13 กรกฎาคม 2547 13:05 น.
ช็อกโกแล็ต
หลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน
หวังไว้ก่อนล้มตัวนอนขอฝันถึงใครสักได้ไหม
ได้แค่เพียงในโลกแห่งจินตนาการ...ก็ไม่เป็นไร
ขอแค่มีเขาอยู่ใกล้ๆในโลกแห่งความฝันก็ยังดี
คงเป็นโชคดีของฉัน
จูงมือเดินเล่นกัน...ในความจริงไม่เคยมีอย่างนี้
คนที่ฉันไม่รู้จักหน้า..เลือนลางเหลือเกิน..ในฝันที่มี
คนที่แสนใจดี..ทำให้ฉันยิ้มได้เต็มที่..จนไม่อยากลืมตา
เมื่อตื่นขึ้นมาพบความจริง
ก็เข้าใจว่าทุกสิ่ง...เป็นแค่อะไรที่เกินจะไขว่คว้า
สิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้...คือได้นั่งคุยกับน้ำตา
รู้...ว่าตัวเองไม่เคยมีค่า..จมอยู่กับเวลาที่ปวดใจ
ไม่มีหรอก...คนที่แสนดีคนนั้น
ยิ้มได้เพียงในความฝัน..แต่ที่จริงเขาทิ้งไปเห็นไหม
ก็เป็นแวค่สิ่งเพ้อเจ้อที่ฉันวาดขึ้นมาเพราะความเหงาใจ
สุดท้ายแล้วสิงที่เหลือให้คือความสุขที่แสนหลอกลวง
11 กรกฎาคม 2547 23:44 น.
ช็อกโกแล็ต
กลอนบทนี้ขอมอบให้น้องฝน...
เจ็บนะ..อยากให้รู้ไว้
ตั้งแต่วันที่เธอเปลี่ยนไปไม่เหลือเยื่อใยวันนั้น
เก็บตัวจมอยู่กับน้ำตา...วันเก่าๆที่เคยผูกพัน
เธอบอกให้ลืมเธอแล้วกัน...ทิ้งไว้ให้แค่ความเจ็บใจ
เมื่อฉันทวงถามสัญญา
ไหนล่ะที่เธอเคยพูดว่าจะไม่มีวันทิ้งกันไปไหน
ตอบมาได้เต็มปากว่าเป็นเรื่องของอดีตจะเอาอะไร...
นี่เหรอสิ่งที่ตอบแทนใจด้วยคำลาที่แสนดี
ฉันก็แค่คนโง่ใช่ไหม
ที่เอาแต่ฟูมฟายเพื่อคนที่ไม่เหลือใจให้แบบนี้
บอกฉันทีเธอทำใจยังไงนะคนดี
ถึงได้ลืมทุกอย่างระหว่างเราที่เคยมี...หยียบย่ำสัญญา
แล้วก็หลงเชื่อเสียมากมาย
จะทำยังไงให้เธอตายไปจากใจ....จะร้องไห้อะไรหนักหนา
เกลียดไม่ลงสักทีแม้ว่าเธอพังมันลงทั้งรักเราและคำสัญญา
มันคงไม่มีค่าพอสำหรับคนที่อยู่สูงอย่างเธอจะจดจำ
น่าเกลียดจริงๆเลยพูดออกมาได้ไง เป็นแค่เรื่องอดีต ใช่ป่ะ......ฟังแล้วหมั่นไส้แทนนนน
9 กรกฎาคม 2547 21:18 น.
ช็อกโกแล็ต
ที่เห็นดีๆก็แค่ต่อหน้า
พอลับหลังกลับนินทากันซะอย่างนั้น
นี่เหรอคำว่าเพื่อน...คนที่ฉันเคยให้ความสำคัญ
พอเถอะพอกัน....ซึ้งจริงๆเลยน้ำใจ
ฉันให้เพื่อนเป็นที่หนึ่งเท่านั้น
แต่กลับทำลายความสัมพันธ์ของเราซะหม่นไหม้
ไหนล่ะมิตรภาพคำว่าเพื่อน...เธอบดขยี้มัน..หัวใจ
เหลือแต่น้ำใสๆกับความเจ็บใจ...ทั้งที่ฉันรักเธอ
ขอบใจนะสำหรับการตอบแทน
ฉันจะไม่แค้นระหว่างเราจะเชื่อมถึงกันเสมอ
รู้แล้วล่ะคำนี้..มันคงไม่มีค่าเลยสินะสำหรับเธอ
ไม่เป็นไร..ยังไงจากฉันแล้วก็ขอให้พบเจอเพื่อนที่ดีๆ
ถ้าหากมันไว้ใจใครไม่ได้
ก็อย่าให้ความสำคัญกับใครเลยถ้ามันเป็นแบบนี้
ยังไงก็ตาม....ฉันขอยิ้มให้เธอครั้งสุดท้ายนะคนดี
และนับจากนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเราที่เคยมีฉันจะพังมันเอง
แต่งได้ง๊ายยยยยยย เนี่ย55+
3 กรกฎาคม 2547 23:47 น.
ช็อกโกแล็ต
สายลมเย็นๆพัดมาพร้อมกับความเหงา
นึกถึงวันคืนที่เคยมีเราใกล้กันตรงนี้
วันเวลาผ่านไป...แต่เต็มไปด้วยความทรงจำดีๆ
ยังสัมผัสได้ถึงไอรักที่เธอมีเต็มหัวใจ
หลับตายังคงอบอุ่น
แม้ไม่มีเธอคนที่เคยคุ้น...แต่รู้ว่ายังไม่ไปไหน
ห้ามน้ำตาไม่ได้เพราะความคิดถึงสุดหัวใจ
อยากให้รู้ไว้นะคนไกล...ไม่ว่าจะนานเท่าไรไม่มีวันลืมเธอ
สักวันเราคงได้เจอกัน
ฉันจะตั้งตารอวันนั้น...ทุกลมหายใจจะมีเพียงเธอเสมอ
อีกนานเท่าไรนะ..กว่าที่เราจะได้เจอ
หวังว่าคนไกลอย่างเธอจะเฝ้าคิดถึงฉันเช่นกัน
แต่งกลอนปาเภทนี้มะได้เรื่องเล๊ย.......
1 กรกฎาคม 2547 18:34 น.
ช็อกโกแล็ต
หัวใจของคนที่เคยเจ็บช้ำ
เพราะคำพูดของคนบางคน..หลงเชื่ออะไรนักหนา
ได้แต่ก้มหน้ามองต้นหญ้า..ฉันต้องไม่มีน้ำตา
สักวันจะต้องกลับไปยิ้มร่า..ทำเหมือนที่เคยเป็น
จะกอบเก็บทุกชิ้นส่วนของหัวใจ
เอาไปต่อเติมแล้วเริ่มใหม่..ไม่อ่อนแอให้เห็น
แล้วสักวันฉันจะยืนหยัด..คนอย่างเธอตัดใจไม่ยากเย็น
แล้วเธอจะได้เจอเหมือนกับที่ฉันเป็น...ไม่ต่างกัน
ฉันจะอยู่นิ่งๆอย่างนี้
จะมองเธอคนดี..ด้วยความสะใจที่ไม่ต่างกับฉัน
เอาไฟมาให้ก้อต้องเจอกับไฟ..เจ็บใจไม่แพ้กัน
และเมื่อถึงเวลานั้นจะถามเธอว่าเป็นไง
มันก็สาสมกันดี
ไม่นานหรอกเธอจะต้องเจอแบบนี้ทำอะไร..หนีพ้นที่ไหน
พูดได้เต็มปากเลยสักวันจะต้องโดนหักหลัง..เจ็บใจ
..ก็คนที่เธอเจ้าชู้ใส่..ไม่ใช่ใครเพื่อนตัวดีของฉันเอง
ฮั่นแน่...เพื่อนเราก้อใช่เล่น นะเนี่ย เอาเลยหนับหนุนนะจ้ะ.....
หน้าส่วนตัว
812
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
