16 ตุลาคม 2547 15:55 น.
ช็อกโกแล็ต
มันเป็นเรื่องธรรมดา
หากวันหนึ่งคนที่เคยมีค่าจะหมดความหมาย
ในเมื่อมีเขาในใจ..ก็ปล่อยกันไปไม่ต้องเสียดาย
แค่พูดมาคำเดียวง่ายๆ....ว่าอยากให้เราจบกัน
อย่าฉุดรั้งกันไว้
แค่น้ำตาหยาดใสๆไม่เห็นต้องให้ความสำคัญขนาดนั้น
ปล่อยฉันไปเถอะ...ความสงสาร...ฉันไม่เคยต้องการมัน
เอาคืนไป...คำรักที่เคยให้กัน..มันแค่ขยะดีๆ
เธอไม่ผิดที่เลือกเดินไปทางใดทางหนึ่ง
อย่ามาแกล้งตีหน้าทำซึ้ง...ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้
ถ้าหากคำว่ารักมีพื้นที่พอสำหรับสามคนฉันขอไปดีกว่าคนดี
ไม่อยากเป็นมารความรักที่เธอมี..แค่นี้ก็เจ็บเกินพอ
***...อ่า...มานออกมาแบบนี้เองค่ะ...***
**...อยากได้ยินเสียงตาบ๊อง...จัง...***
*** ^____________________________^ ***
ขอให้เรารักกันนานๆๆๆๆๆ^^
16 ตุลาคม 2547 00:15 น.
ช็อกโกแล็ต
บนถนนทอดยาว..ที่เธอเดินผ่าน
ดอกไม้หลากสีเบิกบาน..อยากให้เธอเก็บเอาไว้
ส่วนฉันก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกที่เธอมาคว้าเอาไป
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร....แต่ก็ดีใจแค่ไหน...รู้ไม๊คนดี
ทั้งๆที่ถ้าเลือกจะติดอยู่กับต้น
คงไม่ต้องกลัวหรือสับสน..ว่าวันไหนเธอจะลืมคนๆนี้
แค่ดอกไม้ริมทาง...ไม่ได้เด่นดังกว่าใครเขาซักที
มีให้เธอแค่นี้...แค่หัวใจที่มี...เท่านั้นที่ไม่แพ้ใคร
จะเป็นยังไงถ้าเธอเจอคนที่ดีกว่า
ดอกไม้ไร้ราคา...อย่างฉันจะไปอยู่ตรงส่วนใน
ถ้าวันหนึ่งเธอเจอคนที่ใช่ที่ถูกใจ
วันนั้นฉันจะเป็นตัวอะไร...แค่คิดก็ล้าทั้งใจแล้วคนดี
แต่ก็ปรับปรุงอะไรไม่ได้
อยากให้เธอพอใจในตัวของฉัน..ที่เป็นอย่างนี้
แต่ถ้าเธอเจอใคร..ก็ปล่อยฉันไว้..ไม่ว่ากันคนดี
ฉันจะทำหน้าที่เป็นดอกไม้ริมทาง..ที่ทั้งรักและหวังดี...
***เป็นกำลังใจให้เธอ***
***...แค่เพียงดอกไม้ริมทางเธอจะมองมันสวย
ถึงเมื่อไร...เมื่อไรไม่รู้....***
*** ^____________________________^ ***
*** เ ป็ น กำ ลั ง ใ จ หั้ ย เ ส ม อ น ะ ***
14 ตุลาคม 2547 23:53 น.
ช็อกโกแล็ต
ฟ้ากว้าง...คนเดินไปเดินมาก็เยอะ
แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้มาเจอะกับเธอคนนี้
เด็กเซ่อๆกะโปโลอย่างฉัน...ช่างโชคดี
อยากบอกว่า..ทุกพื้นที่ของหัวใจที่มี...ยกให้เธอเป็นคนสำคัญ
จากคนที่ดูสุดแสนจะธรรมดา
ใครๆก็ทักว่า...น่ารักบาดตา แทบลอยเลยฉัน ((อิๆ..!!))
แต่เธอกลับบอกว่า...ยังเซ่อซ่าเหมือนเดิมซะอย่างนั้น
อุตส่าห์ทำตัวให้สมกัน..อยากน่ารักในสายตาคนของใจ...
เชอะ...!!ไม่ต้องบอกก็รู้
ว่าเท่าที่มองดู...ฉันยังเซอร์ๆอวดใครได้ที่ไหน
..ก็แค่บอกว่าน่ารักดี...แค่นี้แกล้งชมหน่อยไม่ได้หรือไง
ช่างเถอะ..ไม่เคยท้อใจ...ยังไงความสดใสคงชนะใจเธอ
จะหัวเราะให้บ้ายิ่งกว่าเก่า
ในที่สุดคำว่าเราก็ไม่ใช่แค่ฝันเพ้อ
รับให้ได้แล้วกัน...ก็ปรับปรุงแค่ไหนยังไม่ถูกใจเธอ
ก็เลยกลับมาบ๊องๆ..เป๋อๆ...อาจชนะใจเธอเข้าสักวัน
+-+-+-+-+-+-+-+-+^o^+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
แต่งเล่นค่ะ...แต่ว่าไม่เคยชมเลยน๊า..
เอาแต่กระหน่ำซ้ำเติม ชิๆ....ได้ๆ..
. เพราะเราก้อไม่เคยบอกว่าตาบ๊อง...น่ารักเหมือนกาน หายกันเนอะ ^o^
13 ตุลาคม 2547 22:18 น.
ช็อกโกแล็ต
....อยากให้นาฬิกาเดินช้าๆ...
อยากให้วันเวลา..หยุดนิ่งนานๆตอนนั้น
วินาทีที่คนขี้อายอย่างเธอยอมเปิดใจให้กัน
มันเป็นเวลาที่มีค่าสำหรับคนอย่างฉัน...จนอยากอยู่กับมันนานๆ
แต่ก็ทำไมได้
จึงได้แต่มองด้วยความเสียดายปล่อยเวลาให้เลยผ่าน
แต่สิ่งที่ฉันคว้ามาได้...คือความสุขใจที่ใครหลายๆคนต้องการ
จบสักที..หลายๆวันที่เคยทรมาน...เพราะความไม่เข้าใจ
จะรักเธอให้ดีที่สุดเป็นการตอบแทนนะ
เข้าใจแล้วล่ะ..ว่าเธอมั่นคงต่อกันแค่ไหน
ขอโทษแล้วกันที่ผ่านมา...ขี้สงสัยไม่ยอมเชื่อใจ
เป็นฉันเองที่คิดมากไป....ทั้งๆที่เธอก็ยืนยันว่ามีใจให้กัน
บทสรุป...ที่อึ้งงง ทั้งวัน!!
**** ^____________________^ ***
13 ต.ค. ฉันคิดว่ามันเป็นเลขที่โชคดี...!!
12 ตุลาคม 2547 21:30 น.
ช็อกโกแล็ต
วันนี้ข่าวไม่ดีแว่วเข้าหู
ว่าอยู่ๆคนของใจ...ขี้สงสารไปทั่วคนนี้
พูดจาให้ความหวังใครหลายคนเกินพอดี
พูดจาโลเลเต็มทีหวังจะสลับลางรถไฟ
ฉันเลยโทรมาถามหาความจริง
ว่าทุกสิ่งที่เขาพูดมาเป็นจริงใช่ไหม
เธอก็แก้ตัว...บอกว่าไม่ให้ฉันคิดมากเกินไป
ก็ตอนนี้คนสำคัญของใจ...เธอมีคนเดียว..ฉันคงรู้ดี
ไม่รู้สิ...ไม่รู้จริงๆนะ
ก็จะให้คิดในแง่ไหนล่ะพูดจาคลุมเคลือแบบนี้
เธอบอกไม่อยากทำตัวเป็นเจ้าของใคร...เข้าใจแล้วคนดี
ฉันจะลองพูดจาหวานๆกับทุกคนที่เข้ามาดูซักที...ให้รู้กัน
เธอก็บอกไม่เห็นจะแยแส
จะทำไรก็ทำไม่แคร์พูดออกมาได้ไงแบบนั้น
เอ้อ...เชิญเลย..ก็ใช่สินะฉันมันคนไม่สำคัญ
ฉันจะทำตามแบบของฉัน...ถ้าแตกกัน...คงเจ็บฝ่ายเดียว
***อยากทำไรก้อเชิญดิ๊....ToT....***