6 มิถุนายน 2553 19:04 น.
ชีวิตสร้างสรรค์
วันนี้มาเล่าเรื่องราวของข้าน้อย
ที่เฝ้าคอยเล่าความตามประสงค์
ท่านอาจารย์ได้แจ้งเจตจำนง
กลอน 2 บทต้องส่งในวันจันทร์
ตัวข้านี้มีนามอันแปลว่า
กลิ่นหอมตาพาหอมใจให้สุขสันต์
ชื่อเรียกว่าประทินทิพย์เป็นเอกอัน
สกุลนั้นสั้นง่ายว่าลีเอย....
5 มิถุนายน 2553 19:46 น.
ชีวิตสร้างสรรค์
แต่ครั้งก่อนครอบครัวมีความสุข
ไร้ซึ่งทุกข์ให้มัวหมองไม่ผ่องใส
แต่วันนี้แตกแยกตัดขาดไป
นั่นเพราะใครถ้าไม่ใช่นักเจรจา
ทั้งผ้าเหลืองผ้าแดงรวมเสกสรรค์
ต่างถกกันจนชาวชนต้องล้มหาย
ยังมิวายมองหน้ากันแล้วทักทาย
โอ๊ะ..รัฐบาลคงต้องจ่ายค่าทรัพยากร
หยุดซะเถอะหยุดได้แล้วเรื่องเหล่านั้น
ให้มันเป็นอดีตที่เลื่อนผ่าน
อย่าขุดคุ้ยต่อว่าจนเกินการณ์
อีกไม่นานคงเหลือแค่ซากโทรมๆ
5 มิถุนายน 2553 19:19 น.
ชีวิตสร้างสรรค์
ในบางครั้งคนเราก็อยากพัก
อยากจะหยุดเพื่อจะฝันสู่วันใหม่
แต่หน้าที่การเรียนต้องนำไป
ทำให้ใจหม่นหมองมิสู้ดี
จึงแต่งกลอนอ่านกลอนเพื่อแก้เศร้า
อ่านมิค่อยถูกต้องตามวิถี
ฉันทลักษณ์อักขระมิสู้ดี
แต่ใจดีนำพาเป็นกาพย์กลอน