20 กุมภาพันธ์ 2545 10:33 น.
ชินจัง
กอดดาวในคืนเหงา
ไม่มีเธอคนเก่าอยู่เคียงใกล้
เสียงหัวเราะสะเทือนถึงหัวใจ
ป่านนี้คนไกลคงหลับตา
... คิดถึงมาก ...
คิดถึงจนอยากหายไปหา
อยากนอนหนุนตักและสบตา
กระซิบบอกเธอว่า
เธอมีค่าที่สุดในหัวใจ
20 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
ชินจัง
รู้แล้วว่าเป็นวินาทีสุดท้าย
แต่รู้ไหมว่ามันมีความหมายมากมายกับฉัน
อย่างน้อยก็ได้มองเธอก่อนจากัน
เพื่อเก็บความผูกพันเป็นเพียงฝันที่ผ่านไป
แต่ก่อนที่เธอจะเดินหนี
โปรดหยุดพักสักวินาที...จะได้ไหม
อยากเอ่ยคำ ๆ นี้ที่รอโอกาสเป็นปีออกไป
มันคือคำที่กลั่นจากใจสั้น ๆ ง่าย ๆ ฉันรักเธอ
20 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
ชินจัง
รับรู้ไว้บ้างนะ
ว่าเธอนะสำคัญขนาดไหน
ใจดวงนี้ไม่เคยทุ่มเทให้ใคร
แต่ทุ่มลงตรงกลางใจเธอผู้เดียว
รับรู้ไว้บ้างนะ
ว่าใจดวงนี้น่ะไม่เคยคดเคี้ยว
รักเธอแล้วก็มีเพียงเธอคนเดียว
ไม่เหลือเสี้ยวส่วนไหนให้ใครเลย
20 กุมภาพันธ์ 2545 10:04 น.
ชินจัง
อยากให้รู้ไว้เลยนะคนดี
ทั่วทุกพื้นที่ใดใดของใจฉัน
มีแต่เธอและเธอคนเดียวเท่านั้น
ไม่มีทางที่ฉันจะให้ใครครอบครอง
ไม่คิดที่จะแบ่งให้ใครเช่า
ไม่อยากให้ใครเขามาเป็นเจ้าของ
ไม่ต้องการหารพื้นที่ใจให้ใครจับจอง
หัวใจทั้ง 4 ห้องของฉันนี้มอบให้เธอ
20 กุมภาพันธ์ 2545 09:50 น.
ชินจัง
คิดถึงคนห่างไกล
เป็นยังไงบ้างตอนนี้
เธอจะคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่าคนดี
แต่ฉันคนนี้คิดถึงเธอเหลือเกิน