลสนิททุกนิทรา ๏ ทิพยาหัตถ์ใครหนอรอปกป้อง เฝ้าตระกองแนบขวัญให้หรรษา คอยฉุดลุกจากล้มตรมอุรา ซับน้ำตาโอบอุ่นละมุนมาน ๏ วาดแผ่นฟ้าระบายโศกปลุกโลกพร้อม มาสู่อ้อมฤทัยอันไพศาล ร่ายลำนำแห่งรักถักจักรวาล ให้เคลื่อนผ่านรอยเล่ห์แห่งเวลา ๏ หลั่งหยดทิพย์เกษียรเจียรจากอก แม่งันงกยามลูกโรยระโหยหา โอบอิงอุ่นดื่มถันของมารดา เพื่อหล่อเลี้ยงชีวาแก้วยาใจ ๏ ปานพิณพาทย์ขับเห่เสภาแก้ว เสนาะแล้วอ่อนหวานลานไม้ไหว คือเพลงแม่ถนอมเห่กล่อมไกว เพียงลูกได้หลับสนิททุกนิทรา ๚ะ๛
๏ ทิพย์อุษาโปรยทองล่องลานฟ้า แก้วผกาโชยหอมมาอ้อมขวัญ ซาบนาสาซ่านซึ้งถึงไกวัล สัมผัสนั้นคือรุ่งรางแห่งชีวิต ๏ แว่วบุหรงส่งเสียงเจรียงโลก ใต้อโศกคีตกานท์หวานตรึงจิต พระพิรุณกรุ่นสายอมฤต แนบสนิท ณ รัก จำหลักแล้ว ๏ อุทัยทองกรองผ่านม่านแสงธรรม แผ่วลำนำพุทธสดับในทับแก้ว วิเวกขานศานติสุขทุกทุกแนว สงบแพร้วสงัดจิตสฤษฏ์มาน ๏ บุษกรฟ้อนธาราวารีชาติ จะมุ่งมาดหมายค่าศรัทธาหวาน ใช้ธาตุน้ำดับร้อนไฟในวิญญาณ ณ สถานปัญญามหานที ๏ บุญญาเมฆเสกหยาดแก้วแผ่วสู่หล้า สุขธรรมาชโลมจิตนิมิตศรี โลกเร่าร้อนไฟรุมสุมชีวี ดับอัคคีเย็นจิตบูชิตพุทธ ๏ มณฑารพโชยหอมอ้อมสวรรค์ สัตตบรรณงามลออบริสุทธิ์ เย็นวิปัสสนามายื้อยุด เขลามนุษย์ให้แจ้งแห่งปัญญา ๏ ณ ดินแดนแห่งนี้ยังมีรัก ธรรมพิทักษ์ชีวิตจิตหรรษา ประหนึ่งทิพย์ชโลมขวัญอนันตา อ้อมกอดฟ้าอุ่นธรรมล้ำวิไล๚ะ๛
ราตรีประดับดาว
๏ ยามอาทิตย์อัสดงจะทรงลับ ข้าร้องขับเพลงวิญญาณขานกล่อมหล้า จุมพิตรุ้งเนินไศลไล้เมฆา ร่ายมนตรามหาเสน่ห์เห่ดวงดาว ๏ ดูรามหากวีทิพย์ ข้าเฝ้าหยิบดาริการะย้าหาว มาวักรินใส่ฝันอันสกาว เก็บช่อพราวปาริชาตวาดระบาย ๏ อัสสุชลจากหาวมาพราวพร่าง ข้าเพียรหยิบมุกน้ำค้างมาถวาย ก่อนฟ้าแย้มรุ่งรางจางดาวราย แทนหยดหมึกสุดท้ายปลายปากกา ๏ ผืนราตรีสกาวดาวประดับ หิ่งห้อยระยับแสงแต่งนิศา พริบพร้อยจับลำพูดูงามตา จะเก็บต่างชวาลามากำนัล ๏ พิศเถิดหนามหากวีทิพย์ ข้าจักหยิบนวลโสมมาโลมขวัญ แต่งราตรีเป็นเวหาสกระดาษจันทร์ จารรอยฝันกวินจินตกวี ๏ รวงเดือนดาววาวระย้าจะลาแล้ว ก่อนดวงแก้วสุริยงทรงรัศมี ทางช้างเผือกเผยมรรคาสุขาวดี ขับดนตรีกล่อมฟ้าแล้วลาไกล ๚ะ๛
ข้าพเจ้าใช้ใจเป็นผู้กำหนดลักษณะ ฉันทลักษณ์ในการประพันธ์ ดังนั้น บทร้อยกรองนี้ จึงอาจจะไม่ถูกต้องตามรูปแบบ หรือฉันทลักษณ์ตามที่นิยมกันมา ขอขอบคุณ คุณรัมณีย์ สำหรับคำแนะนำ ป. มิตรรัก และเพลง ตราบลมหายใจสุดท้าย บอกลากิ่งโศกเมื่อพลบค่ำ
เวิ้งเวหาขลิบทองของสางรุ่ง เพียงหมายมุ่งขอบฟ้าธาราฝัน กำจรไปรอยแพร้วแห่งแวววัน สู่คิมหันต์อบอุ่นละมุนละไม แม้นฝ่าคลื่นลมโลมโถมกระหน่ำ ปีกชอกช้ำหนาวสั่นมิหวั่นไหว เจ้าฝืนทนโบยบินสู่ถิ่นไกล พร้อมวาดฝันพิไลในปลายทาง สู่เส้นทางสุดท้ายที่หมายมุ่ง เนินเรียวรุ้งทิวทองมองฟ้าสาง มาจิบแสงอรุณอุ่นรางชาง แลน้ำค้างโปรยร่วงจากรวงดาว แล้วปีกเจ้าแดงฉานซ่านโลหิต ต้องธนูอาบพิษปวดแปลบหนาว เพียงหัวใจใฝ่ฝันอันสกาว กลับรวดร้าวยามจรถูกศรคม เจ้าบาดเจ็บเหน็บหนาวคราวอ่อนล้า หวาดผวากล้ำกลืนใจขื่นขม แม้นหม่นหมองล้มลุกทุกข์ระทม ยังซานซมกระเสือกกระสนจนถึงรัง
จิตรกรรมกลางสรวงปวงเมฆขาว อ่อนช้อยราวพู่กันบรรจงศิลป์ ฤๅเทวัญขวัญฟ้ามาดลจินต์ เนรมิตเมฆินทร์ถวิลปอง ฝันของฉันงดงามสีครามฟ้า กอปรวิญญาณ์ชีวิตจิตสนอง พลิ้วระลอกลวดลายสายลำยอง หมายประคองเมฆรักให้จักพราย ลอยละล่องเวหามาลิบลิบ เพียงเอื้อมหยิบมือคว้าก็พร่าหาย เมฆแห่งรักเลือนลับกับลมชาย เหลือสุดท้ายเมฆเทาเคล้าน้ำตา นาฏลีลาไหวพลิ้วริ้วเมฆขาว อ่อนช้อยราวอัปสรฟ้อนเวหา ขอเพียงฝากหวังไว้ในจินตนา ไม่ปรารถนาวาดฝันอันพิบูลย์ ชีพเวียนวนร้อยรัดวัฏสงสาร ชั่วกัปผ่านเพลาพาสิ้นสูญ กอปรกรรมดีให้เห็นเด่นจำรูญ จักเทิดทูนรักนี้พลีแผ่นดิน
ขอขอบคุณ ๑. ป. มิตรรัก สำหรับเพลงบัลลังก์เมฆ ๒. เพลงบังลังก์เมฆ ขับร้องโดย มาลีวัลย์ เจมีน่า
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟช่ออักษราลี
Lovings
ช่ออักษราลี เลิฟ 2 คน
Lovers
0 คน เลิฟช่ออักษราลี
Lovings
ช่ออักษราลี เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
2340
