29 กุมภาพันธ์ 2547 15:02 น.
ช็อกโกแล็ต
จะไปจากฉันแล้วใช่ไหม
ก็ขอบใจนะสำหรับวันดีๆเหล่านั้น
ทุกวันเวลาสอนให้ฉันรู้ซึ้งถึงรักที่เธอมีให้กัน
จะเก็บเอาคืนวันดีๆเก็บไว้ในใจ
แต่อย่าเพิ่งมองฉันในตอนนี้
อย่ามองหน้าคนที่..ดีแต่ร้องไห้
ไม่อยากให้เธอเห็นฉันในสภาพที่ช้ำสุดใจ
คงสมเพทฉันใช่ไหมเธอคงลำบากใจ..อย่ามองมา
ฉันในตอนนี้
รู้ตัวดีว่าคงดูไม่มีค่า
พยายามอยู่พยายามกลั้นน้ำตา
ไม่ให้ไหลออกมาในเวลาที่เธอเดินจากไป
28 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น.
ช็อกโกแล็ต
เดินไปบนทางที่ว่างเปล่า
เป็นคนขี้เหงาเหมือนเดิมอยู่อย่างนี้
มองรอบๆตัวหาคนจริงใจไม่ได้ซักที
หรือเพราะว่าตัวฉันไม่ดีพอสำหรับทุกคน
นั่งรออยู่อย่างนี้
จะมีบ้างไหมใคร..ช่วยให้หายสับสน
ตะโกนถามฟ้า..เมื่อไรจะเจอคนจริงใจสักคน
เหนื่อยใจจนไม่อยากตื่นมาพบความจริง
อยากลืมรักจอมปลอมที่เธอเคยให้
แต่ทำใจให้ลืมไม่ได้ในหลายๆสิ่ง
อยากจะหาใครสักที่รักจริง
เป็นที่พักพิง..ใครสักคน....ที่ไม่ใช่คนอย่างเธอ
28 กุมภาพันธ์ 2547 22:30 น.
ช็อกโกแล็ต
เธอหมดรักแล้วฉันรู้ดี
แต่ฉันคนนี้ยังเหมือนดิมให้รู้ไว้
ก็ในเมื่อให้เธอไปหมดแล้วทั้งใจ
จะให้ทำไง...เรื่องตัดใจไม่ง่ายเลย
แต่ขอร้องอย่ายัดเยียดใครให้ฉัน
หมดใจให้กันก็โปรดทำเฉยๆ
ในเมื่อเธอรู้สึกกับฉันไม่เหมือนเคย
ก็ไม่ต้องห่วงใยโดยการทำแบบนี้เลยฉันไม่ต้องการ
ถึงแม้จะเจ็บปวดแค่ไหน
ก็ไม่อยากให้เธอทำไปเพราะสงสาร
หมดรักกัน..ไม่ต้องเอาใครมาให้..ฉันไม่ได้ไหว้วาน
ในเมื่อเธอจะไปก็อย่าทรมานฉันโดยการยัดเยียดใครให้กันเลย
27 กุมภาพันธ์ 2547 23:29 น.
ช็อกโกแล็ต
เคยเฝ้าถามตัวเองในกระจกเงา
ว่าตัวเรามีค่าพอไหม.......
ที่จะสามารถเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของใครๆ
เข้าไปดูแลหัวใจเป็นคนที่มีความหมายของใครสักคน
แต่แล้วก็ได้พบกับความจริง
ว่าสิ่งที่ฉันทำไม่มีค่าจนรู้สึกสับสน
คนอย่างฉันคงไม่สามารถดูแลใจใครสักคน
เป็นคนไร้ค่าที่ยืนอยู่บนพื้นดิน อ้างว้าง...เดียวดาย
ไม่มีใครมองมา.....
น้ำใสๆไหลจากตาของคนที่ไม่มีความหมาย
เป็นคนหนึ่งที่คงต้องอยู่คนเดียวจนวันตาย
แต่อย่างน้อยชั่วชีวิตก็ยังอยากมีความหมายกับใครซักคน
27 กุมภาพันธ์ 2547 22:37 น.
ช็อกโกแล็ต
เคยมั่นใจว่าจากนี้จะมั่นรักเพียงเธอ
จะเคียงข้างเผธอเสมอแม้เจอใครที่ดีกว่า
แต่ทำไมวันนี้ใจกลับไม่เหมือนที่ผ่านมา
ดูโลเลยากรักษาให้เหมือนเดิม
เกลียดตัวเองที่เป็นคนสองใจ
เอาใจไปฝากไว้ที่ใครๆนอกจากเธอคนนี้
คำสัญญาที่เคยมั่นฉันกลับทำลายมันไม่เหลือดี
รักที่เคยมีนับวันยิ่งจางไป
ขอโทษเธอกี่ล้านครั้งคงไม่พอ
คงไม่ร้องขอให้เธอยกโทษให้คนหลายใจคนนี้
แค่((คนที่ใฝ่ฝัน))เข้ามากลับเอาใจออกห่างคนที่แสนดี
ทำไมถึงเลวได้ขนาดนี้ไม่เข้าใจ
เสียใจเหลือเกินที่ทำกับเธอ
ทั้งที่รู้เสมอว่าการถูกปันใจเจ็บปวดขนาดไหน
ฉันไม่รักดีที่แอบเอาใจให้ใครๆ
ขอไถ่โทษโดยการอยู่คนเดียวเรื่อยไป..จนกว่าเธอจะเจอคนใหม่
...............ฉันเสียใจจริงๆ...............