2 มกราคม 2550 04:04 น.
ช็อกโกแล็ต
ฉันไม่ใช่นักเขียนยอดเยี่ยม..
ฉันไม่ใช่นักปรัชญา
ฉันยังไม่ใช่คนพิเศษ
แต่ฉันเป็นนักเขียน..ที่เขียนทุกงานด้วยความรู้สึก
หวังว่าใครที่แวะมา...จะใช้ความรู้สึกอ่าน...งานของฉันด้วย ^__^
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เคยบ้างหรือเปล่า??
ที่ในบางครั้ง...
หัวใจของเราก็เหงาแบบไม่มีสาเหตุ
เหมือนกับว่า
อยู่ๆมันก็อยากจะหยุดเต้นไปซะดื้อๆ
อยู่ๆมันก็อยากร้องไห้.. .. ร้องอยู่ข้างใน. . ..
หลายคน...
ยิ้ม... ..ทั้งที่ข้างในไม่ได้ยิ้มไปพร้อมๆกับใบหน้าด้วยซ้ำ
และหลายครั้ง..
การเสแสร้งก็เป็นสิ่งที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้
เพื่อให้โลกน่าอยู่.. .. เราจำเป็นต้องเสแสร้งในหลายๆโอกาส
พร้อมๆกับทำร้ายหัวใจตัวเองไปด้วย.. .. .
เพื่อนของฉัน.. ..ยังคงเป็นตัวตลก..
ที่ดูสนุกสนานที่สุด...
แต่ฉันก็เพิ่งรู้..
ว่าใต้หน้ากากของตัวตลก
ก็เปื้อนน้ำตามากมาย.. อย่างที่หลายๆคนคาดไม่ถึง
.. ..ตัวตลก.. .. ก็ต้องเสแสร้งเหมือนกัน
และในตอนนั้นที่ท้อที่สุดของชีวิต
ความคิดที่โง่ที่สุดก็แวบเข้ามาหลายๆครั้ง
.. . แต่พอได้รู้ว่า ตัวตลก..
ก็มีเวลาที่เหงาเหมือนกัน
ฉันรู้แล้วว่า...
ใครๆ ก็มีความทุกข์ทั้งนั้น
มันอยู่ที่ว่า.. ..จะมองมุมไหน
รับมือกับความเหงานั้นยังไง..
ก็ในเมื่อ.. ..อย่างน้อย...
ไม่ใช่แค่เรา...ที่เหงา...
ไม่ใช่แค่เราที่ทรมานกับการเสแสร้ง...
ไม่ใช่แค่เราที่ทุกข์..
- - - หลายๆอย่าง.. ตาก็ไม่สามารถรับรู้ได้..- - -
เหมือนตัวตลก เพื่อนของฉัน
ที่..ถ้ามองด้วยตาเพียงอย่างเดียว
ก็จะไม่มีทางรู้เลยว่า.. ..
มีเวลา.. .. ..ที่ตัวตลกเศร้าเป็นเหมือนกัน
^___________________________^
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
ท้อเมื่อไหร่.. ..เปิดบทความบ้าๆ ของคนบ้าๆอ่านได้นะคะ
หวังว่าวันพรุ่งนี้ของคุณและฉัน
จะเสแสร้งได้น้อยลง.. ..
เพราะได้ยิ้ม.. ...
จากความรู้สึกมากกว่าเดิม.. ..
- - - The End - - -