22 กุมภาพันธ์ 2546 16:13 น.
ชินจังฟูๆ
ฉากจบไม่เหมือนกันเสมอไป
แต่ไม่ว่าจบยังไง ต้องมีคนเสียใจแน่ๆ
คนเสียใจน้อยกว่าก็ทำท่าว่าไม่แคร์
คนเสียใจมากก็โทษตัวเองว่าแพ้ หมดน้ำยา
ฉากจบต่างกัน เพราะต่างใจ
คิดมากไป วันเก่าก็ไม่ย้อนคืนมาหา
จบฉากร้าวราน ปิดม่านน้ำตา
มีอีกหลายฉากที่รอการค้นหา
หลายฉากที่ทำให้ชีวิตมีค่ามากกว่าฉากรัก เลวๆ
22 กุมภาพันธ์ 2546 15:57 น.
ชินจังฟูๆ
ความสุขจากการที่ได้รัก
เธออาจไม่เข้าใจนักความรู้สึกนี้
เพราะเธอคงไม่เคยเป็นอย่างนั้นสักที
มีบางสิ่งที่แสนดี...อยู่ในหัวใจ
เฝ้าก่อเก็บความผูกพัน
ให้ความสำคัญเธอมากกว่าสิ่งไหน
จากที่เคยอยู่เพื่อตัวเองก็เปลี่ยนไป
เพราะจากนนี้ทุกๆลมหายใจ.......เป็นของเธอ
17 กุมภาพันธ์ 2546 17:01 น.
ชินจังฟูๆ
เธอบอกว่าฉันเข้มแข็งดี
ถ้าขาดอะไรไปคงไม่มี คงไม่เท่าไหร่
ถ้าอะไรที่ว่าคือเจ้าของโชคชะตาหัวใจ
ให้แกร่งแค่ไหน ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน
แล้วคนที่ว่าก็คือเธอ
ฉันไม่มีน่ะเหรอ จำไว้เหอะสั้นๆ
ถ้าขาดเธอไป ฉันคงอยู่ไหวแค่ไม่กี่วัน
เพราะแค่เธอขอให้จบกัน ก็ไม่เป็นอันทำอะไร
17 กุมภาพันธ์ 2546 16:33 น.
ชินจังฟูๆ
ผู้หญิงน่ะหรอเข้าใจยาก
ผู้ชายนั่นแหละเรื่องมาก.....รู้ตัวไหม
รักยากก็หาว่าเล่นตัวมากไป
พอมีใจ....ก็หาว่าใจง่าย นี่! อะไรกัน
ไม่แยแสก็หาว่าหยิ่ง
พอคอยทำดีทุกสิ่งก็ว่าทอดสะพานซะอย่างนั้น
ไม่เคยมีคำว่าดี.....ในสายตาที่มองกัน
แล้วผู้ชาย วิเศษขนาดนั้นเลยหรือไง