27 กันยายน 2549 00:15 น.
ช็อกโกแล็ต
เหนื่อยรึเปล่า..
ต้องโทรหากันวันเหงา..อ่อนล้า
ต้องฝืนใจ..ทั้งที่ไม่อยากพูดจา
เพื่อแค่ว่า..เก็บไว้เผื่อกลับมา..เมื่อไม่มีใคร
ไม่ต้องบอกก็รู้ดี..
ค่าของคนทางนี้..คนดี..เหลือให้แค่ไหน
คุยกับเขา...เก็บเรื่องของเราไว้พักใจ
เริงร่ากับใครๆ..แล้วให้ฉันอยู่ทำไม..เมื่อไม่ต้องการ
ในเมื่อไม่รัก..
ฉันก็ไม่ได้ใจบุญนัก..ที่จะเป็นที่พักให้คนน่าสงสาร
บอกลาฉัน..ดีกว่าให้มันจบอย่างร้าวราน
ก็แค่คนของวันวาน..ที่อยู่มานาน..เสียดายอะไร??
^________________^
โอ้ย!! กว่าจะจบ เหอะๆ
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
ออกอาการเซ็ง
เล่นบาสแก้เครียด
น้ำหนักเลยลด แหะๆ ดีจัยจัง...
คิดถึงทุกคนที่นี้นะคร๊า
จุ๊บๆ
6 กันยายน 2549 23:41 น.
ช็อกโกแล็ต
ต้องขอบคุณสายฝนหรือเปล่า..
ที่ทำให้เรา..ได้เรียนรู้กัน..แบบนี้
ฉันมองเห็นเธอในมุมที่ดี
ความอ่อนโยนที่มี..กับอะไรที่ต่างออกไป
..อาจไม่ใช่คนช่างเจรจา
แต่ใครจะรู้ล่ะว่า..ใจดีขนาดไหน
บางทีก็ดูนิ่ง-นิ่ง..แต่ก็เป็นที่พักพิง..ทุกครั้งไป
อีกหลายมุมที่ใคร-ใคร..ไม่เคยเจอ
เหมือนสายฝนชะล้างตา..
ให้มองเห็นค่า..คนที่ถูกมองข้ามมาเสมอ
ที่นี้รู้แล้ว..ตัวตนที่แท้จริงของเธอ
ทำให้ฉันแทบเพ้อ...กับความอ่อนโยนของเธอ..ที่แสนดี
^____________________^
แต่งไม่ดีเร๊ยย
นี่เอาเวลาทำรายงาน มาแอบแต่งกลอน
นัสไม่คิดว่าจะใช้เวลาขนาดเน๊ TT^TT
เมนต์หน่อยนะคร๊า