28 มกราคม 2548 18:55 น.
ชินจังฟูๆ
คยแล้ว....คอยเล่า
คอยจนเศร้าจนใจหาย
บอกจะมาใยกลับกลาย
ใจร้ายเสียเหลือเกิน
นั่งคอยเธอมา
เสียเวลาตั้งนานเนิ่น
ได้ความเหว่ว้ามาเป็นแขกรับเชิญ
นี่!เธอไปเพลินอยู่กับใคร
26 มกราคม 2548 17:43 น.
ชินจังฟูๆ
พรุ่งนี้...หากฉันยังมีลมหายใจ
ขอให้รู้ใว้...จะรักเพียงเธอเท่านั้น
แม้ฟ้าจะไม่ได้สร้างเราคู่กัน
ช่างมันยังไงๆฉันก็ไม่เปลียนไป
พรุ่งนี้...ไมว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ทุกการเดินทางของวันคืนก็พร้อมจะให้
เลือกรักเธอแล้วก็จะรักเสมอไป
แต่ความรักที่ฉันมีให้...มั่นคงเหมือนเดิม
16 ธันวาคม 2547 19:25 น.
ชินจังฟูๆ
คนเราต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง
ใช่แล้ว!เธอมันเก่งก็ทำได้ใช่ไหม
เธอเข้มแข็ง...เธอจะไม่เสียใจ
คงเป็นการบอกไบ้ว่าถ้าเสียกันไปก็จะไม่เสียน้ำตา
แต่ฉันเป็นแค่คนอ่อนไหว
จะทำได้ยังไง ที่จะไม่รู้สึกรู้สา
ฉันมันคนอ่อนแอ..มันน่าเวทนา
และคงได้แต่หลั่งน้ำตา....ถ้าเสียเธอ
13 ธันวาคม 2547 12:06 น.
ชินจังฟูๆ
อยากเป็นคนเข้มแข็งกว่านี้
จะได้ทำใจ กับสิ่งที่เธอมีมาให้
อยากเป็นคนไม่สับสนกับความหมองหม่นใดๆ
อยากเป็นคนไม่มีหัวใจ
จะได้ไม่หลงกลใคร...แล้วเสียน้ำตา
แต่วันนี้ยังหวั่นไหว
คือเพราะยังอ่อนแอเกินไปจึงไร้ค่า
เพียงแค่เธอเอ่ยคำพร่ำแล้วใจความของมันคือเลิกลา
ฉันก็กลายเป็นคนที่ยังต้องเสียน้ำตา
ถึงแม้ว่าจะแกร่งกล้าเพียงใด
13 ธันวาคม 2547 11:08 น.
ชินจังฟูๆ
หากว่าฉันเป็นคนโกรธง่าย
ก็ใครหล่ะที่ทำให้เป็นอย่างนี้
ไม่สนใจก็หน่ายเหนื่อยจะเอาไงกัน
จะเอาไงก็ให้มันแน่ๆ
เป็นอย่างนี้คงแย่แล้วหล่ะฉัน
ไม่ใช่ตัวสำรองของใครทั้งนั้น
เมื่อไม่มีใจให้กันมันก็จบเกม
หน้าส่วนตัว
1437
