27 กุมภาพันธ์ 2548 15:58 น.
ช็อกโกแล็ต
เงียบ.....จังนะ..คืนนี้
ทั้งที่ดาวก็พรั่งพราวเต็มฟ้า..
แต่ความอบอุ่น...กลับส่งไม่ถึงหัวใจที่ด้านชา
วันๆมีแต่น้ำตา..ไหลเซาะ...กัดกินหัวใจ
เหงา....เหงาจนบอกไม่ถูก
ความรักที่เฝ้าฝังปลูก...บางเบา...จางหาย
คว้างเคว้ง...เฝ้าบอกตัวเอง..ไม่เป็นไร
เก็บมือ.โอบกอดหัวใจ..ปรารถนาให้..เขากลับมา...
เธอบอก...ฉันต้องมีชีวิตอยู่
เผื่อวันไหนเธอก้มลงมองดูจากปลายฝั่งฟ้า..
พยายามยิ้มทั้งที่เจ็บปวด...จนน้ำรื้นในดวงตา
ก็แค่หวังว่า..เธอจะมองมา...แล้วเห็นว่า..ฉันไม่เป็นไร
อีกหน่อยเราคงเจอกัน
บนโลกแห่งความฝัน..รอหน่อยนะอย่าเพิ่งไปไหน
เธอกลับมาไม่ได้...ไม่เป็นไรฉันจะเป็นฝ่ายก้าวเข้าไป
เมื่อชีวิตสิ้นสุดเมื่อไหร่...น้ำตาฉันคงหยุดไหล...วันนั้น..วันที่ได้เจอเธอ
แต่งเพราะนึกถึงพี่ชาย...^^
ความรู้สึกของพี่สาว....จะเป้นแบบนี้รึเปล่า...
แต่นัสว่าพี่ของนัสคงอยากให้พี่สาวอยู่บนโลกต่อไป
อยู่อย่างเข้มแข็งและวันนั้นมาถึงเมื่อไร...ก้อรู้เอง
..ก็ในเมื่อทุกคน...ต้องได้ลิ้มรส..ความตาย..
18 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น.
ช็อกโกแล็ต
ฉันอยากเป็นผู้ชาย..
จะได้เป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาเธอ..ทุกครั้ง
จะไม่ทิ้งไม่ทิ้งให้เธออยู่ตามลำพัง
จะตะโกนบอกรักเธอดังๆอย่างไม่อายใคร
จะตามดูแลเธอทุกฝีก้าว
จะไม่ทำให้เธอปวดร้าว.ร้องไห้
จะให้ความสำคัญเธอ..มากกว่าใครๆ
จะไม่ปล่อยเธอไปไหนเป็นที่หนึ่งของหัวใจ..รู้ไว้แล้วกัน
แต่ในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้..
เลยต้องมานั่งน้อยใจ..ที่เธอละเลยกัน..ทำได้แค่นั้น
ไม่ต้องคอยดูแลหวานเหมือนใครๆแค่อยากให้เธอใส่ใจกัน
ได้แต่เก็บเอาไปเพ้อฝันถ้าเราสลับร่างกัน..ก็คงดี
เพราะเป็นผู้หญิงเลยต้องได้แต่เป็นฝ่ายรอ
แต่เธอก็ไม่ง้อไม่สนใจอะไร..ให้ทำไง..แบบนี้
หมดความอดทนแล้วนะอยากเจอ..ต้องแกล้งทำเป็นบังเอิญทุกที
อยากยิ้มให้เธอเต็มที่แต่คนดีกลับไม่เคยใส่ใจ
*** ู^______________^ ***
เฮ้อ....ไม่ใช่ผู้ชาย...ไม่ใช่ผู้ชาย..
น่าสลับร่างกันเจงๆเร๊ย ตาบ๊องส์ แง๊งงงงงงง
17 กุมภาพันธ์ 2548 16:40 น.
ช็อกโกแล็ต
ท่าทีที่เหมือนว่าห่วงใย
แท้จริงเธอเคยใส่ใจบ้างไหม...คนทางนี้
เคยมองเห็นฉันบ้างหรือเปล่า...ในสายตาที่มี
ฉันคิดถึงเธอเต็มที่...แต่คนดีกลับเฉยชา
เคยมีกันบ้างหรือเปล่า?ในความรู้สึก
บอกมาสิในใจลึกๆ...เธอไม่ได้ไยดีกันนักหนา
ฉันแค่ทางผ่านรึเปล่า..?? นับวันเธอยิ่งเฉยชา
นี่ฉันยังมีค่า...หรือเป็นแค่คนที่ผ่านมา..เพื่อผ่านไป
สายสัมพันธ์ยิ่งดูบางเบา...
นี่รักของเรา..จะเป็นแค่อดีตแล้วใช่ไหม
บอกมาซักคำสิ...ย้ำชัดๆซักครั้งให้ฉันมั่นใจ
ตอนนี้...ฉันอยู่ในฐานะอะไร...ตรงไหนของหัวใจเธอ..
รู้แล้ว..ไม่เจียมใช่ไหมรู้ตัวดี
ทั้งๆที่ก็คอยเตือนตัวเองอยู่อย่างนี้...แต่ก็ยังพลั้งเผลอ
อภัยให้ฉันเถอะนะ...นับแต่นี้...จะไม่มาให้เจอ
น้ำตาไหลเอ่อ..ฉันไม่เคยมีค่าในสายตาเธอ..ไม่คู่ควร
ถ้ารักเพราะเผลอ...ก็อย่ารักมันเลยนะคะ..
ถ้ารักเพราะเหงา..อย่ารักเลยนะคะ
ถ้ารักเพราะสงสาร..อย่ารู้จักกันเลยนะคะ
ถ้ารักไม่ได้มาจากใจจริงๆ...อย่าฝืนอีกเลยนะ...
. . มั น ท ร ม า น . . .
ตาบ๊องส์...นัสล้าแล้วนะ...
แต่ก้อรักตาบ๊องส์นะ.....^^ ...ช่วยย้ำให้มั่นใจหน่อยสิ..
13 กุมภาพันธ์ 2548 16:01 น.
ช็อกโกแล็ต
ดีจังนะ..วันที่เราทะเลาะกัน
มีคนที่แสนดีอยู่ข้างเธอแบบนั้น...ปลื้มใจบ้างไหม
อ่อนโยนจริงๆ..ให้ตาย..พูดปลอบโยนให้กำลังใจ
ตีหนาซื่อใส...โอบเธอ..แล้วพูดว่าไม่เป็นไรเริ่มใหม่กัน
นี่ฉันไม่ได้ว่าเขานะ
ก็เข้าใจแล้วล่ะ..เพื่อนปลอบกัน..ไม่ผิดนี่แบบนั้น
ถ้าคบเป็นปีๆ..วิธีปลอบที่ว่า..จะไม่พูดอะไรเลย..ช่างมัน
แต่เธอกับเขารู้จักกันแค่3วัน..ทำได้ยังไง...??
..เข้าใจก็ได้..ว่าเขาสงสารเธอมาก
ถึงได้พูดจาทำนองว่าไม่อยาก..ให้เธอกับฉันดีกันใช่ไหม
เขาน่ารักนี่..ดีกว่านางมารร้ายอย่างฉัน..ที่ไม่สำคัญอะไร..
ถ้าเธอกังวล...จะไปก็ไป..เคยรั้งที่ไหน..อยู่ได้..ไม่ว่ากัน
หัวเราะมันทั้งน้ำตา
อยากเห็นจังเลยน้ำหน้า..คนขี้สงสาร..แบบนั้น
อยากแหวกดูหัวใจ..ทำด้วยอะไร..ถึงแนะนำให้คนเขาเลิกกัน
ไปเถอะนะ..รู้ตัวแล้วล่ะคนตรงๆอย่างฉัน..มันคงไม่ซึ้งใจใคร..
ยังไงก็ฝากขอบคุณเขาด้วยแล้วกัน
ที่ให้คำปรึกษาดีๆแบบนั้น..หาได้ง่ายๆที่ไหน
ขอบคุณนะคะ..ขอบคุณมาก...สำหรับน้ำใจ
แต่ที่หลังไม่ต้องได้ไหม..อันนี้พูดออกมาจากใจ..นางมารร้ายอย่างฉันจริงๆ
ขออภัยที่ยาว นะคะ มันหมั่นไส้นินา...เฮ่อออ โล่งงง ฝากตาบ๊องส์ไปขอบคุณแล้ววว เหอะๆ
อัดอั้นตันใจมานาน..นัสต้องตีหน้าทำเป็นว่า
ฉันไม่ว่าอะไรด้วยเหรอคะ..ต้องตีหน้าเป็นคนดีด้วย??
ไม่ทงไม่ทนมันแล้ว....55+
แต่ก้อทำไม่ได้หรอก..คนรักกันน่ะ มันต้องรู้เห็นเป็นใจทั้งคู่สิ
นี่ถ้าตาบ๊องส์ไปชอบคนนั้นล่ะก้อ..นัสก้อไม่ห้ามหรอก ก็สวยนี่..!!
ช่างสิ..เฮอะ...บอกให้เขาเลิกกันซะงั้น...แนะนำไรเนี่ย
ฝากขอบคุณเขาด้วยนะสำหรับคำแนะนำ..อ่ะ...ตาบ๊องส์..เหอะๆ
13 กุมภาพันธ์ 2548 15:34 น.
ช็อกโกแล็ต
วาเลนไทน์..ก็แค่วันๆหนึ่ง
ทำไมคนเราต้องทำเป็นซึ้งนักหนา
ทำไมต้องหวังว่าจะมีใครให้ดอกไม้มา..
ทำไมต้องดีใจจนออกนอกหน้า...แค่มีคนบอกว่า..รักกัน
สำหรับฉัน..คำตอบก็คงง่ายๆ
วาเลนไทน์ก็คือวันๆหนึ่งเท่านั้น
วันที่รอคอย...วันที่อยากให้..สิ่งมีค่ากับคนสำคัญ
วันที่ผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน...อยากให้เธอรักกันไม่น้อยกว่าที่ผ่านมา..
ไม่ต้องมีดอกไม้ช่อใหญ่เหมือนใครเขา
ขอแค่มีเราอย่างนี้...จนถึงวันข้างหน้า
รักฉันไม่ต้องมาก..แต่อย่าลดหลั่นกว่าที่แล้วมา
ไม่ต้องเป็นสิบสี่กุมภา...ให้รู้แล้วกันว่า..ใจเธออยู่ที่ใคร
วาเลนไทน์นี้ก็ขอถือโอกาส
ตั้งใจวาดภาพ..ที่คั่นหนังสือให้เธอได้ไหม
รับเถอะนะ...สิ่งนี้..ฉันทำมันจากใจ
เธอเป็นคนแรก..และคนสุดท้ายที่ได้มันไป...**ฉันรักเธอกว่าใคร..จริงๆ..**
55+..ถ้าตาบ๊องส์ไม่เอา นัสก้อคงเอาขว้างใส่กะบาสซะเรย...อิๆ
ไปทำก่อนนะค๊า เอาแต่แต่งกลอน เด๋วไม่เสร็จ..^^
*** ^____________________^ ***
ขอให้มีความสุขทุกๆคนเรยน๊าคะ....!!