แจกันไม้ไผ่ ข้าขอเป็นแจกันไม้ไผ่ ปักดอกไม้ในภูผาหิน ป้องพิทักษ์รักษาผืนดิน ให้สิ้นคนถ่อยคอยกินเมือง ตัดเตียนแต่ตอก็ยังอยู่ ฝนพรูหญ้าก็คลายหายเหลือง ยืนชีพยังประทังประเทือง ฟูเฟื่องทั่วถิ่นแผ่นดินไทย เราคือหญ้าปวงชนคนกล้า หลอมชีวากันหวั่นไฉน ต้านอธรรมที่ย่ำยีใจ เมืองไทยเราผองต้องนิรันดร์ ข้าขอเป็นแจกันไม้ไผ่ ปักดอกหญ้าในพงไพรสัณฑ์ ปกป้องผืนดินยิ่งชีวัน หญ้ารักษ์มั่นผืนดินถิ่นไทย
หน้าส่วนตัว
1551
