6 เมษายน 2547 23:19 น.

อย่าหว่านคำหวาน

ช็อกโกแล็ต



ในตอนแรก...ก็หลงเชื่อในคำพูดของเธอ
ว่าทุกนาทีมีเพียงฉันคนเดียวเสมอ..ไม่เคยเผลอใจให้ใครคนไหน

หลงปลื้มกับทุกคำพูด...ที่ไม่ได้กรั่นกรองจากหัวใจ
ไม่คิดว่าเป็นเพียงแค่คำหวาน..ที่เธอก็ให้ใครต่อใครด้วยเหมือนกัน

เมื่อถึงวันที่ฉันรู้ซึ้งถึงความจริง
ว่าทุกสิ่งที่เธอพูดไร้ความจริงใจทั้งนั้น
จะให้ฉันหัวเราะแล้วพูดว่าไม่เป็นไร..ใช่ไหมที่เธอต้องการมัน
ขอโทษนะ..เธอคงเชื่อมั่นในตัวฉันมากเกินไป

อย่าหว่านคำหวานที่เสแสร้งเลยไม่มีใครต้องการ
ถ้าเธอทำเพราะเห็นว่าฉันเหงา..คิดสงสารก็หยุดทำมันได้ไหม
ไม่ได้ร้องขอให้เธอพูดมันเลย...หากสิ่งที่ทำปราศจากความจริงใจ
นอกจากคำหวานที่เธอให้มา..ยังได้น้ำตาใสๆใจเจ็บเกินทน

เก็บมันเอาไว้เถอะ..ไปพูดกับคนอื่นแล้วกัน
ฉันจะไม่ฟังมัน..คำพูดแก้ตัว..ไม่ว่าจะพร่ำซักกี่หน
พอเถอะอย่ามายุ่งกับฉัน..เธอมันไร้ความเป็นคน
หลอกฉันซะจน..หลงเชื่อว่าที่ผ่านมา..เธอรักจริง



                            คำหวานไม่มีประโยชน์เลยถ้าคนพูดไม่ได้คิดอย่างที่พูดจริงๆ ToT				
6 เมษายน 2547 14:03 น.

ฉันจะมองเพียงทางข้างหน้า...ทิ้งอดีตไว้ข้างหลัง

ช็อกโกแล็ต

สองเท้าจะวิ่ง..จะมองเพียงหนทางข้างหน้า
จะทิ้งอดีตทั้งหมดที่ทำให้อ่อนล้าไว้ตรงนี้
เจ็บเหลือเกิน...กับความหลังรู้ไหมคนดี
ฉันจะยิ้มอย่างนี้...ได้นานอีกซักกี่นาทีกัน

อาจเป็นการกระทำที่โง่เขลา
เพราะแม้จะหนีอย่างไร..อดีตของเราก็เหมือนเงาตามตัวอยู่อย่างนั้น
แต่เพราะพยายามมองแต่ข้างหน้า..ฉันจึงมีชีวิตอยู่ได้ในทุกๆวัน
จะไม่รออีกแล้ว...ใครสักคนที่เคยฝัน..หมดแล้วกำลังใจ

ความทรงจำทั้งหมดที่มี..แสนบอบช้ำ
เมื่อได้สัมผัส..ถึงอดีตทุกครั้งต้องนั่ง..เหม่อลอยร้องไห้
ไม่รู้อะไรทั้งนั้น..ไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ต่อไปเพื่อใคร
อ่อนแรง...ล้าพลังใจ..ไม่ต้องการอีกแล้วให้ใครฉุดขึ้นมา

ฉันจึงต้องก้าวเดินด้วยตัวเอง
ไม่ยอมให้ใครข่มเหง..มองฉันอ่อนแอ..แม้อ่อนล้า
อาจมีชีวิต..ต่อไปอย่างไร้คุณค่าก็จะยิ้มสู้ให้กับวันที่ผ่านเข้ามา
จะไม่หันมองอดีต...จะไม่มีน้ำตาจากคนๆนี้อีกต่อไป

                        อาจเป็นเพียงการกระทำที่หลายๆคนไม่เห็นด้วย แต่มองกลับไป..ก็เจ็บใจ..ไม่รู้จะเก็บมันไว้ทำไม				
5 เมษายน 2547 23:51 น.

เป๋อ...มากไปไม่รู้เธอจะรับได้ไหม

ช็อกโกแล็ต

เธอคงขำจนท้องแข็ง
ที่ฉันเดินชนเสา..ดังโครมอย่างแรงขนาดนั้น
ใช่ซี่...ก็คนที่โดนไม่ใช่เธอนี่คงไม่เข้าใจมัน
หรือจะลองลิ้มรสด้วยกำปั้น...จะได้เข้าใจซักที

ดูซิหัวปูดโน!!
แน้..ยังไม่เลิกขำ..ชักโมโหเดี๋ยวจะโดนเตะเร็วๆนี้
เฮ๊ย!!ลื่นจริงตักน้ำ..ดันตกบ่อซุ่มซ่ามสิ้นดี
เธอก็ไม่หยุดหัวเราะซักทีจากโมโหก็เริ่มอาย

เอาเถอะ...เลิกได้แล้ว..พอ
โห่เอ๊ย อายจะตายแล้วขอร้องเถอะพอ..คนดีขำทีน่าใจหาย
งอนแล้วด้วย..เอ้าสะดุดอีก โอ๊ย อยากตาย
วันนี้ไหงมีแต่เรื่องน่าอาย ทำไม๊-ทำไม

แล้ว..เธอจะรับพฤติกรรมเปิ่นๆของฉันได้ไหมนี่
โหย!!ขอต่อยซักทีถามดีๆ..หยุดขำได้ไหม
เออ!!ก็ได้คนมันเป๋อจะพยายามเข้าใจ
ทนไม่ไหว..ถีบเธอตกน้ำ..เป๋อบ้าง..ฉันจะได้เป็นฝ่ายหัวเราะเยาะซักที(อิๆ)

                    เป๋อและเปิ่นเรื่องจริงแต่เรื่องถีบตกน้ำเนี่ยเกือบทำกับเพื่อนจริงๆแล้วค่ะ(ดีที่มานหยุดซะก่อน อิๆ)(ไม่ได้โหดขนาดน๊าน)				
5 เมษายน 2547 00:35 น.

แด่พี่ชายที่จากไป....รักเหลือเกิน

ช็อกโกแล็ต

วันนี้ยิ้ม....ทั้งน้ำตา
ได้โปรดเถอะพี่จ๋า...ยิ้มตอบกลับมาบ้างได้ไหม
ไม่ได้ยินเลย...อย่าล้อเล่นสิ..นะ..แค่เสียงลมหายใจ
อยากได้ยินรู้ไหมอย่าจากไป...พี่ชายที่แสนดี

กรีดร้องเหมือนคนบ้า
นั่งคุกเข่าปาดน้ำตา...ทำไมทำกับน้องอย่างนี้
เสียงเครื่องวัดหัวใจ..ค่อยๆน้อยลงทุกนาที
ลืมตาเถอะ...ได้ไหมพี่..อย่าเพิ่งไป

เจ็บมากไหมตื่นขึ้นมาบอกหน่อย..
อย่าให้คนอื่นต้องคอย...นานๆได้ไหม
ลุกขึ้นมาหัวเราะแล้วบอกว่า..เด็กบ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไร
ยืนยัยสักคำว่าพี่ยังมีลมหายใจ..ลุกสู้ไหว..น้องจะรอ

เห็นไหมพี่..แม่..ที่นั่งร้องไห้
เห็นหรือเปล่าพ่อที่กุมมือพี่ไว้..รอพี่ตื่นขึ้นมา..อยากร้องขอ
จะปล่อยไว้อย่างนี้เหรอ..ให้คนที่รักพี่ที่สุดต้องเฝ้ารอ
จะทิ้งให้ร้องไห้เท่าไรถึงจะพอ..อยากขอให้พี่กลับมา

จูบพี่ข้างแก้ม..กระซิบเบาๆว่ารักพี่
ไม่ตื่นมาจัดการน้องตัวดี...เหรอพี่จ๋า
ชอบอู้งาน..ทำให้พี่ลำบากตลอดมา
เมื่อถึงวันที่พี่จากลาเพิ่งรู้ว่า..รักพี่เหลือเกิน

                     รักพี่......เขียนให้พี่ เพราะรักพี่....อาจสายไป .....ธนพล.....				
4 เมษายน 2547 15:23 น.

สะดุดรัก...เหอๆ

ช็อกโกแล็ต

ไม่เคยเชื่อเลยไอ้เรื่องรักแรกพบ
ที่เห็นๆมาจุดจบก็มีแต่น้ำตาทั้งนั้น
แล้ววันหนึ่งก็เจอคนในฝันสบสายตาประสานกัน
อุ๊ย!! ถูกใจอยากรู้จังวันนี้วันอะไร...

เลยแอบมองเธอทางหางตา
แอบจดๆจ้องๆบางเวลา..จนเธอถามว่าหน้าฉันมีอะไรไหม
เขินจังเลยใช้สมองคิดคำตอบ...จะตอบว่าไง
ก็เลยบอกไปว่าเธอน่ารักไงเลยอยากมองนานๆ

ตายแล้วฉัน!!พูดอะไรออกไปเนี่ย..ทำแบบนั้น
เขาคงมองว่าฉันบ้าๆบอๆคิดสงสาร
ไม่กล้ามองหน้าเธออีกเลยหนาแดงไปนานสองนาน
ขาแข็งกระดิกไม่ได้...ทรมานเพราะสะดุดรักเธอ

แล้วเธอก็ปล่อย ฮา!!
เธอคงคิดว่าฉันไม่เต็ม บ้าๆบอๆ..งั้นเหรอ
พอแอบลองมองดูเธอก็ยิ้มๆหน้าแดง..เป็นอะไรไปเธอ
สงสัยฉันพูดตรงไปนะเออ...ช่างเถอะก็เป๋อๆอยู่ประจำ

ก็คนมันชอบนี่
เรื่องอะไรมาทำหน้าทะเล้นแล้วนั่งขำ
นึกไม่ถึงเลยเธอคงคิดว่าฉันอำ
เป็นอย่างนี้ประจำ.อุ๊ย!!..ไม่น่าเชื่อเธอชมกลับว่าฉันก็น่ารักเหมือนกันเลยค้างไปนาน

                 ฮาๆก็อยากลองแต่งดูแต่ไม่ใช่เรื่องของช็อกหรอกค่ะ แต่เป๋อๆอ่ะเรื่องจริง อิๆ				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงช็อกโกแล็ต