26 มีนาคม 2547 00:04 น.
ช็อกโกแล็ต
ฉันทำอะไรผิดไป...ตรงไหน
เธอถึงได้ทำท่าไม่ไว้ใจฉันอย่างนี้
จะบอกลาฉัน..เหตุผลคืออะไรบอกได้ไหม..คนดี
บอกฉันมาซักที...แค่อยากรู้เหตุผลของความเป็นไป
ก็รู้ตัวว่ามั่นคงเพียงเธอ
ตลอดเวลาก็ไม่เคยเผลอใจให้..ใครคนไหน
อย่าพยายามหาขออ้างเลย..แค่บอกมาว่าหมดใจ
ก็แค่นั้น..ไม่ต้องถนอมความรู้สึกไว้...หมดรักก็บอกมา
ดังนั้นจึงมีรอยยิ้มพร้อมกับคำถามช้ำๆ
ว่าทั้งหมดที่เธอทำ..ฝืนทนทั้งนั้นใช่ไหม
รู้แล้ว_คำตอบที่เธอเหม่อลอยทุกครั้งเพราะอะไร
แต่ทำไม..เธอถึงเหยียบย่ำสัญญาที่เคยให้ไว้..ว่ามีอะไรจะบอกกัน
ไม่เกลียดไม่โกรธอะไร
เพราะเข้าใจว่าฉันมันน่าเบื่อใช่ไหมที่ทำไปไม่ดีทั้งนั้น
ก็คิดว่าเธอจะเป็นพวกตัดสินคนที่การกระทำเหมือนๆกัน
ไม่คิดเลยว่าเธอต้องการคำพูดหวานๆทั้งวันฉันผิดเอง
บางทีคำพูดหวานๆอาจเป็นที่ต้องการของใครบางคนมากกว่าการกระทำ(งั้นเหรอคะ) เข้าใจจ้าเข้าใจ.........
25 มีนาคม 2547 20:21 น.
ช็อกโกแล็ต
จำได้มั้ย..ที่ตรงนี้..เราพบกัน
แต่ละช่วงวัน..ทุกนาทีนั้นมีความหมาย
ยิ้มร่าเริง..บอกว่ารักกันมากมาย
แล้ววันนี้..เธอกลับกลาย..เปลี่ยนแปลงไป
ทิ้งคนตรงนี้..ให้นั่งเหงา
อยู่กับความเป็นเรา..ในอดีตทำได้แค่นี้ใช่ไหม
นั่งหัวเราะกับโชคชะตา..ความรักที่เปลี่ยนไป
เก็บเกี่ยวทุกความรู้สึกไว้..เป็นบทเรียนช้ำๆเพื่อตัวเอง
ได้แต่เก็บ..ความทรงจำดีๆ
ที่เคยมีระหว่างเรา ทำได้แค่นั้น
อยากเข้มแข็งไร้น้ำตา แต่ยากจะทำมัน
ก็ขอบ้าเพ้อฝัน..ร้องไห้ไปกับวันเก่าๆแล้วกัน...ขอเวลาทำใจ
นี่แหละคนที่เคยคิดว่าใช่..อาจไม่แน่
วันนี้บอกรัก..วันต่อมาอาจไม่แยแส..ให้จำไว้
เป็นบทเรียน..อย่าให้ใครไปหมดทั้งใจ
เมื่อถึงเวลาที่เขาผลักไส ..จะได้ไม่เสียใจมากเกินทนfont>
ไม่มีอารมณ์เลย ขอโทษนะค๊า...ToT
23 มีนาคม 2547 22:31 น.
ช็อกโกแล็ต
นึกอยู่แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง
ก็รู้ว่าที่ผ่านมารักเราไม่ได้ลึกซึ้งอะไรนักหนา
ไม่แปลกเลย..ที่จะมีเขาแซกเข้ามา
ส่วนฉันก็นั่งเป็นคนเจ้าน้ำตา...อยู่กับหัวใจ
เห็นเธอนั่งเหม่อแค่นี้ก็รู้
ว่าที่ฉันมีอยู่ตอนนี้แค่ร่างกายเท่านั้นใช่ไหม
มองเธอด้วยน้ำตาแต่ก็ไม่อยากฝืนใจใคร
จะไปก็ไป..ไม่รู้จะดึงรั้งไว้ทำไมให้เสียเวลา
เปลี่ยนจากฉันเป็นเขาจะดีกว่าไหม
ไม่อยากบังคับใจ..เห็นตาเธอแล้วอ่อนล้า
อยากให้เธอมีความสุขแม้ฉันต้องจมอยู่กับน้ำตา
ไปหาเขาดีกว่า...ฉันไม่ว่า..แค่เธอบอกมาต้องการไป
อย่างน้อยคนที่เธอจะไปผูกพัน
เขาคนนั้นก็เป็นเพื่อนรักฉัน..รู้ใช่ไหม
เพื่อนให้เพื่อนได้เสมอ..แค่นี้ไม่เป็นไร
ผิดที่ฉันเองทีพลาดไป ไว้ใจทั้งสองคน
จากประสบการณ์จริงค่ะ อิๆ แต่ก็ช่างมันเถอะ
23 มีนาคม 2547 00:29 น.
ช็อกโกแล็ต
คบกัน..ทำไม
ถ้าเธอไม่พอใจ..ในสิ่งที่เห็น
หน้าตาไม่เข้าท่า..อวดใครไม่ได้ใช่ไหม..ที่ฉันเป็น
บอกมาให้ชัดเจน..ว่าเธอไม่พอใจ
แค่รักที่ให้...ดูท่าคงไม่พอ
เธอจึงมานั่งร้องขอ..รับไม่ได้จริงๆใช่ไหม
ก็เพิ่งรู้ว่าคนเรา..รักกันที่หน้าตาใช่หัวใจ
นี่ถ้าหน้าฉันใส..แต่ใจดำเธอคงรักกัน
ก็ขอบอกไว้ตรงนี้
เอาเถอะ..คนดีฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น
ถ้าเธอตัดสินคนที่หน้าตา..ก็บอกลาไม่ว่ากัน
ฉันคือฉัน..รับไม่ได้แล้วพร่ำบอกรักกัน..ฝืนใจไปทำไม
รักคนต้องไม่ตัดสินที่หน้าตานะคะ ต้องมองที่จาย...เข้าห้องผ่าตัดซะ อิๆ
21 มีนาคม 2547 22:39 น.
ช็อกโกแล็ต
รัก...คำๆนี้ไม่สามารถจำกัดความได้
เหมือนกับความรู้สึกในใจ..ที่มีมากมายนั้น
หลากอารมณ์..เกิดขึ้นได้เพียงแค่มีรักให้กัน
เหมือนกับฉัน..สุขทั้งน้ำตาเพราะรักเธอ
เปรียบเทียบไปก็คงเหมือนกับ..ช็อกโกแล็ต
ในรสหวาน..ก็ยังมีความขมเสมอ
วันนี้..อาจยิ้มได้เพียงเพราะมีเธอ
แต่อีกวันอาจพบเจอ..ว่าเธอเปลี่ยนใจ
รสชาติของมันทำให้คนอารมณ์ดี
แต่ก็เป็นเวลาเพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้นใช่ไหม
สิ่งที่เรียนรู้..ตอนนี้คือเธอต้องการจะไป
ไม่เหลือแม้เยื่อใย...ความหวานหมดไป..ไม่เคยมี
ทั้งหวานและขม........ทั้งสุขและทุกข์....^o^