26 กันยายน 2550 17:51 น.
ชีวินมธุรา
ถามดารา ว่าไฉน มิไร้คู่
ดาราตอบ ว่าคู่ นั้นสุขสม
แม้อย่างไร ใคร่ร่วม อภิรมย์
ได้รื่นรมย์ เคียงกัน ทุกวันมา
ถามจันทรา ว่าเป็นไร เรื่องกล่าวนี้
จันทราชี้ ชิดชม ชวนหรรษา
เบิกบานใน หทัย ไม่คลาดคลา
ทั่วนภา ดาราราย ร่วมอาทร
ดวงจันทรา ดาราราย น่ารักยิ่ง
ทั้งสองอิง ห่วงหา คู่เคียงขอน
มั่นในรัก ภักดี มิจากจร
ให้สะท้อน สะเทือนใจ ไม่เหมือนเรา
น่าอิจฉา ฟากฟ้า ยิ่งนักหนา
ดวงจันทรา มีดารา เพื่อนยามเหงา
แห่งห้วงใจ สุดขม เกินบรรเทา
ด้วยตัวเรา ห่างคู่ อยู่เดียวดาย
ชีวินมธุรา
25 กันยายน 2550 19:22 น.
ชีวินมธุรา
ลมเรื่อยเรื่อย เอื่อยฉิว พริ้วแผ่วแผ่ว
เสียงเจื้อยแจ้ว สกุณา ร้องขับขาน
แสงอรุณ สาดส่อง แจ่มตระการ
ห้วยลำธาร น้ำใส ชุ่มฉ่ำเย็น
งดงามยิ่ง ทิวทัศน์ ในยามนี้
ดวงฤดี แช่มชื่น เมื่อได้เห็น
ห่างใกลคน มองหา ที่หลีกเร้น
อาศัยเป็น แหล่งพักใจ คลายอาวรณ์
ผิดหวังจาก ความรัก คนชิดใกล้
มิสนใจ ห่วงหา ดวงสมร
มีชู้ใหม่ ได้ชื่น ร่วมเคียงนอน
ใจรอนรอน ตอนกล่าวลา น่าเศร้าซึม
พบคนอื่น ระรื่นจิต สนิทสนม
อวดนิยม ให้ได้ยิน จำนิ่งขรึม
หายวะวาบ ลึกร้าว ยากจะลืม
ฟ้ามืดคลึ้ม วันจากลา ขอห่างกัน
ชีวินมธุรา
25 กันยายน 2550 06:42 น.
ชีวินมธุรา
มะลิซ้อน ซ่อนรัก เนาว์แนบอก
หัวใจตก หลุมเล่ห์ เสน่หา
หอมระรวย โชยกลิ่น มะลิลา
ดั่งจักพา รักร้าง ห่างจากจร
กระดังงา งามเด่น เห็นเป็นช่อ
เขียวลออ สวยเห็น พราวสลอน
หากลนไฟ หอมหวล ชวนอาวรณ์
ดุจรักรัอน ลนไหม้ ไฟสุมทรวง
เจ้าซ่อนกลิ่น กลิ่นกรุ่น ละมุนยิ่ง
สวยเพริศพริ้ง กำจาย ใยกลิ่นหวง
เก็บงำไว้ คล้ายรัก ปักพุ่มพวง
ถูกหลอกลวง ซ่อนเจ็บ เก็บในใจ
บานไม่รู้โรย บานไป ทั่วท้องทุ่ง
ไร้สิ่งปรุง ไร้กลิ่น สีสดใส
หาใด้มี ผู้ใด ใคร่สนใจ
ดั่งเราไซร้ ไร้ชาย หมายนิยม
ชีวินมธุรา
25 กันยายน 2550 06:34 น.
ชีวินมธุรา
สองมือกุม เกาะเกี่ยว เดินเลี้ยวลด
อัสดงคต ยามเย็น แดดอ่อนแสง
เลาะเลียบตาม หาดทรายขาว ตะวันแดง
มีเกาะแก่ง โขดหิน อยู่เรียงราย
ธรรมชาติ น่ารื่นรมย์ ลมโชยอ่อน
สองเราอ้อน รำพัน คำมากหลาย
สนทนา พาที มิเว้นวาย
ผูกพันใจ ในรัก นั้นมั่นคง
ชิดเคียงคู่ ชู้ชื่น มิเป็นอื่น
ทุกวันคืน ตราบชีวี แหลกเป็นผง
แม้ว่าโลก ทลาย มลายลง
รักเราคง มั่นอยู่ มิรู้คลาย
สองผูกใจ สองจิต เสน่หา
สองตรึงตรา สองรา มิห่างหาย
สองเชยชิด สองใกล้ เท่าวางวาย
สองดวงใจ สองหทัย ไซร้ซื่อตรง
ชีวินมธุรา
22 กันยายน 2550 21:08 น.
ชีวินมธุรา
ใบไม้ร่วง หล่นผลอย ลงสู่พื้น
ทุกวันคืน ผ่านไป เหมือนดั่งฝัน
ใครลิขิต ขีดรัก พรากจากกัน
หรือสั่งพลัน รักนี้ ได้ชื่นชู
พรหมลิขิต บอกเส้นตาย ทำนายแน่
ฉันคงแย่ ในเรื่องราว ชายหญิงคู่
แม้มีใคร มาชอบ พอคงน่าดู
น้ำตาพรู ทอดทิ้งไป ไห้โรยรา
แถมยังกล่าว อีกว่า ชะตารัก
เจ็บช้ำหนัก จักพาน พบทุกขา
ชีวินนี้ แทบมลาย กายอ่อนล้า
อย่าคบหา เป็นดี ที่สุดเลย
ฉันไม่เชื่อ คำเล่า ทำนายทัก
มิอาจหัก รักไป ทำเมินเฉิย
ยังมีชาย มอบใจ ใช่ชวดเชย
เขาเฉลย เอ่ยคำ ทำซึ้งทรวง
หากว่าเป็น ดั่งที่ว่า คงสาสม
ด้วยอารมณ์ ลอยไป สุขใหญ่หลวง
แม้รับพิษ แห่งอัน คำหลอกลวง
ใจทั้งดวง คงยับ ยากเหมือนเดิม
**********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
786
