20 มกราคม 2546 23:53 น.
ช่วงหนึ่ง
เหนื่อยมั้ยเธอที่รักฉัน เห็นทุกวันเธอนั้นช่างอ่อนล้า
ความลำบากใจเห็นได้ในแววตา คนอย่างฉันมีค่าอะไรคู่ควร
ก็ฉันเป็นฉันอย่างนี้ ทุกนาทีมีแต่ความผันผวน
ก็ฉันป็นคนเรรวน แล้วฉันคู่ควรกับเธออย่างไร
ไม่รักก็บอกมาเถอะไม่ว่า ก็ฉันแค่คนไร้ค่าคนหนึ่ง
ไม่คู่ควรให้เธอคิดคำนึง และไม่จำเป็นต้องคิดถึงฉันอีกต่อไป
16 มกราคม 2546 01:17 น.
ช่วงหนึ่ง
คนเราต่างก็มีหนทาง ที่จะก้าวย่างไปในวันข้างหน้า
เพียงแค่ขอให้อดทนฟันฝ่า จุดหมายข้างหน้าคงไม่ไกลเกินจริง
คนเราต่างก็มีวันข้างหน้า แล้วแต่ใครจะไขว่คว้าได้แค่ไหน
บางคนอาจจะท้อแท้หมดกำลังใจ หมดไปกับวันใหม่ๆที่เพิ่งผ่านเข้ามา
ก็ขอให้เธอลุกขึ้นยืนหยัด กับอุปสรรคที่มาอยู่ตรงหน้า
อย่าปล่อยให้ชีวิตหมดไปกับเวลา ที่เพียงแค่ผ่านมาแล้วผ่านไป
ชีวิตคนไม่ได้อยู่อย่างอ้างว้าง ไม่ใช่อยู่อย่างนี่ซะที่ไหน
ชีวิตคนก็ต้องมีแปรเปลี่ยนไป แล้วแต่ว่าจะเปลี่ยนไปทางไหนเท่านั้นเอง
9 มกราคม 2546 20:49 น.
ช่วงหนึ่ง
ไม่ใช่คนที่ดีอะไรหนักหนา ไม่ใช่คนเก่งเด่นกีฬาอย่างใครเขา
ก็แค่คนคนหนึ่งอย่างเราๆ และเป็นเพียงแค่เงาที่มองเธอ
ไม่ได้รวยอะไรหนักหนา ไม่ใช่คนสวยด้วยหน้าอยู่เสมอ
ก็แค่คนที่คอยแอบเฝ้าละเมอ ก็แค่เพียงอยากให้เธอมามีใจเท่านั้นเอง
1 มกราคม 2546 02:01 น.
ช่วงหนึ่ง
ก็เพราะรักเธอมาก จึงทำให้ใจตัวเองลำบากอยู่อย่างนี้
เธอจะรักใครก็รักเถอะเธอคนดี เพราะฉันคนนี้ถึงเจ็บคงไม่เป็นไร
ก็เพราะรักเธอเสมอมา ถึงบอกเธอจะรักใครก็รักได้
เจ็บแค่นี้ฉันไม่เป็นอะไร ก็เพราะใจฉันเจ็บอยู่ตลอดก็เพราะเธอ
31 ธันวาคม 2545 20:47 น.
ช่วงหนึ่ง
เมื่อก่อนฉันเคยร้องไห้ กับความเดียวดายที่เธอมอบให้
รู้สึกเปล่าเปลี่ยวเมื่อไม่มีเธอให้กำลังใจ รู้สึกหวั่นไหวอยู่ทุกๆวัน
ก็อยากรู้ว่าเธอคิดยังไง กับคนที่เคยรักเธออย่างฉัน
รู้สึกเวทนากับความไหวหวั่น หรือรู้สึกห่วงใยกันเหมือนอย่างเคย