8 กุมภาพันธ์ 2548 20:51 น.
ช็อกโกแล็ต
เป็นอะไรไปคนดี
ทำไมวันนี้ดูไม่ค่อยสดใส
มองหน้าฉันสิเธอมีอะไรอยู่ในใจ
บอกมาได้ไหมฉันอยาก..รับรู้มัน
อย่าบอกว่าตัวเองไม่มีค่า..
อย่าพูดนะว่าเธอไม่เหมาะสมกับคนอย่างฉัน
อย่าดูถูกตัวเองว่าทำไม่ได้..เมื่อเธอไม่เคยทำมัน
อย่าบอกว่า..ไม่มีใครรักกัน..แล้วฉันไม่รักเเธอหรือไง?
เคยรับรู้บ้างไหมคนดี
ว่าคนที่อยู่ตรงหน้านี้เป็นห่วงเธอ..แค่ไหน
ไม่รักตัวเองคงยากนะ..ที่จะคิดรักใคร
ไม่อยากเห็นเธอท้อใจ.กลับมานะ..เป็นคนที่ร่าเริงสดใสคนเดิม
อย่าดูถูกตัวเองได้ไม๊
ทำไมต้องพูดว่าทำไม่ได้ ทั้งที่ยังไม่ได้ทำ
อย่างนั้นให้ตายก็ทำไม่ได้หรอก
อย่าบอกว่าไม่มีใครรักเธอเลย.
ในเมื่อฉันรักเธอขนาดนี้ หรือว่าเราไม่เคยสำคัญ.
นัสรักตาบ๊องส์นะ...รู้บ้างไม๊
จะเป็นกำลังใจหั้ยถึงมันดูน้อย..แต่ว่า
อ ย่ า ดู ถู ก ตั ว เ อ ง อี ก เ ร ย น ะ
6 กุมภาพันธ์ 2548 16:30 น.
ช็อกโกแล็ต
หนอยแน่ะ...มาตั้งฉายาว่ายายตัวร้าย
หาว่าฉันทำไว้เจ็บแสบมากมาย...ซะอย่างงั้น
ชกต่อยผู้ชาย...กุลสตรีที่ไหนเขาทำกัน
อ่อนหวานอย่างฉัน...จะไปตีต่อยใครเป็น(อิๆ)
ยังอีก..ยังเอาไปบอกหวานใจ
ว่าอย่าไปเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น
เสแสร้งทั้งนั้น..ทำเป็นอ่อนโยน..ทั้งที่ใจแสนจะชาเย็น
ตัวจริงน่ะเป็น..นางมารร้าย..ยัยตัวดี
พูดไปได้ไง..ไอ้เพื่อนตัวแสบ
อย่ามาแอบ....ออกมาพูดให้ชัดๆเดี๋ยวนี้
ก็แค่พูดขวานผ่าซากนิดหน่อย..ใส่ไฟนะเจ้าตัวดี
เดี๋ยวจับตีก้นซะนี่...เอาให้เข็ดเลย
ฉันไม่ใช่นางมารร้าย
แค่ชอบออกลายเวลาใครมาหาเรื่องเฉยๆ
เชื่อเถอะนะ...คนดี..ไม่ได้เป็นอย่างที่พวกมันพูดเลย
ถึงจะจริงอย่างที่พวกมันเอ่ย...แต่อยู่กับเธอหงอเลย..คงเข้าใจ(แหะๆ)
เจ้าเพื่อน...ตัวแสบ...ลิงนักนะ
ชอบรายงาน....ว่านัสเถื่อนๆยังงี้....ไปชอบได้งัยยย
ชิชะ...เดี๋ยวจะเรียบร้อยให้พวกนายดู วะ555+
แล้วตาบ๊องส์จะได้เห็น...นู๋นัสที่แสนจะ
เรียบร้อยเฉกเช่นผ้าพับไว้(ปานนั้น อิๆ)
5 กุมภาพันธ์ 2548 19:46 น.
ช็อกโกแล็ต
อยากลองเป็นสาวหวาน
เลยอ้างเอาเทศกาลมาเป็นวันให้ของขวัญ
หัวใจให้เพื่อน ดอกไม้ให้แม่แทนใจแล้วกัน
ช็อกโกแล็ตผูกโบว์กล่องนั้น..ก็เก็บไว้ให้..คนของใจ
ยืนยิ้มกรุ่มกริ่ม..ฝันกลางวัน
เมื่อถึงวันนั้นเธอจะมีอะไรเซอไพร์กันบ้างไหม
มัวแต่ฝันหวาน..เพลิน...ลืมนึกไป
เธอเคยซื้อให้ซะเมื่อไร..ขนาดวันเกิดยังลืมกัน...
ติดไปคิดมา..หน้าตาบูดบึ้ง
กะว่าจะทำซึ้ง..แต่ตาทึ่ม...กลับไม่สนใจ..ซะงั้น
ก็คนมันอยากให้นี่นา..เรื่องไรมา...ว่ากัน
จะรับไม่รับ...ถ้างั้นก็ช่างมัน...ฉันกินเอง
จบดื้อๆ...ซะงั้น แหะๆ
แบบว่าเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ ยังกะเปงแม่หมอแน่ะค่ะ อิๆ ไม่เปงไรหรอก..จิงๆแล้วนัสก้อไม่ได้อะไรนักหนา แต่แค่หาเรื่องอยากให้การ์ดที่ตัวเองทำเองแค่นั้นแระค่ะ ...อีตาบ๊องส์....อ้อ ช็อกแล็ตผูกโบว์ด้วย เห็นแล้วน้ำลาย ไหล อิๆ
5 กุมภาพันธ์ 2548 19:16 น.
ช็อกโกแล็ต
ฐานะของเราต่างกัน..
ดูก็รู้คนละชั้น...มาคบกันสมควรที่ไหน
สายตาหลายคู่...ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่มันเป็นไป
จนฉันเริ่มท้อใจ...หวั่นไหวกับสิ่งที่กำลังจะเข้ามา
ฉันคงตัดโอกาสของเธอ
ที่จะได้ไปพบเจอ...กับคนที่ดีกว่า..
ขอเป็นฝ่ายไปแล้วกัน..ลืมมันเถอะนะคำสัญญา
ฉันรู้ตัวว่าด้อยค่า..เกินกว่าที่เธอจะมาสนใจ
ในเมื่อเขา...ที่ดีพร้อมผ่านเข้ามา
ผู้หญิงธรรมดา..อย่างฉันก็ไม่รู้ว่า..จะอยู่ส่วนไหน
คำว่าไม่เหมาะสม...ประดังเข้ามา..จนล้าทั้งใจ
ปวดร้าวจนน้ำตาไหล...ไม่อยากให้ใคร...ดูถูกเธอ
มันแต่งไม่ออกแร๊วค่า ไม่ได้เข้ามานาน ฝีมือตกไปเยอะ(ธรรมดาก้อไม่มีอ่ะนะ เหอๆ)
นัสรักตาบ๊องส์...มากๆเร๊ย รักพี่ๆเพื่อนๆด้วยนะคะ อิๆ
11 มกราคม 2548 23:46 น.
ช็อกโกแล็ต
ฉันรักเธอเพราะอะไร
เป็นคำถามที่คาใจ..เธอมาจนถึงทุกวันนี้
ทั้งๆที่เวลาจะมาให้เจอ..ไม่เคยมี
ฉันก็บอกไม่ถูกเหมือนกันคนดีว่าทนอยู่ได้ไง
มันก็มีบ้างที่ท้อ
ต้องนั่งใจจดใจจ่อว่าเธอจะโทรมาไหม
มีแต่เธอในสายตา..ทั้งที่บางเวลา..เธอละเลยไม่สนใจ
แต่รักที่มีให้..ก็ไม่ได้น้อยลงไปยิ่งมากขึ้นทุกวัน
เธอยิ่งทุกข์.ฉันยิ่งคิดมาก
กลัวเธอลำบากไม่สบายใจ..เพราะต้นเหตุคือฉัน
เลยปิดปากเงียบ..ทุกครั้งที่ท้อใจไม่กล้าบอกกัน
จะร้องไห้..จะเหนื่อยแค่ไหนก็ช่างมันฉันรักเธอนะคนดี..
เพราะฉะนั้น..เลิกเถอะอย่าผลักไส
อย่าบอกให้ฉันไปมีใครคนใหม่..ที่ดีกว่าเธอคนนี้
ขอบคุณมากนะแต่เก็บมันไปเถอะความหวังดี
ตอบแทนฉันด้วย..รักที่เธอมี..ใส่ใจกันบ้าง..ก็พอ
จริงๆนะตาบ๊องส์.ไม่มีเวลางานยุ่งช่างมันเถอะ
แค่บางทีสนใจกันบ้างก็พอ