31 มกราคม 2549 17:13 น.
ชายเหงา
เมื่อยามเหงาเฝ้าคิดถึงแต่เจ้า
นั่งมองดาวที่ไม่มีเจ้าของ
คือตัวเจ้าที่เรานั้นหมายปอง
ใจเจ้าของผูกผันกับดวงดา
ครั้นวันนี้เราก็เหงาอีกแล้ว
ยังไม่แคล้วคอยเจ้าเฝ้าฝันหา
โอ้วันนี้ฟ้ามืดยาวร้าวอุรา
ไม่เห็นหน้าเห็นดาวร้าวปวดใจ
แม้นยังรู้ดาวส่องแสงมิได้ดับ
แต่ลี้ลับไปส่องแสงอยู่แห่งไหน
วันฟ้ามืดใจดวงนี้ไม่มีใคร
ดาวดวงไหนมากมายมิคล้ายเลย
ดาวเจ้าเอยที่เราเฝ้ามองหา
ยามเบิกฟ้าเจ้ามานะดาวเอ๋ย
เวลาเหงาฟ้ามืดยาวหนาวจริงเอย
ดาวเจ้าเอยคอยคนมองบ้างไหมดาว
27 มกราคม 2549 12:41 น.
ชายเหงา
เธอคงเหงาฉันนั้นเหงาเหมือนเธอ
เธอคงเพ้อฉันก็เพ้อเธอรู้ไหม
ชายในฝันเธอเพ้อถึงซึ่งคือใคร
หญิงในฝันฉันไงเป็นตัวเธอ
ในคืนนี้มองดาวที่เต็มฟ้า
นั่งมองหามองดาวทำไหมเหร่อ
มองหาดาวที่ส่องแสงเหมือนตัวเธอ
เวลาเพ้อถึงเธอก็มองดาว
เจ้าดอกฟ้าคืนนี้เจ้าอยู่ไหน
ฟ้าไม่ใส่วันนี้ฟ้าไม่ขาว
เมฆสีดำบดบังแสงดวงดาว
คิดถึงจ้าวคืนนี้พี่ทำไง
26 มกราคม 2549 17:28 น.
ชายเหงา
ยามเย็นมานั่งมองตะวัน
มองอย่างนั้นไม่ได้มีความหมาย
ใจที่เหงามันอยากมองยากอธิบาย
จึงทำปายอย่างนั้นทุกวันเย็น
แสงอาทิตย์เริ่มดับกับใจเหงา
เริ่มมีเหงาแม้กไม้รายให้เห็น
แสงแดงแดงดูเหงาทุกทุกเย็น
ก็มันเป็นสิทธคนเหงามาเฝ้าดู
20 มกราคม 2549 18:33 น.
ชายเหงา
กลอนนักรักอกหักเหงาเหงา
กลอนที่เศร้านี่เหล่ามาจากไหน
คงไม่ได้เอามาตัวอย่างใคร
ก็จากใจชายเหงาเศร้าเป็นกลอน
ไม่ได้หยิบเรื่องราวละครน้ำเน่า
ละครเศร้าอกหักไม่ได้สอน
เจ็บที่ใจเศร้าที่ใจเลยเป็นกลอน
เป็นละครของชายเหงาเล่าบอกมา
19 มกราคม 2549 18:25 น.
ชายเหงา
ทุกคืนก็ฝืนขมตานอน
อ้อนวอนฝันถึงเธอได้ไหม
ใจวู้บรู้สึกเหงาขณะใจ
แทบมลายชายเหงาเจ้ายาใจ