13 ธันวาคม 2545 12:04 น.
ชินจัง
อยู่ตรงไหนนะคืนนี้...
ส่งข่าวมาบ้างจะดีกว่าไหม
คิดถึงเธอจับหัวใจ
ได้แค่การเงียบหายคืนมา
ฉันเกลียดความเหงา
เกลียดความว่างเปล่าและเหว่ว้า
เกลียดความเจ็บช้ำ..เกลียดน้ำตา
เกลียดการไม่นำพา..ของใคร
หากเคยคิดถึงใครมาก่อน
เธอคงรู้ว่ามันร้าวรอนมากเพียงไหน
และหากเธอเคยรักใคร
คงรู้ว่าเจ็บเพียงใด..เมื่อไกลตา
อยู่ตรงไหนนะคืนนี้
รู้ไหมทุกนาที..ใครห่วงหา
ทำไมจึงให้ได้แค่เฉยชา
จะให้หลับทั้งน้ำตาหรืออย่างไร
13 ธันวาคม 2545 11:53 น.
ชินจัง
ถ้าวันนี้ยังไม่มีใคร
ช่วยกลับมารักฉันได้ไหม..อีกหน
วันนี้ฉันเริ่มหมดความอดทน
ที่จะให้วันคืนเคลื่อนพ้น..ผ่านไป
ทรมาน..กับการลาจาก
คิดถึงเธอจนอยากร้องให้
อย่าให้ว่างเปล่าเลยนะหัวใจ
โปรดเก็บที่ไว้ให้ฉันกลับไป..เหมือนเดิม
9 ธันวาคม 2545 11:22 น.
ชินจัง
ความรัก...บางทีก็เกิดขึ้นมาเพื่อที่เราจะลืมมันได้ราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่บางทีความรักก็เกิดขึ้นมาเพื่อที่จะฝังอยู่ในใจเราไปนานแสนนานอย่างไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะลบเลือนไปได้ แต่เชื่อเถอะว่าถ้าความรักเกิดขึ้น คุณจะเป็นคนละคนทันที ไม่เชื่อก็ลองดูรอบๆตัวคุณสิ คนที่เคยเศร้าแทบเป็นแทบตาย วันนี้กลับยิ้มได้ คนที่ร่าเริง ยิ้มกับคนทั้งโลกได้ วันนี้กลับนั่งเศร้าแทบขาดใจ ความรักเก่งตรงที่ทั้งสามารถสร้างและทำลายได้ในเวลาเดียวกัน
เข้มแข็งมากๆถ้าคิดจะรัก
9 ธันวาคม 2545 11:05 น.
ชินจัง
ขอรักคุณหน่อยนะ..คนดี
คุณดีกับฉันอย่างนี้..มันยิ่งใหญ่
นานมากแล้ว..ฉันไม่เคยมีวี่แววจะรักใคร
แต่ก็มาแพ้ความดีของคุณจนได้..เพราะผูกพัน
ขอรักคุณหน่อยนะ..ได้ไหม
ใหสมกับที่คุณทำอะไ ต่ออะไรเพื่อฉัน
ขอรักคุณหมดหัวใจ ในทุกคืนวัน
เพราะเพิ่งรู้ใจตัวเองเหมือนกัน..ว่ามันรอคุณ
29 พฤศจิกายน 2545 13:56 น.
ชินจัง
น้ำหนึ่งหยดอาจทดแทนได้ แต่ความคิดถึงที่มีให้อาจแทนไม่ได้เหมือนน้ำหนึ่งหยด
หน้าส่วนตัว
1314
