25 ตุลาคม 2550 22:50 น.
ชีวินมธุรา
เห็นเธอเดิน ควงแขน สาวคนใหม่
หน้าใสใส ยิ้มระรื่น ชื่นอ่อนหวาน
สุขสดใส ยิ้มละไม ถ้อยจำนรรย์
ในใจนั้น แปลบแปลบ แสบในทรวง
ก่อนก็เคย ท่าที ทำอย่างนี้
กับฉันนี่ เหมือนกัน คอยตามหวง
ความสุขคลาย กลายดั่ง ลมรักลวง
เลยลับล่วง ไม่เคยแล ชะแง้มอง
ลืกในอก ตระหนักว่า สิ้นกันแล้ว
เหมือนดังแก้ว แตกกระจาย ให้หม่นหมอง
แอบร่ำไห้ น้ำตา หลั่งไหลนอง
ไม่สมปอง ตรอมตรม หม่นฤดี
ใจเอ๋ยใจ ใยไม่ ลืมเขาเล่า
เพียรคอยเฝ้า ห่วงหา ไม่หน่ายหนี
รักปักลึก ยากจะถอน จากชีวี
เก็บรักนี้ แนบเนาว์ ทุกคืนวัน
ชีวินมธุรา
25 ตุลาคม 2550 22:37 น.
ชีวินมธุรา
แว่วสำเนียง เสียงคำ เฝ้าพร่ำหา
นวลกานดา ห่างไกล สุดใฝ่ฝัน
ออกตามหา ทั่วทิศ แทบจาบัลย์
ให้โศกศัลย์ อาลัย ถึงน้องนาง
ได้ยินแว่ว แจ้วแจ้ว ว่ารักมาก
ขออย่าจาก พรากไป แม้รุ่งสาง
ขอแนบชิด ติดตรึง หอมแก้มพลาง
โปรดจงฟัง พี่ครวญ หวลคำนึง
ปากชายหนอ คมจริง ยิ่งสิ่งไหน
ทำช้ำใจ แล้วแกล้งลวง ให้นึกถึง
ฝากคำวอน เว้าหวาน ปานรำพึง
เอ่ยคำซึ้ง ออดอ้อน ดูเข้าที
เสียใจนะ หนุ่มน้อย คอยเปล่าเปล่า
หัวใจเล่า เข็ดขาม ความรักนี่
ต่อให้ร้อง ร่ำไร สุดชีวี
อย่าหมายมี มาหา ขอลาจร
เคยหลอกหลง ให้รัก ปักแน่นหนา
ที่สุดมา กลับคำ ช้ำสมร
ร้าวรานลึก ตรึกใน ห้วงอุทร
เป็นบทสอน จดจำ จนวันตาย
ชีวินมธุรา
15 ตุลาคม 2550 20:59 น.
ชีวินมธุรา
ขอเสนอ อาหาร จานเด็ดเด็ด
รสแซบเผ็ด อร่อยลิ้น ถึงไหนไหน
ชื่อว่ายำ เล็บมือนาง สูตรนางใน
รับรองใคร ได้ชิม ยิ้มทั้งวัน
นำเล็บแหลม ล้างสะอาด ปราศจากกลิ่น
หั่นเป็นชิ้น พอคำ ใส่หม้อนั่น
ตามด้วยหอม หัวใหญ่ ปอกเปลือกพลัน
ค่อยค่อยบั่น เป็นฝอย โรยลงไป
จากนั้นเอา พริกขี้หนู ที่แสนเผ็ด
น้ำตาเล็ด เมื่อได้ชิม เม็ดไม่ใหญ่
ผสมด้วย น้ำมะนาว คั้นละลาย
น้ำตาลปีปไซร้ ใส่คน ปนด้วยกัน
โขลกกระเทียม พริกขึ้หนู และที่กล่าว
รวมกันเข้า เป็นน้ำยำ ได้ที่นั่น
จัดเล็บงาม ต้มสุก ใส่จานพลัน
น้ำยำนั้น คลุกเคล้า เรียงใส่จาน
กินกับต้น หอมหอม ได้รสชาติ
ผักชีปาด พองาม ตามแต่สรร
ชิมดูแล้ว ถูกใจ เสริพฟ์ทันควัน
เชิญชวนกัน ลิ้มลอง ร่วมวงมา
ยำมื้อนี้ ทานแล้วอิ่ม มีความสุข
ข้าวสวยคลุก ตักยำ พอคำหนา
ใหม่สดสด ร้อนร้อน คลายอุรา
เปรมปรีดา สามัคคี รื่นเริงใจ
ชีวินมธุรา
15 ตุลาคม 2550 19:01 น.
ชีวินมธุรา
ชายหนุ่มหนึ่ง หน้าตา หล่อเหลานัก
ใคร่สมัคร พันผูก เสน่หา
ใบหน้าคม รูปเหลี่ยม รับดวงตา
กลมโตน่า พิศวง ยามจ้องมอง
คิ้วเข้มดำ สนิท ดูเหมาะสม
ปากนั้นอม ชมพูอ่อน ยิ้มหมองหมอง
รูปกระจับ เจรจา ชวนใฝ่ปอง
อกเอวท้อง แน่นเนื้อ ทั้งกำยำ
อกไหล่กว้าง หนานุ่ม ไห้พิงพัก
อิงแอบรัก แนบใจ อุ่นไอหลาม
สมเป็นที่ คู่ควร ในนงราม
ป้องกันยาม มีทุกข์ คงเข้าที
ไม่สูงนัก ไม่ต่ำนัก จัดสันทัด
ได้ส่วนสัด สมาร์ทเท่ น่าเกรงขาม
มีน้ำใจ เปี่ยมไม่ตรี ที่งดงาม
อยากเอ่ยถาม เจรจา และพาที
เขาเอ่ยทัก เสียงทุ้ม นุ่มใบหู
สองมือชู แก้วน้ำ ยื่นให้นี่
ยิ้มหวานหวาน นำทาง ดวงฤดี
อกใจนี้ หวั่นไหว ในอารมณ์
อย่างไรเล่า ไม่เข้าใจ ไฉนเอ๋ย
ยังมิเคย ผ่านชาย ใกล้เพียงผม
มาพบแล้ว แก้วตา นึกนิยม
จะได้สม คราวนี้ หรือไม่นา
*********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
937
