24 มิถุนายน 2547 21:29 น.
ช็อกโกแล็ต
ไม่พยายามไขว่คว้าวิ่งตามความรัก
เพราะอาจเจ็บหนักจึงไม่คิดที่จะเสาะหา
ได้แต่นั่งมองท้องฟ้าทักทายดวงตะวันรอใครซักคนผ่านมา
อยากเป็นคนที่มีค่าในสายตาของใครซักคน
เลยฝากความคิดถึงให้เขาไปกับต้นหญ้า
ฉันจะรอจนกว่าเขาเดินเข้ามาและจะไม่สับสน
ในเมื่อเอื้อมมือไม่ถึงเลยเลือกที่จะนั่งรอเดิมพันด้วยชีวิตคนหนึ่งคน
ดีกว่าเจ็บช้ำกับความรักที่วกวน...ไม่อยากปวดใจ
จะฝากความห่วงใยไปกับท้องฟ้า
จะรออยู่ตรงนี้จนกว่าใครจะเดินเข้ามามอบสิ่งดีๆให้
ฉันจะรักเขาให้ดีที่สุดให้สมกับที่เขาให้มาหมดทั้งใจ
และจะไม่สนใครคนไหน..ขอสัญญา
อ่า........แนวนี้แต่งยากจัง แต่ว่าถ้าวิ่งตามเหนื่อยนักหยุดพักก้อดี...เผื่อใครจะหลับตาเดินลงมาตกแถวนี้ เหอๆ
22 มิถุนายน 2547 21:23 น.
ช็อกโกแล็ต
เพราะความรู้สึกที่มี
มันมากไปกว่าที่คนดีจะให้ได้
แต่เธอเคยรู้ไหมเป็นเรื่องยากเหลือเกินที่จะบังคับใจ
เจ็บปวดแค่ไหนเธอคงไม่รู้สิ่งที่ฉันเป็น
ในเมื่อยืนฐานะนั้นไม่ได้
ฉันก็ไม่ขอเป็นอะไรทั้งนั้นและไม่ได้ดีเลิศอย่างที่เห็น
เกลียดฉันไปเลยดีกว่านะจำไว้ว่าฉันเป็นคนเลือดเย็น
สงสารใครไม่เป็นปากร้าย..น้ำตาไม่เคยมี
เพราะฉันคงบังคับใจตัวเองให้ไม่ล้ำเส้นไม่ได้
เธอเคยเป็นบ้างไหม...ถ้าเธอเข้าใจคงรู้ว่าทำไมฉันถึงทำแบบนี้
หากให้ฉันเป็นเพื่อนสนิทอย่างเดิมความรู้สึกของฉันคงไม่มีชิ้นดี
จึงเลือกขอที่จะถูกเธอเมินแบบนี้คงสาสมดีกับโทษฐานรักข้างเดียว
55+ ห่วยจังเลย ไปดีกว่าค่ะการบ้านเยอะมั่กมาก ไม่ได้แต่งนานแระฝีมือถดถอยยยยย โอ๊ะโย๊ะโย๋....
16 มิถุนายน 2547 19:35 น.
ช็อกโกแล็ต
อยู่อย่างนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร
ไม่จำเป็นต้องคว้าไขว่ใครมาข้างกายให้วุ่นวายอย่างนั้น
นั่งยิ้มให้กับท้องฟ้าพูดกับต้นหญ้าบอกเรื่องราวของคนเคยผูกพัน
หลับตานึกถึงวันเวลาแห่งความสุขเหล่านั้นที่กำลังจะหายไป
นี่คือทางเดินที่ฉันเลือกเอง
ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเคว้งแต่ก็ไม่ได้อยู่ในฐานะอุปสรรคของคนไหนๆ
ยอมเปิดทางให้เขาปิดเรื่องราวของเราที่ยากเกินเข้าใจ
แล้วโบกมือลาเธอพร้อมกับยิ้มให้ทั้งน้ำตา
อย่ามองกลับมาอีกนะ
ไม่งั้นฉันอาจจะเปลี่ยนใจกลับไปไขว่คว้า
หันหลังให้อย่างนี้แหละฉันจะได้ทำใจอีกหน่อยคงหายไปน้ำตา
ไปสร้างต้นรักของเธอดีกว่าอย่าเสียเวลากับคนเลื่อนลอยอย่างฉันเลย
เขาเป็นคนหนึ่งที่รักเธอมากกว่าใคร
่คงดีกว่าอยู่กับฉันที่ไม่เคยมีเวลาให้ไม่หวานซึ้งเจอกันทำเมินเฉย
แม้รักที่มีไม่เคยลดน้อยลงยังคงที่เหมือนเคย
แต่อย่าอยู่กับคนที่ทำเธอเศร้าใจเลยฉันยินดีถอยมาเอง
12 มิถุนายน 2547 23:07 น.
ช็อกโกแล็ต
อย่าพยายามสานต่อมันเลย
สู้ทำเฉยๆไปยังจะเข้าท่ากว่า
เธอเหมาะสมกับเขามากกว่ารักเราที่ผ่านมา
ฉันคนเก่าไร้ค่าขอเดินไปตามทาง
ไม่เป็นไรหรอกน้ำตาแค่นี้
ที่แสดงออกมาไม่ได้หมายความว่าฉันจะรู้สึกอ้างว้าง
เป็นแค่ความโล่งใจที่ได้ลองเลือกเส้นทาง
อีกหน่อยความเหงาก็คงจืดจางไป
ในเมื่อใจของเธอ..
ยังลังเลทุกครั้งที่เจอเขารู้ตัวใช่ไหม
เธอคงอยากสร้างความสัมพันธ์ดีๆฉันไม่รู้จะขวางทางทำไม
ทำตามไปเถอะสิ่งที่หัวใจเธอเรียกร้องมา
ไม่ต้องคำนึงถึงคนไร้ความรู้สึกอย่างฉัน
ถ้าสิ่งที่เธอทำนั้นคิดว่าดีสำหรับตัวเธอไม่ได้เดือดร้อนอะไรนักหนา
สิ่งที่ฉันได้รับคือความว่างเปล่าพร้อมๆกับน้ำตา
เหมาะสมแล้วกับคนไร้ค่ามันคงดีกว่าถ้าเราจบกัน
ToT อืม ช่ายยยยยย!!
5 มิถุนายน 2547 22:12 น.
ช็อกโกแล็ต
โหย...ไม่รู้ทำไม
เราไปทำอะไรไว้ยังไง..เขาถึงมองเราแบบนี้
ก็แค่คุยกะเพื่อนๆหัวเราะเริงร่าเหมือนทุกที
ทำไมส่งสายตาแบบนี้..เฮ่อ ไม่เข้าใจ
ก็แค่คุยกะคนที่หล่อที่สุดในห้อง
ไม่ได้ทำตัวเป็นเจ้าของจะมองกันไปถึงไหน
ก็เพื่อนกันหัวเราะ..คุยธรรมดาไม่ได้คิดอะไร
ไม่ได้มีใจ..เพิ่งโดนมันถีบมาจะชอบเข้าไปได้ไง...ช่วยคิดให้ดี
ในสายตาเขา
จะคิดว่าเราเป็นผู้หญิงอยู่หรือเปล่า..ขอถามงี้
แค่คุยกัน ลอกการบ้าน ยิ้มให้เรื่องธรรมดา..อย่าว่ากันสิ
ฉันไม้ได้คิดอาไรจิงๆนี่...แฟนเขาก้อมีจะคิดให้ช้ำไปทำไม
ไม่อาน่า..อย่าส่งรังสีอัมหิตแบบนั้น
เชื่อเหอะ ..พวกเราไม่ได้คิดอะไร..หวานซึ้งกันที่ไหน
ก็แค่เพื่อน..กลุ่มเดียวกันจะล้อเล่นหัวเราะกันบ้างไม่แปลกอะไร
น่า..เปิดรับเอาไว้..ฉันเข้ากับเด็กดีหยิ่งอย่างเธอไม่ได้เลยหาเพื่อนคุยเท่านั้นเอง
จิงๆน๊อ ไม่ได้คิดๆๆๆๆๆๆ โหยๆๆอย่ามองนัสแบบนั้นจิ เพื่อน ญ นัสก้อคุยนะ หนิดด้วย แต่เธอไม่มาตีซี้เรานี่นา น่าๆอย่าคิดมากเลย โห่... เขาไม่คิดไรกะนัสหรอกไม่ต้องห่วง
ยังถีบนัสอยู่หยกๆ เหอๆ