26 ธันวาคม 2547 14:56 น.
ชีวิน ภินทาลัย
เพียงพริ้วเพียงฝันหวั่นไหว
เพียงพริ้วหัวใจร่ำไห้หา
เพียงพริ้วโอบกอดร่ำลา
เพรียงพริ้วบอกว่ารักเธอ
23 ธันวาคม 2547 12:18 น.
ชีวิน ภินทาลัย
รักร้างจากพรากไกลจากใจแล้ว
เหมือนเศษแก้วไร้ค่าราคาหาย
แหลกละเอียดเสียดแสบเจ็บแทบตาย
โศกไม่วายร้าวระกำชอกช้ำทรวง
แสนทรมานสงสารรักมาหักเศร้า
วานวันเก่าเฝ้าคิดฝันอันห่วงหวง
ความผูกพันผันเปลี่ยนไปไว้หลอกลวง
เพียงตักตวงระทมแทนแขวนใจครอง
ต้องกินเหล้าเคล้าน้ำตาครารักสิ้น
เป็นอาจิณต์คือความเมาเศร้าหม่นหมอง
เมื่อสิ้นเธอเหมือนสิ้นใจน้ำตานอง
รักเราสองขาดสะบั้นสัมพันธ์เลือน
อยากจะสิ้นสิ้นลมลงลงตรงนี้
ไม่อยากมีมีหัวใจให้เชือดเฉือน
อยากจะลืมลืมรักช้ำกลับย้ำเตือน
วันแล้วเดือนกร่อนกัดใจจนใจตาย
21 ธันวาคม 2547 14:43 น.
ชีวิน ภินทาลัย
นานแสนนานเพียงใดที่ไร้เจ้า
นานแสนนานที่สองเราห่างหาย
นานแสนนานเธอมีเขาข้างกาย
นานแสนนานหัวใจยังรักเธอ
ใกล้แสนใกล้หัวใจไกลหมื่นลี้
ใกล้แค่นี้หัวใจยังพลั้งเผลอ
ไกลแสนไกลหัวใจยังมีเธอ
ใกล้แค่เพ้อเพียงความฝันอันห่างไกล
ห่วงแสนห่วงห่วงใยแต่ไร้รัก
พึ่งประจักษ์พึ่งเห็นเป็นนิตย์สัย
พึ่งรู้จักความผูกพันใจสองใจ
พึ่งรู้ว่าคำสัญญาที่ให้ไว้เพื่อลืมเลือน
เมื่อฉันห่างเธอมีเขาเข้าใกล้ชิด
ความสนิทฝังไว้ที่ไม่เหมือน
ความรู้สึกที่มีเธอคอยย้ำเตือน
ห่างเพียงเดือนหรือเพียงวันฉันคงเดิม
แด่เธอผู้เปลี่ยนไป
แต่บอกไว้ว่าคงมั่น
รักไม่ใช่สิ่งสำคัญ
ความผูกพันนิรันดร
แด่ หนูเล็ก
14 ธันวาคม 2547 20:51 น.
ชีวิน ภินทาลัย
นานมาแล้วที่ฉันไหวหวั่น
ความคงมั่นที่มีหดหาย
อยู่คนเดียวโดยไม่มีใคร
ปิดบังตัวเองไว้ในมุมเงา
นานมาแล้วที่ฉันหวั่นไหว
เสียงร้องของหัวใจมีแต่ความเศร้า
จดจำวานวันอันเก่าๆ
ถักทอเป็นเรื่องเล่าและบทกลอน
นานมาแล้วที่ฉันไม่รู้จักความรัก
มีแค่เพียงความอกหักคอยหลอกหลอน
น้ำตาที่รินไหลเป็นเพื่อนนอน
ความอาวรณ์เป็นมิตรคู่ใจ
14 ธันวาคม 2547 20:45 น.
ชีวิน ภินทาลัย
นานมาแล้วที่ฉันห่างหาย
มิย่างกายมาที่นี่
กว่าจะได้มาอีกที
วันนี้ช่างนานแสนนาน
หลายเดือนหรือหลายวัน
หลายความฝันที่พ้นผ่าน
ลมหายใจของวันวาน
กลับมาเติมความหวานให้หัวใจ
นานมาแล้วที่ฉันคิดถึงที่นี่
แต่ทุกทีมาไม่ไหว
งานที่ทำต้องเร่งให้เสร็จไป
ว่างเมื่อไรก็จะมาทุกที
ฉันมีความฝันหลายอย่าง
บนหนทางที่หลากสี
เติมเต็มด้วยผู้คนมากมี
ล้นปรี่ด้วยความจริงใจ
กลับมาเพื่อถักทอความฝัน
กลับมาเพื่อแบ่งปันรักที่มีให้
กลับมาเพื่อร้อยเรียงความในใจ
กลับมาเพื่อบอกใครต่อใคร........ฉันรักเธอ
แด่.....หนูเล็ก ผู้จากไกล
หน้าส่วนตัว
905
