5 เมษายน 2547 23:51 น.

เป๋อ...มากไปไม่รู้เธอจะรับได้ไหม

ช็อกโกแล็ต

เธอคงขำจนท้องแข็ง
ที่ฉันเดินชนเสา..ดังโครมอย่างแรงขนาดนั้น
ใช่ซี่...ก็คนที่โดนไม่ใช่เธอนี่คงไม่เข้าใจมัน
หรือจะลองลิ้มรสด้วยกำปั้น...จะได้เข้าใจซักที

ดูซิหัวปูดโน!!
แน้..ยังไม่เลิกขำ..ชักโมโหเดี๋ยวจะโดนเตะเร็วๆนี้
เฮ๊ย!!ลื่นจริงตักน้ำ..ดันตกบ่อซุ่มซ่ามสิ้นดี
เธอก็ไม่หยุดหัวเราะซักทีจากโมโหก็เริ่มอาย

เอาเถอะ...เลิกได้แล้ว..พอ
โห่เอ๊ย อายจะตายแล้วขอร้องเถอะพอ..คนดีขำทีน่าใจหาย
งอนแล้วด้วย..เอ้าสะดุดอีก โอ๊ย อยากตาย
วันนี้ไหงมีแต่เรื่องน่าอาย ทำไม๊-ทำไม

แล้ว..เธอจะรับพฤติกรรมเปิ่นๆของฉันได้ไหมนี่
โหย!!ขอต่อยซักทีถามดีๆ..หยุดขำได้ไหม
เออ!!ก็ได้คนมันเป๋อจะพยายามเข้าใจ
ทนไม่ไหว..ถีบเธอตกน้ำ..เป๋อบ้าง..ฉันจะได้เป็นฝ่ายหัวเราะเยาะซักที(อิๆ)

                    เป๋อและเปิ่นเรื่องจริงแต่เรื่องถีบตกน้ำเนี่ยเกือบทำกับเพื่อนจริงๆแล้วค่ะ(ดีที่มานหยุดซะก่อน อิๆ)(ไม่ได้โหดขนาดน๊าน)				
5 เมษายน 2547 00:35 น.

แด่พี่ชายที่จากไป....รักเหลือเกิน

ช็อกโกแล็ต

วันนี้ยิ้ม....ทั้งน้ำตา
ได้โปรดเถอะพี่จ๋า...ยิ้มตอบกลับมาบ้างได้ไหม
ไม่ได้ยินเลย...อย่าล้อเล่นสิ..นะ..แค่เสียงลมหายใจ
อยากได้ยินรู้ไหมอย่าจากไป...พี่ชายที่แสนดี

กรีดร้องเหมือนคนบ้า
นั่งคุกเข่าปาดน้ำตา...ทำไมทำกับน้องอย่างนี้
เสียงเครื่องวัดหัวใจ..ค่อยๆน้อยลงทุกนาที
ลืมตาเถอะ...ได้ไหมพี่..อย่าเพิ่งไป

เจ็บมากไหมตื่นขึ้นมาบอกหน่อย..
อย่าให้คนอื่นต้องคอย...นานๆได้ไหม
ลุกขึ้นมาหัวเราะแล้วบอกว่า..เด็กบ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไร
ยืนยัยสักคำว่าพี่ยังมีลมหายใจ..ลุกสู้ไหว..น้องจะรอ

เห็นไหมพี่..แม่..ที่นั่งร้องไห้
เห็นหรือเปล่าพ่อที่กุมมือพี่ไว้..รอพี่ตื่นขึ้นมา..อยากร้องขอ
จะปล่อยไว้อย่างนี้เหรอ..ให้คนที่รักพี่ที่สุดต้องเฝ้ารอ
จะทิ้งให้ร้องไห้เท่าไรถึงจะพอ..อยากขอให้พี่กลับมา

จูบพี่ข้างแก้ม..กระซิบเบาๆว่ารักพี่
ไม่ตื่นมาจัดการน้องตัวดี...เหรอพี่จ๋า
ชอบอู้งาน..ทำให้พี่ลำบากตลอดมา
เมื่อถึงวันที่พี่จากลาเพิ่งรู้ว่า..รักพี่เหลือเกิน

                     รักพี่......เขียนให้พี่ เพราะรักพี่....อาจสายไป .....ธนพล.....				
4 เมษายน 2547 15:23 น.

สะดุดรัก...เหอๆ

ช็อกโกแล็ต

ไม่เคยเชื่อเลยไอ้เรื่องรักแรกพบ
ที่เห็นๆมาจุดจบก็มีแต่น้ำตาทั้งนั้น
แล้ววันหนึ่งก็เจอคนในฝันสบสายตาประสานกัน
อุ๊ย!! ถูกใจอยากรู้จังวันนี้วันอะไร...

เลยแอบมองเธอทางหางตา
แอบจดๆจ้องๆบางเวลา..จนเธอถามว่าหน้าฉันมีอะไรไหม
เขินจังเลยใช้สมองคิดคำตอบ...จะตอบว่าไง
ก็เลยบอกไปว่าเธอน่ารักไงเลยอยากมองนานๆ

ตายแล้วฉัน!!พูดอะไรออกไปเนี่ย..ทำแบบนั้น
เขาคงมองว่าฉันบ้าๆบอๆคิดสงสาร
ไม่กล้ามองหน้าเธออีกเลยหนาแดงไปนานสองนาน
ขาแข็งกระดิกไม่ได้...ทรมานเพราะสะดุดรักเธอ

แล้วเธอก็ปล่อย ฮา!!
เธอคงคิดว่าฉันไม่เต็ม บ้าๆบอๆ..งั้นเหรอ
พอแอบลองมองดูเธอก็ยิ้มๆหน้าแดง..เป็นอะไรไปเธอ
สงสัยฉันพูดตรงไปนะเออ...ช่างเถอะก็เป๋อๆอยู่ประจำ

ก็คนมันชอบนี่
เรื่องอะไรมาทำหน้าทะเล้นแล้วนั่งขำ
นึกไม่ถึงเลยเธอคงคิดว่าฉันอำ
เป็นอย่างนี้ประจำ.อุ๊ย!!..ไม่น่าเชื่อเธอชมกลับว่าฉันก็น่ารักเหมือนกันเลยค้างไปนาน

                 ฮาๆก็อยากลองแต่งดูแต่ไม่ใช่เรื่องของช็อกหรอกค่ะ แต่เป๋อๆอ่ะเรื่องจริง อิๆ				
3 เมษายน 2547 22:59 น.

***ไม่ได้หวังให้เหมือนเดิม***

ช็อกโกแล็ต

ที่โทรมา...ไม่ได้เรียกร้องขอเธอคืน
ฉันไม่ได้อยากรื้อฟื้นอะไรทั้งนั้น
แค่เพียงอยากให้พูดคุยกัน
เหมือนวันเล่านั้น..ในความทรงจำที่ผ่านมา

อยู่ตรงนี้...คิดว่าดีแล้วสำหรับหัวใจ
คงไม่กลับไปที่เก่า...ที่เคยเจ็บจนยากรักษา
แค่ความเป็นเพื่อนระหว่างเราอยากให้เป็นเหมือนเดิม....ที่ผ่านมา
แค่คนเหงาๆไร้ค่า...ไม่ได้หวังให้เธอกลับมาไม่มีอะไร

ตรงนั้นก็มีใครยืนอยู่...
แค่มองดู...แล้วยิ้มอยู่ห่างๆทำได้แค่นั้นใช่ไหม
ไม่สามารถเข้าไปทายทักเหมือนคนรู้จักทั่วไป
ได้แต่นั่งร้องไห้...แค่อยากให้เธอคุยกัน

ก็แค่เหงา...อยากให้เธอโทรหา
ไม่ได้เจตนาดึงรั้งเธอกลับมาแบบนั้น
มันยากไปหรือเปล่าคำขอร้องจากคนที่เคยคุ้นกัน
ไม่ได้ขอให้เธอมาต่อสัมพันธ์...แค่อยากให้เป็นเพื่อนกันเท่านั้นไม่มีอะไร

                           มาจากเรื่องสั้นของช็อกแล็ตเรื่อง....อืมๆ หมดใจหมายถึง...อะไรเนี่ย!!เข้าไปอ่านสิคะ เรื่องจริงของช็อกเองแหละ ก็คือที่มาของกลอนนี้				
3 เมษายน 2547 13:55 น.

**เป็นฉันเองที่โง่ไป**

ช็อกโกแล็ต

ไม่รู้ว่า..จะหวังไปอีกทำไม
ในเมื่อพยายามแค่ไหนก็ไร้ผล..แบบนี้
คนอย่างฉันคงได้แค่เพ้อฝัน..เท่านั้นสินะคนดี
ไขว่คว้าสิ่งที่ไกลเกินเอื้อมทุกที...แล้วก็ผิดหวังกลับไป

เป็นความว่างเปล่า...ที่พยายามไปก็เท่านั้น
เธอคงยิ้มเยาะ..รักของฉันที่ให้เธอใช่ไหม
ใช่สิ..ในเมื่อข้างกายเธอมีเขาแล้วจะสนใครอื่นทำไม
ถึงทำตัวมีค่าแค่ไหน..ก็ยังป็นก้อนกรวดที่เธอไม่คิดคว้ามา

มันเป็นเพียงการกระทำโง่ๆของคนไม่รู้จักประมาณตัว
หน้ามืดตามัวเพราะคำหวานของเธอ..ยากรักษา
คงโทษเธอไม่ได้..เพราะคนผิดคือฉันที่ล้ำเส้นเข้ามา
คิดกับเธอมากเกินกว่า...อะไรที่เธออยากให้เป็น

เป็นฉันเองที่เข้าใจผิดคิดเพ้อฝัน
สิ่งที่เธอทำมัน..ไม่ได้หมายความอย่างที่ฉันเห็น
โทษตัวเองแล้วกันที่โง่เง่าให้เขาหลอก..ที่ได้มาคือน้ำตาเย็นๆ
สิ่งที่ฉันเป็นตอนนี้คืดตัวตลก...สนุกสินะที่ได้หลอกลวง


                       อ่าน๊า......อย่าคิดอะไรเข้าข้างตัวเองนะคะมันไม่ดีหรอก เหอๆ				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงช็อกโกแล็ต