5 กรกฎาคม 2548 16:52 น.

สังเวย


หลงเทิดทูนบูชา
ในวาจาอันแสนหวาน
เคลิบเคล้มตรึงดวงมาน
ประสบการณ์ห่างชั้นเชิง

ยกย่องว่าสูงส่ง
เปรียบดังหงส์หลงระเริง
จิตเตลิดเปิดเปิง
ลงกองเพลิงเริงโลกีย์

พลีกายถวายหัว
เอาเนื้อตัวกลั้วราคี
เปลือยกายเปลือยฤดี
พรหมจารีย์ฉีกกระจาย

ความรักหรือความใคร่
แต่หัวใจหิวกระหาย
สวาทมิคลาดคลาย
ใช้ร่างกายกลั้วกามา

บุปผาแย้มกลีบยวน
ดั่งเชื้อชวนภุมรา
เกสรสวยบาดตา
มีหรือว่าจะรั้งรอ

โลมเลียและเกาะกิน
ละเลงลิ้นลามทั้งช่อ
หวานล้ำฉ่ำลำคอ
จนเพียงพอแล้วบินหนี

สูญเสียสิ้นความสาว
ความรวดร้าวเข้าแทนที่
กระเขาทำซ้ำย่ำยี
หมดราศีมิเหลือเลย

ผ่านกันอีกกี่คน
จะยอมทนหรือนิ่งเฉย
หรือผ่านแล้วผ่านเลย
เซ่นสังเวยจนเคยชิน